Warmińsko - Mazurski
Urząd Wojewódzki w Olsztynie
jednostka sektora finansów publicznych

szukaj >

bip_logo_pl
odstep
WAŻNE AKTY PRAWNE

 

 

   ikonka   zarzadzenie_zmieniajace_sklad_rady_mazurskiego_parku_krajobrazowego.pdf

   

Dziennik Urzędowy Województwa Warmińsko-Mazurskiego z dnia 22 kwietnia 2003r.

Nr 52, poz725

 

 

ROZPORZĄDZENIE Nr 21

WOJEWODY WARMIŃSKO-MAZURSKIEGO

z dnia 14 kwietnia 2003r.

w sprawie wprowadzenia obszarów chronionego krajobrazu na

terenie województwa warmińsko – mazurskiego Na podstawie art. 39 ustawy z dnia 5 czerwca 1998r. o administracji rządowej w województwie (Dz. U. z 2001r. Dz. U. Nr 80, poz. 872 i Nr 128, poz. 1407 oraz z 2002 r. Nr 37, poz. 329 i Nr 41, poz. 365) i art. 13 ust.1, pkt. 4 i ust.2, art.26,art. 26 a i art. 32ustawy z dnia 16 października 1991r. o ochronie przyrody (j.t. Dz. U. z 2001r., Nr 99, poz. 1079 i Nr 100, poz.1085, Nr 110, poz. 1189 i Nr 145,poz 1623) zarządza się, co następuje:§ 1.1.

1. Na terenie Województwa Warmińsko – Mazurskiego wprowadza się obszary chronionego krajobrazu (OChK):

     

  1. “ Obszar Chronionego Krajobrazu Rzeki Nogat”( “OChK Rzeki Nogat”), o powierzchni 2.738,5 ha, położony na terenie powiatu Elbląg, w gminach: Elbląg i Gronowo Elbląskie,

     

     

  2. “ Obszar Chronionego Krajobrazu Jeziora Drużno”( “OChK Jeziora Drużno”), o powierzchni 11.738,9 ha, położony na terenie powiatu Elbląg, w gminach: Elbląg, Markusy, Młynary
    i Milejewo,

     

     

  3. “Obszar Chronionego Krajobrazu Rzeki Dzierzgoń”( “OChK Rzeki Dzierzgoń”),
    o powierzchni 2.413,0 ha, położony na terenie powiatu Elbląg, w gminie Rychliki,

     

     

  4. “ Obszar Chronionego Krajobrazu Rzeki Wąskiej”( “OChK Rzeki Wąskiej”), o powierzchni 8.019,5 ha, położony na terenie powiatów Elbląg i Ostróda, w gminach: miasto Pasłęk, Pasłęk, Godkowo, Morąg,

     

     

  5. “ Obszar Chronionego Krajobrazu Wysoczyzny Elbląskiej – Zachód”( “OChK Wysoczyzny Elbląskiej – Zachód”), o powierzchni 1.873,1ha, położony na terenie powiatu Elbląg,
    w gminach: Elbląg, miasto Elbląg i Milejewo,

     

     

  6. “ Obszar Chronionego Krajobrazu Wysoczyzny Elbląskiej – Wschód”( “OChK Wysoczyzny Elbląskiej – Wschód”), o powierzchni 5.805,9 ha, położony na terenie powiatów Elbląg
    i Braniewo, w gminach: Milejewo, Tolkmicko, Młynary i Frombork,

     

     

  7. “ Obszar Chronionego Krajobrazu Wybrzeża Staropruskiego”( “OChK Wybrzeża Staropruskiego”), o powierzchni 1.768,5 ha, położony na terenie powiatu Braniewo,
    w gminie Braniewo,

     

     

  8. “ Obszar Chronionego Krajobrazu Rzeki Baudy”( “OChK Rzeki Baudy”), o powierzchni 16.677,8 ha, położony na terenie powiatów Braniewo i Elbląg, w gminach: Braniewo, Frombork, Tolkmicko, Milejewo, Młynary, Wilczęta i Pasłęk,

     

     

  9. “Słobicki Obszar Chronionego Krajobrazu”( “Słobicki OChK”), o powierzchni 5.035,6 ha, położony na terenie powiatów Braniewo i Elbląg, w gminach: Młynary, Godkowo i Wilczęta,

     

     

  10. “Obszar Chronionego Krajobrazu Kanału Elbląskiego”( “OChK Kanału Elbląskiego”),
    o powierzchni 30.149,8 ha, położony na terenie powiatów Elbląg, Ostróda i Iława,
    w gminach: Rychliki, Pasłęk, Małdyty, Zalewo, Miłomłyn, Morąg, Iława, Ostróda i Ostróda miasto,

     

     

  11. “Obszar Chronionego Krajobrazu Pojezierza Iławskiego”( “OChK Pojezierza Iławskiego”). OChK Pojezierza Iławskiego dzieli się na dwie części: “część A” i “część B”, oddzielone
    od siebie obszarem leżącym na terenie województwa pomorskiego, o łącznej powierzchni 13.031,7 ha (w tym “część A” 9.785,7 ha, “część B” 3.246,0 ha), położony na terenie powiatu Iława, w gminach: Zalewo, Jerzwałd, Susz, Siemiany, Iława i Iława miasto,

     

     

  12. “Obszar Chronionego Krajobrazu Pojezierza Iławskiego - Wschód”( “OChK Pojezierza Iławskiego - Wschód”), o powierzchni 2.062,5 ha, położony na terenie powiatu Iława,
    w gminie Zalewo,

     

     

  13. “Obszar Chronionego Krajobrazu Rzeki Liwy”( “OChK Rzeki Liwy”), o powierzchni 1.937,2 ha, położony na terenie powiatu Iława, w gminie Susz,

     

     

  14. “Obszar Chronionego Krajobrazu Jeziora Goryńskiego”( “OChK Jeziora Goryńskiego”),
    o powierzchni 1.463,0 ha, położony na terenie powiatu Iława w gminie Kisielice,

     

     

  15. “Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Dolnej Drwęcy”( “OChK Doliny Dolnej Drwęcy”), o powierzchni 17.472,4 ha, położony na terenie powiatów: Iława, Ostróda i Nowe Miasto Lubawskie, w gminach: Iława, miasto Iława, Ostróda, Lubawa, miasto Lubawa, Nowe Miasto Lubawskie, miasto Nowe Miasto Lubawskie i Kurzętnik,

     

     

  16. “Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Rzeki Wel”( “OChK Doliny Rzeki Wel”),
    o powierzchni 5.254,1 ha, położony na terenie powiatów: Nowe Miasto Lubawskie i Iława,
    w gminach: Nowe Miasto Lubawskie, Lubawa i Grodziczno,

     

     

  17. “Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Górnej Drwęcy”( “OChK Doliny Górnej Drwęcy”), o powierzchni 8.039,5 ha, położony na terenie powiatów: Ostróda i Olsztyn, w gminach: Ostróda, Olsztynek i Grunwald,

     

     

  18. “Obszar Chronionego Krajobrazu Wzgórz Dylewskich”( “OChK Wzgórz Dylewskich”),
    o powierzchni 14.483,2 ha, położony na terenie powiatów: Iława, Ostróda, Lubawa i Nowe Miasto Lubawskie, w gminach: Ostróda, Grunwald, Lubawa, Grodziczno i Dąbrówno,

     

     

  19. “Dąbrówieński Obszar Chronionego Krajobrazu”( “Dąbrówieński OChK”), o powierzchni 5.565,0 ha, położony na terenie powiatów Ostróda i Działdowo, w gminach Dąbrówno
    i Działdowo,

     

     

  20. “Hartowiecki Obszar Chronionego Krajobrazu”( “Hartowiecki OChK”), o powierzchni 384,2 ha, położony na terenie powiatu Działdowo, w gminie Rybno,

     

     

  21. “Buchnowski Obszar Chronionego Krajobrazu”( “Buchnowski OChK”), o powierzchni 196,5 ha, położony na terenie powiatu Nowe Miasto Lubawskie, w gminie Grodziczno,

     

     

  22. “Obszar Chronionego Krajobrazu Otuliny Welskiego Parku Krajobrazowego – Dębień”(“OChK Otuliny Welskiego Parku Krajobrazowego – Dębień”), o powierzchni 1.757,3 ha, położony na terenie powiatu Działdowo, w gminie Rybno,

     

     

  23. “Naguszewski Obszar Chronionego Krajobrazu”(“ Naguszewski OChK”), o powierzchni 206,2 ha, położony na terenie powiatu Działdowo, w gminie Rybno,

     

     

  24. “Obszar Chronionego Krajobrazu - Grzybiny”(“ OChK – Grzybiny”), o powierzchni 2.084,8 ha, położony na terenie powiatu Działdowo, w gminach Rybno i Działdowo,

     

     

  25. “Obszar Chronionego Krajobrazu Otuliny Welskiego Parku Krajobrazowego –Słup”(“ OChK Otuliny Welskiego Parku Krajobrazowego –Słup”), o powierzchni 2.137,8 ha, położony na terenie powiatu Działdowo, w gminach Lidzbark i miasto Lidzbark,

     

     

  26. “Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Górnej Wkry”(“ OChK Doliny Górnej Wkry”),
    o powierzchni 4.097,5 ha, położony na terenie powiatu Działdowo, w gminach Lidzbark
    i Płośnica,

     

     

  27. “Obszar Chronionego Krajobrazu Rzeki Banówki”(“ OChK Rzeki Banówki”), o powierzchni 4.528,5 ha, położony na terenie powiatu Braniewo, w gminach Braniewo, Lelkowo
    i Pieniężno,

     

     

  28. “Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Pasłęki”(“ OChK Doliny Pasłęki”), o powierzchni 43.307,3 ha, położony na terenie powiatów: Braniewo, Elbląg, Lidzbark Warmiński, Ostróda i Olsztyn, w gminach Braniewo, Płoskinia, Wilczęta, Orneta, Godkowo, Miłakowo, Lubomino, Świątki, Łukta i Jonkowo,

     

     

  29. “Obszar Chronionego Krajobrazu Równiny Orneckiej”(“ OChK Równiny Orneckiej”),
    o powierzchni 11.511,3 ha, położony na terenie powiatów: Lidzbark Warmiński i Braniewo, w gminach Orneta, Pieniężno, Lidzbark Warmiński i Lubomino,

     

     

  30. “Obszar Chronionego Krajobrazu Rzeki Wałszy”(“ OChK Rzeki Wałszy”), o powierzchni 9.834,8 ha, położony na terenie powiatów Bartoszyce i Braniewo, w gminach Lelkowo, Pieniężno i Górowo Iławeckie,

     

     

  31. “Narieński Obszar Chronionego Krajobrazu”(“ Narieński OChK”), o powierzchni 7.984,4 ha, położony na terenie powiatu Ostróda, w gminach Miłakowo, Morąg i Łukta,

     

     

  32. “Obszar Chronionego Krajobrazu Lasów Taborskich”(“ OChK Lasów Taborskich”),
    o powierzchni 29.941,7 ha, położony na terenie powiatów Ostróda i Olsztyn, w gminach Morąg, Miłomłyn, Łukta, Ostróda, Gietrzwałd i Olsztynek,

     

     

  33. “Obszar Chronionego Krajobrazu Wzniesień Górowskich”(“ OChK Wzniesień Górowskich”), o powierzchni 11.067,4 ha, położony na terenie powiatów Bartoszyce
    i Braniewo, w gminach Górowo Iławeckie i Lelkowo,

     

     

  34. “Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Elmy”(“ OChK Doliny Elmy”), o powierzchni 8.923,2 ha, położony na terenie powiatów Bartoszyce i Lidzbark Warmiński, w gminach Górowo Iławeckie, Bartoszyce i Lidzbark Warmiński,

     

     

  35. “Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Dolnej Łyny”(“ OChK Doliny Dolnej Łyny”),
    o powierzchni 16.429,9 ha, położony na terenie powiatów Olsztyn, Lidzbark Warmiński
    i Bartoszyce, w gminach Lidzbark Warmiński, miasto Lidzbark Warmiński, Dobre miasto, Bartoszyce, miasto Bartoszyce, Kiwity, Jeziorany, Sępopol i miasto Sępopol,

     

     

  36. “Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Rzeki Guber”(“ OChK Doliny Rzeki Guber”),
    o powierzchni 14.363,8 ha, położony na terenie powiatów Bartoszyce, Kętrzyn, Giżycko
    i Olsztyn, w gminach Sępopol, miasto Sępopol, Korsze, Barciany, Bisztynek, Kętrzyn, miasto Kętrzyn, Reszel, Ryn i Kolno,

     

     

  37. “Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Symsarny”(“ OChK Doliny Symsarny”),
    o powierzchni 19.329,8 ha, położony na terenie powiatów Lidzbark Warmiński i Olsztyn,
    w gminach Lidzbark Warmiński, Kiwity, Kolno, Jeziorany, miasto Jeziorany i Biskupiec,

     

     

  38. “Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Środkowej Łyny”(“ OChK Doliny Środkowej Łyny”), o powierzchni 15.307,8 ha, położony na terenie powiatu Olsztyn,w gminach Świątki, Dobre Miasto, miasto Dobre Miasto, Dywity, Jonkowo, Barczewo, Gierzwałd i miasto Olsztyn,

     

     

  39. “Obszar Chronionego Krajobrazu Pojezierza Olsztyńskiego”(“ OChK Pojezierza Olsztyńskiego”), o powierzchni 40.997,4 ha, położony na terenie powiatów Olsztyn
    i Sczytno, w gminach Pasym, Dźwierzuty, Szczytno, Purda, Barczewo i Biskupiec,

     

     

  40. “Obszar Chronionego Krajobrazu Puszczy Napiwodzko - Ramuckiej”(“ OChK Puszczy Napiwodzko - Ramuckiej”), o powierzchni 131.444,3 ha, położony na terenie powiatów Olsztyn, Sczytno i Nidzica, w gminach Pasym, Szczytno, Purda, Stawiguda, Olsztynek, Nidzica, Jedwabno, Janowo i Wielbark,

     

     

  41. “Obszar Chronionego Krajobrazu Jeziora Mielno”(“ OChK Jeziora Mielno”), o powierzchni 10.498,0 ha, położony na terenie powiatów Ostróda, Olsztyn i Nidzica, w gminach Grunwald, Olsztynek, Dąbrówno i Kozłowo,

     

     

  42. “Obszar Chronionego Krajobrazu Dolin Rzek Nidy i Szkotówki”(“ OChK Dolin Rzek Nidy
    i Szkotówki”), o powierzchni 8.391,9ha, położony na terenie powiatów Nidzica i Działdowo, w gminach Nidzica, Kozłowo, Iłowo-Osada i Działdowo,

     

     

  43. “Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Rzeki Orzyc ”(“ OChK Doliny Rzeki Orzyc”),
    o powierzchni 4.641,5 ha, położony na terenie powiatu Nidzica, w gminach Janowiec Kościelny i Janowo,

     

     

  44. “Obszar Chronionego Krajobrazu Jeziora Oświn”(“ OChK Jeziora Oświn”), o powierzchni 15.182,9 ha, położony na terenie powiatów Kętrzyn i Węgorzewo, w gminach Barciany, Srokowo i Węgorzewo,

     

     

  45. “Obszar Chronionego Krajobrazu Bagien Mażańskich”(“ OChK Bagien Mażańskich”),
    o powierzchni 1.180,0 ha, położony na terenie powiatów Kętrzyn i Węgorzewo, w gminach Srokowo, Kętrzyn i Węgorzewo,

     

     

  46. “Obszar Chronionego Krajobrazu Jezior Legińsko – Mrągowskich”(“ OChK Jezior Legińsko – Mrągowskich”), o powierzchni 20.615,9 ha, położony na terenie powiatów Kętrzyn, Mrągowo i Olsztyn w gminach Reszel, Mrągowo, Mrągowo miasto, Sorkwity, Kolno
    i Biskupiec,

     

     

  47. “Spychowski Obszar Chronionego Krajobrazu”(“ Spychowski OChK”), o powierzchni 12.101,8 ha, położony na terenie powiat Szczytno w gminach Dźwierzuty, Szczytno
    i Świętajno,

     

     

  48. “Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Gołdapy i Węgorapy”(“OChK Doliny Gołdapy
    i Węgorapy”), o powierzchni 30.534,0 ha, położony na terenie powiatów Węgorzewo
    i Gołdap w gminach Budry, Węgorzewo, miasto Węgorzewo, Banie Mazurskie, Gołdap
    i miasto Gołdap,

     

     

  49. “Obszar Chronionego Krajobrazu Wzgórz Szeskich”(“OChK Wzgórz Szeskich”),
    o powierzchni 12.495,1 ha, położony na terenie powiatów Gołdap i Olecko, w gminach Gołdap i Kowale Oleckie,

     

     

  50. “Obszar Chronionego Krajobrazu Puszczy Rominckiej”(“OChK Puszczy Rominckiej”),
    o powierzchni 7.740,0 ha, położony na terenie powiatu Gołdap, w gminach Gołdap
    i Dubeninki,

     

     

  51. “Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Błędzianki”(“OChK Doliny Błędzianki”),
    o powierzchni 5.994,5 ha, położony na terenie powiatu Gołdap, w gminach Gołdap
    i Dubeninki,

     

     

  52. “Obszar Chronionego Krajobrazu Puszczy Boreckiej”(“OChK Puszczy Boreckiej”),
    o powierzchni 22.860,9 ha, położony na terenie powiatów Węgorzewo, Giżycko, Gołdap
    i Olecko, w gminach Pozezdrze, Kruklanki, Banie Mazurskie, Kowale Oleckie, Świętajno
    i Wydminy,

     

     

  53. “Obszar Chronionego Krajobrazu Jezior Oleckich ”(“OChK Jezior Oleckich”), o powierzchni 10.521,3 ha, położony na terenie powiatu Olecko, w gminach Olecko, Olecko miasto, Kowale Oleckie, Świętajno i Wieliczki,

     

     

  54. “Obszar Chronionego Krajobrazu Krainy Wielkich Jezior Mazurskich”(“OChK Krainy Wielkich Jezior Mazurskich”), o powierzchni 85.527,0 ha, położony na terenie powiatów Węgorzewo, Giżycko, Mrągowo i Pisz, w gminach Węgorzewo, miasto Węgorzewo, Giżycko, miasto Giżycko, Ryn i miasto Ryn,

     

     

  55. “Obszar Chronionego Krajobrazu Otuliny Mazurskiego Parku Krajobrazowego – Zachód”(“OChK Otuliny Mazurskiego Parku Krajobrazowego – Zachód”), o powierzchni 7.381,0 ha, położony na terenie powiatu Mrągowo, w gminach Mrągowo, Mikołajki i Piecki,

     

     

  56. “Obszar Chronionego Krajobrazu Otuliny Mazurskiego Parku Krajobrazowego – Kierwik”(“OChK Otuliny Mazurskiego Parku Krajobrazowego – Kierwik”), o powierzchni 250,0 ha, położony na terenie powiatu Szczytno, w gminie Świętajno,

     

     

  57. “Obszar Chronionego Krajobrazu Otuliny Mazurskiego Parku Krajobrazowego – Ruciane Nida”(“OChK Otuliny Mazurskiego Parku Krajobrazowego – Ruciane Nida”), o powierzchni 1.636,5 ha, położony na terenie powiatu Pisz, w gminach Ruciane Nida i Ruciane Nida miasto,

     

     

  58. “Obszar Chronionego Krajobrazu Otuliny Mazurskiego Parku Krajobrazowego – Szeroki Bór”(“OChK Otuliny Mazurskiego Parku Krajobrazowego – Szeroki Bór”), o powierzchni 591,5 ha, położony na terenie powiatu Pisz, w gminach Ruciane Nida i Pisz,

     

     

  59. “Obszar Chronionego Krajobrazu Otuliny Mazurskiego Parku Krajobrazowego – Wschód”(“OChK Otuliny Mazurskiego Parku Krajobrazowego – Wschód”), o powierzchni 9.250,0 ha, położony na terenie powiatów Mragowo i Pisz, w gminach Mikołajki, Orzysz i Pisz,

     

     

  60. “Obszar Chronionego Krajobrazu Puszczy i Jezior Piskich”(“OChK Puszczy i Jezior Piskich”), o powierzchni 43.629,8 ha, położony na terenie powiatu Pisz, w gminach Ruciane – Nida, Ruciane – Nida miasto, Pisz, Biała Piska i Orzysz,

     

     

  61. “Obszar Chronionego Krajobrazu Jezior Orzyskich”(“OChK Jezior Orzyskich”),
    o powierzchni 21.153,0 ha, położony na terenie powiatów Pisz, Giżycko i Ełk, w gminach Orzysz, Stare Juchy, Wydminy, Miłki, Biała Piska i Ełk,

     

     

  62. “Obszar Chronionego Krajobrazu Pojezierza Ełckiego”(“OChK Pojezierza Ełckiego”),
    o powierzchni 49.297,2 ha, położony na terenie powiatów Giżycko, Olecko i Ełk, w gminach Wydminy, Kruklanki, Giżycko, Świętajno, Ełk, miasto Ełk, Stare Juchy, Kalinowo i Prostki,

     

     

  63. “Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Legi”(“OChK Doliny Legi”), o powierzchni 8.579,8 ha, położony na terenie powiatów Olecko i Ełk, w gminach Wieliczki, Olecko, Kalinowo i Ełk,

     

     

  64. “Obszar Chronionego Krajobrazu Wzgórz Dybowskich”(“OChK Wzgórz Dybowskich”),
    o powierzchni 10.608,0 ha, położony na terenie powiatów Pisz i Ełk, w gminach Biała Piska
    i Prostki,

     

     

  65. “Obszar Chronionego Krajobrazu Jezior Rajgrodzkich”(“OChK Jezior Rajgrodzkich”),
    o powierzchni 7.423,0 ha, położony na terenie powiatu Ełk, w gminie Kalinowo.

     

     

  66. “Obszar Chronionego Krajobrazu – Grabowo” (“OChK – Grabowo) o powierzchni 3 764,5 ha, położony na terenie powiatu Gołdap, w gminie Gołdap.

     

     

  67. “Skarliński Obszar Chronionego Krajobrazu” ( “Skarliński OChK”), o powierzchni 6 349,0 ha, położony w powiecie Nowe Miasto Lubawskie, gminach Nowe Miasto Lubawskie i Biskupiec

     

 

     

  1. Opis granic obszarów chronionego krajobrazu, o których mowa w ust. 1 stanowi załącznik Nr 1 do rozporządzenia.

     

     

  2. Mapy topograficzne w skali 1: 25 000, z naniesionymi granicami obszarów chronionego krajobrazu, stanowią załącznik Nr 2 do rozporządzenia*.

     

     

  3. Mapa ekologicznego systemu obszarów chronionych w skali 1: 100 000 z naniesionymi granicami obszarów chronionego krajobrazu oraz granicami Parków Krajobrazowych
    i rozmieszczeniem rezerwatów na terenie Województwa Warmińsko-Mazurskiego, stanowi załącznik Nr 3 do rozporządzenia*.

     

§ 2.

 

  1. Na terenie obszarów chronionego krajobrazu o których mowa w § 1, ust.1 zakazuje się:

1) lokalizowania nowych obiektów zaliczanych do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu przepisów o ochronie środowiska,

2) lokalizacji budownictwa letniskowego poza miejscami wyznaczonymi w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego,

3) utrzymywania otwartych rowów i zbiorników ściekowych,

4) dokonywania zmian stosunków wodnych, jeśli służą innym celom niż ochrona przyrody i zrównoważone wykorzystanie użytków rolnych i leśnych oraz gospodarki rybackiej,

5) likwidowania małych zbiorników wodnych, starorzeczy oraz obszarów wodnobłotnych,

6) wylewania gnojowicy, z wyjątkiem nawożenia własnych gruntów rolnych,

7) organizowania rajdów motorowych i samochodowych,

8) umyślnego zabijania dziko żyjących zwierząt, niszczenia nor, legowisk zwierzęcych, tarlisk
i złożonej ikry, ptasich gniazd oraz wybierania jaj,

9) wypalania roślinności,

10) wykonywania prac ziemnych trwale zniekształcających rzeźbę terenu, z wyjątkiem obiektów związanych z zabezpieczeniem przeciwsztormowym lub przeciwpowodziowym.

2. Zakazy, o których mowa w ust. 1 nie dotyczą zadań realizowanych na rzecz obronności i bezpieczeństwa państwa, w przypadkach zagrożenia bezpieczeństwa państwa.

3. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, pkt. 1 nie dotyczy inwestycji realizujących cele publiczne.

4. Zakaz określony w ust. 1, pkt. 8 nie dotyczy gospodarki łowieckiej lub rybackiej prowadzonej w oparciu o odrębne przepisy oraz racjonalnej gospodarki rolnej i leśnej.

     

  1. Na trenach rezerwatów położonych na poszczególnych obszarach chronionego krajobrazu wymienionych w § 1, ust.1 obowiązują zakazy wynikające z aktów dotyczących powołania rezerwatów.

     

§ 3

Rozporządzenie nie narusza zapisów miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego obowiązujących przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.§ 4

Tracą moc:

     

  1. rozporządzenie Nr 53 Wojewody Olsztyńskiego z dnia 16 czerwca 1998r. (Dz. Urz. Woj. Olsztyńskiego Nr 13, poz.186) w sprawie systemu obszarów chronionych w województwie olsztyńskim, wyznaczania obszarów chronionego krajobrazu oraz zasad gospodarowania na tych terenach,

     

     

  2. rozporządzenie Nr 82/98 Wojewody Suwalskiego z dnia 15 czerwca 1998r. (Dz. Urz. Woj. Suwalskiego Nr 36, poz. 194) w sprawie zasad gospodarki przestrzennej na obszarach chronionego krajobrazu województwa suwalskiego, w części dotyczącej obecnego województwa warmińsko-mazurskiego,

     

     

  3. uchwała Nr VI/51/85 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Elblągu z dnia 26 kwietnia 1985 r. w sprawie utworzenia parków krajobrazowych oraz obszarów krajobrazu chronionego na terenie województwa elbląskiego ( Dz. Urz. Woj., Elbląskiego Nr10, poz. 60), w części zapisów dotyczących obszaru chronionego krajobrazu,

     

     

  4. rozporządzenie Nr 4/97 Wojewody Elbląskiego dnia 28 kwietnia 1997r. (Dz. Urz. Woj. Elbląskiego Nr 7, poz. 43) w sprawie zmiany uchwały w sprawie utworzenia parków krajobrazowych oraz obszarów krajobrazu chronionego na terenie województwa elbląskiego, w części zapisów dotyczących obszaru chronionego krajobrazu,

     

     

  5. rozporządzenie Nr 135 Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z dnia 29 lipca 1999r. (Dz. Urz. Woj. Warm. — Maz. Nr 48, poz. 888) zmieniającym uchwałę w sprawie utworzenia parków krajobrazowych oraz obszarów krajobrazu chronionego na terenie województwa elbląskiego, w części zapisów dotyczących obszaru chronionego krajobrazu,

     

     

  6. rozporządzenie Nr 31/98 Wojewody Toruńskiego z dnia 3 listopada 1998r. (Dz. Urz. Woj. Toruńskiego Nr 34, poz. 286) zmieniającym rozporządzenie w sprawie wyznaczania obszarów chronionego krajobrazu oraz reorganizacji zarządzania parkami krajobrazowymi, w części zapisów dotyczących obszaru chronionego krajobrazu i w odniesieniu do terenów obecnego województwa warmińsko-mazurskiego,

     

     

  7. uchwała Wojewódzkiej Rady Narodowej w Ciechanowie Nr 59/X/90 z 23 kwietnia 1990r. (Dz. Urz. Woj. Ciechanowskiego Nr 8, poz. 66) w sprawie wyznaczania obszarów chronionego krajobrazu na terenie województwa ciechanowskiego, w odniesieniu do terenów obecnego województwa warmińsko-mazurskiego,

     

     

  8. rozporządzenie Nr 8/98 Wojewody Ciechanowskiego z dnia 28 maja 1998r. (Dz. Urz. Woj. Ciechanowskiego Nr 16, poz. 71) w sprawie wyznaczenia obszarów chronionego krajobrazu na terenie województwa ciechanowskiego, w części zapisów dotyczących obszaru chronionego krajobrazu i w odniesieniu do terenów obecnego województwa warmińsko –mazurskiego,

     

     

  9. rozporządzenie Nr 37 Wojewody Warmińsko- Mazurskiego z dnia 12 lipca 2002r w sprawie wprowadzenia zakazów dotyczących obszarów chronionego krajobrazu na terenie województwa warmińsko – mazurskiego (Dz. Urz. Woj. Warm. — Maz. Nr 87, poz. 1272).

     

§ 5

Nadzór nad wykonaniem rozporządzenia powierza się Wojewódzkiemu Konserwatorowi Przyrody.§ 6

Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Warmińsko - Mazurskiego.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

* załączniki dostępne w Wydziale Środowiska i Rolnictwa Warmińsko-Mazurskiego Urzędu Wojewódzkiego i Urzędzie Marszałkowskim Województwa Warmińsko-Mazurskiego.

 

 

 

 

        1. Załącznik Nr 1

do rozporządzenia Nr 21

Wojewody Warmińsko-Mazurskiego

z dnia 14 kwietnia 2003r.

 

Opisy granic Obszarów Chronionego Krajobrazu.

 

 

1. Obszar Chronionego Krajobrazu Rzeki NogatZa punkt początkowy opisu granic OChK Rzeki Nogat przyjęto miejsce na rzece Nogat na wysokości Michałowa, gdzie granica województwa zmienia swój przebieg skręcając na wschód. Od tego punktu granica OChK biegnie na wschód granicą województwa dochodząc do prawobrzeżnego wału rzeki Nogat, następnie wzdłuż tego wału do mostu na rzece Cieplicówce. Od mostu skręca na wschód i prowadzi wzdłuż drogi Kępiny Małe – Nowakowo do skrzyżowania z drogą Nowakowo – Batorowo. Od skrzyżowania granica biegnie na północ wzdłuż drogi do Batorowa, dochodząc do miejsca gdzie droga ta skręca na zachód (przed wsią Batorowo). Od zakrętu drogi granica OChK biegnie nadal na północ wzdłuż zachodniego wału Zatoki Elbląskiej, dochodząc do punktu zetknięcia się tego wału
z wałem czołowym Zalewu Wiślanego. Od tego punktu granica biegnie dalej wałem czołowym Zalewu Wiślanego w kierunku zachodnim dochodząc do punktu zetknięcia się tego wału z prawym wałem rzeki Cieplicówki. Od tego punktu granica przebiega linią prostą do punktu styku lewego wału rzeki Cieplicówki z wałem czołowym Zalewu Wiślanego.

W dalszym przebiegu granica OChK jest wspólna z granicą rezerwatu przyrody “Ujście Nogatu”. Biegnie ona dalej na zachód wałem czołowym Zalewu Wiślanego do wschodniego brzegu rozlewiska Kanału Brajteryna. Wschodnim brzegiem kanału biegnie na południe , przecinając kanał na granicy działek nr 36/1 i 45 (obręb Nowotki) i kierując się dalej na południe zachodnim brzegiem kanału Brajteryna do drogi biegnącej południową granicą działki nr 472/1 (obręb Nowotki). Drogą tą skręca na zachód, dochodząc do wału (Wyspy Faszyniarnia), skąd biegnie na południe wzdłuż wału. Następnie granica biegnie na południe wzdłuż wschodniego brzegu kanału oznaczonego jako działka nr 46 do prawego brzegu rzeki Nogat. Dalej granica biegnie brzegiem Nogatu do jego ujścia, do punktu położonego na wysokości wału czołowego Zalewu Wiślanego.

Tu kończy się wspólna granica OChK i rezerwatu przyrody “Ujście Nogatu”. Dalej granica OChK biegnie na południowy zachód linią prostą prostopadłą do brzegu rzeki, dochodząc do granicy województwa, przebiegającej środkiem rzeki Nogat. Stąd biegnie dalej granicą województwa do punktu początkowego na wysokości Michałowa. Pozostała część Obszaru Chronionego Krajobrazu Rzeki Nogat znajduje się w województwie pomorskim.

2. Obszar Chronionego Krajobrazu Jeziora Drużno

Od północy:

       

    • granica biegnie od mostu kolejowego na rz. Elbląg, po wschodniej stronie
      w kierunku południowo-wschodnim wzdłuż dróg polnych i kanałów do toru kolejowego na wysokości rz. Burzanki

       

       

    • wzdłuż torów kolejowych na południowy-wschód na wysokości Nowe Plony skręcana północny-zachód drogą gminną do m. Myślęcin

       

       

    • stąd drogą polną prowadzi na północ do krawędzi lasu i dalej na północ wzdłuż południowej i zachodniej krawędzi lasu do drogi woj. Nr 509

       

       

    • następnie skręca na południe i prowadzi wzdłuż wschodniej krawędzi kompleksu leśnego do granicy gm. Elbląg

       

       

    • wzdłuż granicy gminy dochodzi do drogi gminnej Weklice-Aniołowo

       

       

    • tą drogą prowadzi w kierunku południowym do drogi krajowej nr 7 na wysokości m. Bogaczewo

       

       

    • skręca na północny-zachód i po ok. 250 m skręca na południe w drogę polną, przekracza rz. Elszkę i skręca na wschód wzdłuż kanału do granicy gm. Pasłęk

       

       

    • granicą gminy prowadzi na południe do Kanału Elbląskiego do granicy gm. Rychliki

       

       

    • granicą gm. Rychliki na zachód i na południe do granicy powiatu na rzece Dzierzgoń ( ok. 2000 m )

       

       

    • od granicy powiatu (poniżej m. Stare Dolno), granicą gm. Markusy na północny-zachóda następnie skręca w drogę polną prowadzącą do drogi Brudzędy Wlk. – Stare Dolno

       

       

    • tą drogą prowadzi na odc. ok. 300 m w kierunku wschodnim a następnie skręca na północ w drogę polną i dalej prowadzi wzdłuż lewobrzeżnego wału rz. Dzierzgoń do skrzyżowania z drogą powiatową Jezioro-Markusy-Topolno Małe ( nr 393 ).

       

       

    • od rz. Dzierzgoń drogą Jezioro-Markusy-Topolno Małe ( nr 393 ) w kierunku północno-zachodnim do drogi powiatowej Stalewo-Markusy-Krzewsk ( nr 386 )

       

       

    • drogą powiatową Stalewo-Markusy-Krzewsk ( nr 386 ) w kierunku wschodnim do drogi powiatowej Jurandowo-Żółwiniec ( nr 401 ) i dalej na północny-zachód tą drogą aż do skrzyżowania we wsi Jurandowo dróg powiatowych: Jezioro-Żukowo
      ( nr 400 ) i Jurandowo-Żółwiniec ( nr 401 ) z drogą lokalną

       

       

    • wzdłuż drogi lokalnej, będącej przedłużeniem drogi powiatowej Żółwiniec-Jurandowo (nr 401 ) w kierunku północno-zachodnim dochodzi do drogi Węgle-Żórawiec-Różany ( nr 399 ). Drogą tą biegnie w kierunku wschodnim ok. 1 km do skrzyżowania z drogą powiatową Krzewsk-Żórawiec-Karczowiska Górne ( nr 397 ).
      Tą drogą granica dochodzi aż do skrzyżowania z torami kolejowymi Malbork-Elbląg

       

       

    • torami kolejowymi dochodzi do punktu wyjścia.

       

3. Obszar Chronionego Krajobrazu Rzeki Dzierzgoń

Północno - zachodni kraniec obszaru wyznacza północny styk granic gmin Markusy
i Rychliki znajdujący się 800 m na południowy zachód od zachodniego krańca wsi Stankowo. Granica biegnie na zachód granicą gmin Markusy i Rychliki i skręca przed niewielkim, wąskim paskiem lasu leżącym na południe od Topolna Małego w drogę polną biegnącą
w linii prostej na południowy wschód, między miejscowościami Wysoka i Topolno Wielkie.

Drogą tą dochodzi do drogi lokalnej Toplno Wielkie - Wysoka i zmierza na zachód przez miejscowość Wysoka do wschodniego skraju wąskiego i długiego kompleksu leśnego rozciągającego się nad rzeką Brzeźnicą, dochodząc do lasu na wysokości miejscowości Grądowy Młyn. Wschodnią granicą tego kompleksu zbiega na południe do miejscowości Dymnik, przecina drogę powiatową Kwietniewo - Rychliki, omija Dymnik zachodnim skrajem wsi po drodze polnej wiodącej na południe do skraju lasu i biegnie dalej wschodnim skrajem lasu.

Od południowego krańca kompleksu leśnego podąża najpierw na południe, a potem na wschód po rzece Brzeźnicy do miejscowości Rejsyty. Tu przecina drogę powiatową Rychliki - Zalewo, omija Rejsyty południowym krańcem wsi, następnie okalając staw i przyległe do niego tereny leśne schodzi na południe, skrajem lasu wraca na zachód, skręca znowu na południe i następnie na wschód do granicy gmin Markusy i Rychliki.

Granicą jw. przecina las i rzekę Brzeźnicę i wraca w stronę Rejsyt południowym
i zachodnim skrajem niewielkiego kompleksu leśnego, po czym wychodzi na drogę polną prowadzącą po lewej stronie rzeki Brzeźnicy, przez miejscowości Rejsyty i Wopity, w stronę miejscowości Kwietniewo.

Około 1 km przed miejscowością Kwietniewo granica skręca w drogę polną prowadzącą na północ zachodnim skrajem mokradła do nieczynnej linii kolejowej i tą linią wraca na południowy-zachód do skraju wspomnianego wcześniej wąskiego i długiego kompleksu leśnego nad rzeką Brzeźnicą. Zachodnią granicą tego kompleksu klucząc biegnie na północ do punktu znajdującego się 450 m na północ od wsi Włościeniec w miejscu,
w którym droga polna odbiega od lasu. Z tego punktu linią prostą przecina w kierunku zachodnim grunty rolnedo wschodniego skraju kompleksu leśnego, w pobliżu niewielkich oczek wodnych.

Stąd zbiega skrajem lasu na południowy zachód, wchodzi na drogę polną przecinającą grunty rolne około 600 m na północny-zachód od miejscowości Kwietniewo, skręca pod kątem prostym w drogę polną biegnącą na południowy-wschód przez grunty rolne między miejscowością Kwietniewo a lasem. 200 m od południowego krańca Kwietniewa granica wchodzi na drogę polną prowadzącą na południe, niedaleko wschodniej ściany lasu, nad rzekę Młynówkę, przekracza tą rzekę, a następnie po 750 m skręca na zachód, dochodzi do narożnika zwartego kompleksu leśnego, przecina ten kompleks w kierunku północno-zachodnim po drodze leśnej i klucząc, polnymi drogami dochodzi do południowego skraju miejscowości Święty Gaj, poniżej rzeki Młynówki.

Stąd zbiega na południe drogą wiejską do miejscowości Mokajny, 120 m przed tą miejscowością skręca na wschód i okalając językowaty kompleks leśny wraca do miejscowości Mokajny. Po ciekach wodnych omija tę miejscowość z północy i północnego-zachodu, dochodzi do drogi polnej biegnącej na południe równolegle do rz. Dzierzgoń
i podążając tą drogą spotyka się z granicą województwa warmińsko-mazurskiego
i pomorskiego.

4. Obszar Chronionego Krajobrazu Rzeki Wąskiej

W granicach Pasłęka OChK ograniczony jest od zachodu i północy drogą woj. Nr 513 Pasłęk-Godkowo. Od południa prowadzi wzdłuż ulicy do basenu, następnie skręca wzdłuż ulicy na południe i prowadzi wzdłuż doliny rzeki Sirwa (obejmując pas terenów zielonych) do mostku na drodze woj. Nr 527 w pobliżu m. Rzędy. Następnie prowadzi doliną prawobrzeżnego dopływu Sirwy na odcinku ok. 900 m, skręca na północ droga gminną do
m. Kolonia Północna i stąd na północny-wschód i wschód drogą gminną do m. Leżnice
(z wyłączeniem terenów zabudowanych).

Z m. Leżnice drogą na północny-wschód, a następnie wzdłuż doliny rz.Wąskiej (obejmując pas terenów zielonych) skręca na południe wzdłuż doliny rz.Sały a następnie rz.Olszynki (obejmując pas terenów zielonych) dochodzi do drogi pow. nr 09347 powyżej
m. Surowe. Następnie biegnie wzdłuż zachodniej granicy kompleksu leśnego ciągnącego się wzdłuż rz. Sały, aż do m. Zielno. Następnie prowadzi na południe lewą stroną doliny
rz. Sały do krawędzi lasu, tam skręca na zachód do m. Kronin. Drogą gminną na południowy-wschód, a później południowy-zachód na odcinku ok. 1000 m dochodzi do krawędzi kompleksu leśnego Kudyński Bór. Następnie prowadzi wzdłuż północnej i zachodniej krawędzi (z wyłączeniem Lasu Kisielewo) do granicy powiatu elbląskiego.

Wzdłuż granicy powiatu w kierunku wschodnim do drogi gminnej biegnącej na południowy–wschód do Markowa, przecina tę miejscowość i biegnie dalej drogą polną
a potem leśną do granicy gminy Morąg, tą granicą na południowy-wschód a po ok.1000 m skręca na południe w drogę wiodącą na skraj lasu. Skrajem lasu doprowadza do drogi lokalnej ze Strużyny do Warkałek i tą drogą podąża do Strużyn. Tam schodzi na południe drogą powiatową w kierunku Niebrzydowa Wlk. i po przecięciu Miłakówki odchodzi na południowy-wschód w lokalną drogę śródpolną a potem śródleśną, doprowadzając do dopływu do jez. Długiego. Biegnąc w górę tego cieku wychodzi znowu na drogę główną
i skręca w kierunku Niebrzydowa Wlk. Omijając tę wieś od północy dociera do nasypu b. linii kolejowej Morąg - Orneta.

Od skrzyżowania drogi prowadzącej z Niebrzydowa Wlk. do Miłakowa z linią kolejową granica biegnie tym torem na północny-wschód - do przejazdu drogowego na wschód od Warkał. Jest to wspólna granica z Narieńskim OChK.

Od tego miejsca granica skręca na zachód i biegnie do skrzyżowania dróg lokalnych, tu skręca na południowy-zachód i dochodzi do granicy gminy Morąg. Dalej biegnie na północ wzdłuż tej granicy, następnie skrajem kompleksu leśnego ( w większości wzdłuż granicy gminy Godkowo ) a potem wzdłuż północnej i zachodniej granicy kompleksu leśnego do drogi gminnej w pobliżu m. Zimnochy. Tą drogą na wschód do granicy lasu
i następnie wschodnią i północną granicą kompleksu leśnego do drogi pow. nr 09344 Skowrony-Markowo. Stąd prowadzi na północny-zachód wzdłuż prawobrzeżnej doliny rz.Wąskiej, obejmując kompleksy leśne leżące przy rz.Wąskiej oraz dolinę cieku Szuwar w dolnym odcinku od mostku na drodze polnej Siedlisko-Bielica do przecięcia drogi woj. nr 513 z ciekiem Zimny Strumyk. Następnie na północny-wschód w górę lewego brzegu Zimnego Strumyka do drogi gminnej prowadzącej do m. Miłosna. Drogą gminną na zachód do skraju kompleksu leśnego i jego wschodnim skrajem do granicy gminy Wilczęta.

Wzdłuż granicy gminy Wilczęta w kierunku zachodnim do linii wysokiego napięcia na skraju lasu (wspólna granica ze Słobickim OChK).

Północnym skrajem lasu biegnie do drogi woj. nr 513 Pasłęk-Godkowo, przekracza ją i dalej skrajem obszaru leśnego wraca do w/w drogi w punkcie skrzyżowania z drogą gminną prowadzącą do m. Anglity. Drogą wojewódzką biegnie na zachód do granic miasta Pasłęka.

 

       

    1. Obszar wyłączony z terenu OChK Rzeki Wąskiej – opis granicy obszaru:

      Od drogi powiatowej nr 09347 Cieszyniec-Surowe ( na południe od mostu na rzece Wąskiej) drogą gminną na południowy-wschód do m. Stary Cieszyn. Ze Starego Cieszyna drogą gminną w kierunku m. Siedlisko, przed rzeką na wysokości mostu skręca w kierunku południowo-wschodnim wzdłuż doliny rz. Wąskiej. Biegnie wzdłuż doliny i dociera do cieku będącego lewym dopływem rz.Wąskiej. Jego doliną i skrajem lasu zmierza na południe, następnie na zachód - dochodząc do granicy gminy Pasłęk. Nadal skrajem lasu
      ( i w większości granicą gminy) dociera do północnego narożnika oddz. 172 i dalej jego północną krawędzią na zachód do przecięcia rz. Sały i drogi Surowe-Sałkowice.

      Stąd granica biegnie do doliny rz.Olszynki. Następnie na północ wzdłuż doliny Olszynki, po granicy lasu biegnie w kierunku ujścia do rz.Sały. Na wysokości ujścia skręca na wschód i biegnąc wzdłuż granicy lasu przecina rz Sałę i prowadzi na północ jej prawobrzeżną doliną, obejmującą przyległe tereny leśne do ujścia do rz. Wąskiej. Dalej prowadzi krawędzią lasu wzdłuż doliny rzeki Wąskiej do drogi powiatowej nr 09347. I dalej na północ tą drogą do punktu wyjścia.

      5. Obszar Chronionego Krajobrazu Wysoczyzny Elbląskiej - Zachód

      Rozpoczyna się na wysokości wsi Jagodno w pobliżu ujścia cieku Kamionka do wód Zalewu Wiślanego, u podstawy wału przeciwpowodziowego. Ciek ten nie należy do obszaru chronionego krajobrazu. Granica biegnie w kierunku południowym podstawą wału przeciwpowodziowego (z wyłączeniem wału) dochodząc do prawego brzegu rzeki Elbląg przy moście w Nowakowie. Następnie skręca na południowy-wschód wzdłuż drogi powiatowej Nowakowo – Rubno Wielkie, dochodząc do drogi wojewódzkiej Elbląg – Suchacz (nr 503). Dalej wzdłuż tej drogi na południe do skrzyżowania z drogą gminną prowadzącą do Rubna Wielkiego. Następnie granica przebiega wyżej wymienioną drogą gminną w kierunku wschodnim poprzez Rubno Wielkie do lewego brzegu cieku Rubianka. Dalej w górę biegu tego cieku do zwartej ściany lasu Potem w kierunku południowo-wschodnim wzdłuż granicy obszaru leśnego i drogą polną na wschód, a następnie na południowy-zachód do obszaru leśnego położonego na zachód od zabudowy wsi Podgórze. Dalej zachodnią granicą lasu rosnącego wzdłuż dolin cieków (prawobrzeżnego dopływu Babicy oraz rzeki Babicy). Poniżej ujścia tego dopływu granica OChK skręca na wschód
      i prowadzi wzdłuż południowej krawędzi lasu do ulicy Fromborskiej. Potem w kierunku południowym poprzez miasto Elbląg, wzdłuż ulicy Fromborskiej do skrzyżowania
      z ul. Królewiecką. Następnie ulicami: Królewiecką, Kościuszki, Działkową, Podchorążych, Saperów.

      Od skrzyżowania ulicy Saperów i Bema granica prowadzi na wschód ulicami Bema, Łęczycką do granicy Parku Krajobrazowego Wysoczyzny Elbląskiej (do wschodniej granicy cmentarza Dębica – punkt przy ulicy Łęczyckiej). Od tego punktu obszar posiada wspólną granicę z Parkiem Krajobrazowym Wysoczyzny Elbląskiej.

      Dalej granica biegnie wschodnią granicą cmentarza Dębica w kierunku północnym
      i południową krawędzią Lasu Bażantarnia, a następnie drogą leśną do cieku Srebrny Potok. Po przejściu Srebrnego Potoku dochodzi do ulicy Marymonckiej i dalej wzdłuż tej ulicy
      w kierunku północno-zachodnim do skrzyżowania z ulicą Waryńskiego. Dalej po południowo–wschodniej granicy osiedla Metalowców dochodzi do prawobrzeżnego dopływu cieku Kumiela i biegnie prawym brzegiem cieku w kierunku północnym (w górę cieku). Następnie granica pokrywa się z zachodnią krawędzią lasu Pięknolas przecinając drogę Elbląg - Łęcze (w obrębie miasta jest to ul. Fromborska) na północ od dzielnicy Krasny Las.

      Od ul. Fromborskiej biegnie w kierunku zachodnim po południowej granicy obszaru leśnego. Dochodzi do punktu przecięcia niewielkiego cieku z drogą powiatową prowadzącą do Próchnika (nr 213). Prowadzi najpierw wąwozem, a następnie południową krawędzią lasu wysokopiennego (poniżej cieku Kamionka) na zachód dochodząc do drogi wojewódzkiej Elbląg - Tolkmicko (nr 503). Po przecięciu tej drogi oraz torów kolejowych linii Elbląg – Braniewo, przy mostku nad ciekiem Kamionka łączy się z punktem, od którego rozpoczęto opis (koniec granicy wspólnej z Parkiem Krajobrazowym Wysoczyzny Elbląskiej).

      6. Obszar Chronionego Krajobrazu Wysoczyzny Elbląskiej - Wschód

      Rozpoczyna się od linii brzegowej Zalewu Wiślanego na północny-wschód od wsi Święty Kamień i biegnąc wzdłuż granicy gmin Tolkmicko - Frombork prowadzi na południe. Następnie na zachód po granicy obrębów Pogrodzie i Chojnowo. Potem na południowy-zachód po granicy obrębów geodezyjnych Nowinka - Pogrodzie do granicy lasu. Dalej na południe po granicy obszaru leśnego do granicy gmin Milejewo - Tolkmicko. Potem po granicach wschodniej i południowej obrębu wsi Ogrodniki. Następnie prowadzi na południe wzdłuż wschodniej granicy obrębu Jagodnik, a dalej po wschodniej granicy miasta Elbląga do drogi wojewódzkiej Elbląg - Młynary (nr 509). Po przecięciu tej drogi granica wiedzie na południe wschodnią krawędzią obszaru leśnego do drogi krajowej nr 22. Do tego punktu obszar posiada wspólną granicę z Parkiem Krajobrazowym Wysoczyzny Elbląskiej.

      Następnie granica biegnie drogą krajową nr 22 w kierunku północno-wschodnim do drogi prowadzącej na południowy-wschód do wsi Kwietnik..

      Potem w kierunku północnym wzdłuż granic gmin Młynary – Milejewo do miejsca, gdzie granica gmin styka się z południową granicą obrębu Zajączkowo przy granicy obszaru leśnego. Następnie wzdłuż południowej i zachodniej krawędzi tego obszaru leśnego do cieku Lisi Parów i dalej wzdłuż skraju lasu w kierunku północnym, a następnie zachodnim (w górę biegu cieku) do drogi wojewódzkiej Milejewo - Frombork (nr 54). Dalej wzdłuż tej drogi na północny-wschód do wsi Huta Żuławska, do miejsca skąd na południowy-zachód odchodzi droga do lasu. Od punktu, gdzie granica kieruje się na północ wzdłuż granic gmin Młynary – Milejewo do punktu opisanego wyżej obszar posiada wspólną granicę z OChK Rzeki Baudy. Dalej biegnie wzdłuż drogi Milejewo – Frombork na północny-wschód do skrzyżowania
      z drogą Pogrodzie - Rychnowy. Następnie po południowo-wschodniej granicy zabudowy wsi Pogrodzie do drogi wojewódzkiej nr 54. Ok. 300m tą drogą do skrzyżowania z drogą prowadzącą do miejscowości Wodynia.

      Od tego miejsca granica biegnie dalej drogą wojewódzką nr 54 w kierunku północno-wschodnim, aż do przecięcia drogi przez ciek Narusa. Potem prawym brzegiem tego cieku prowadzi do granicy miasta Frombork (wzdłuż drogi nr 54 oraz dalej aż do granicy miasta Frombork obszar posiada wspólną granicę z OChK Rzeki Baudy). Dalej biegnie ciekiem do jego ujścia do Zalewu Wiślanego i wzdłuż linii brzegowej do punktu początkowego opisu.

      7. Obszar Chronionego Krajobrazu Wybrzeża Staropruskiego

      Północno-zachodnia granica obszaru biegnie od punktu znajdującego się u ujścia kanału melioracyjnego do Zalewu Wiślanego (500 m na południowy-zachód od wsi Różaniec), linii brzegowej Zalewu Wiślanego na północny-wschód, do granicy państwa. Następnie granicą lądową państwa biegnie w kierunku wschodnim do skraju lasu rosnącego na północ od wsi Kolonia Rusy.

      Tam skręca pod kątem prostym na południowy-zachód i biegnie drogą polną do skrzyżowania z utwardzoną drogą lokalną. Skręca ponownie na wschód do drogi prowadzącej z miejscowości Rusy do Koloni Rusy. Tą drogą przebiega do miejscowości Rusy, skąd prowadzi dalej na zachód i południowy-zachód skrajem lasu, a następnie drogą polną do rzeki Pasłęki, wzdłuż której biegnie 500 m w kierunku południowo-zachodnim i dalej w linii prostej po drodze polnej do północno-wschodniego skraju wsi Ułowo.

      Stąd wzdłuż rowów melioracyjnych prowadzi około 400 m na północny-zachód i dalej 200 m ponownie na południowy-zachód do drogi powiatowej Braniewo-Nowa Pasłęka i tą drogą dalej na północ, przez wieś Klejnówko, do pierwszego skrzyżowania z drogą polną za wsią. Drogą tą biegnie na północny-zachód a następnie na zachód do wału przeciwpowodziowego. Wałem granica przebiega około 700 m na południowy-zachód, skręcając pod katem ostrym na południowy-wschód, gdzie podąża po drodze polnej
      w północny rejon wsi Klejnowo, gdzie ponownie skręca na południowy-zachód, biegnąc rowami melioracyjnymi znajdującymi się po północnej i zachodniej stronie wsi Klejnowo.

      Dochodzi do drogi lokalnej Braniewo-Różaniec i tą drogą prowadzi do skrzyżowania z drogą gruntową na południe od wsi Różaniec. Skręca w tę drogę na południowy-zachód, dochodzi nią do rowu melioracyjnego uchodzącego bezpośrednio do Zalewu Wiślanego,
      u ujścia którego znajduje się punkt w którym rozpoczeto opis ( granica wspólna z OChK Rzeki Baudy ).

      8. Obszar Chronionego Krajobrazu Rzeki Baudy

      Od północy: granica biegnie od granicy adm. Fromborka, wzdłuż linii brzegowej Zalewu Wiślanego do granicy gminy Braniewo.

      Granicą gminy do wału czołowego, drogą w kierunku Różańca, skręca na południowy-wschód wzdłuż drogi do m. Podgórze (od punktu styku Zalewu Wiślanego
      z granicą gminy Braniewo do skrzyżowania z drogą prowadzącą do Klejnowa obszar posiada granicę wspólną z OChK Wybrzeża Staropruskiego).

      Dalej skręca na południowy-zachód wzdłuż drogi do PGR Cielętnik, przed lasem skręca wzdłuż drogi na wschód i dochodzi do skrzyżowania i skręca na południowy-zachód dochodzi do drogi powiatowej Cielętnik-Stępień i prowadzi do skrzyżowania z drogą woj. 504 Frombork-Braniewo, skręca na zachód, następnie przed lasem skręca na południowy-wschód do m. Grabina, a następnie drogą w kierunku Biedkowa do granicy gminy Frombork –Braniewo. Skręca na zachód i prowadzi skrajem lasu do drogi Biedkowo-Bogdany, następnie cały czas granicą lasu aż do m. Bogdany. Od m. Bogdany skrajem lasu do przysiółka Biedkowa, następnie na południe i wschód gminną drogą w kierunku
      m. Biedkowo.

      Na skrzyżowaniu z drogą Biedkowo-Baranówka skręca na zachód i kieruje się na południe skrajem lasu w kierunku m. Drewnowo. Poniżej Drewnowa prowadzi na krótkim odcinku wzdłuż drogi gminnej ok. 0,3 km a następnie skręca na zachód i dalej na południe prowadząc wzdłuż granicy lasu do drogi powiatowej Frombork-Wierzno Małe. Na krótkim odcinku prowadzi wzdłuż tej drogi i następnie skręca na zachód prowadząc dalej skrajem lasu w kierunku południowym do granicy gminy Frombork-Młynary. Wzdłuż granicy gminy na zachód do skrzyżowania z drogą gminną, a następnie skręca na południe i prowadzi drogą gminną do m. Myśliwiec. Dalej skręca na południowy-wschód w kierunku m. Kurowo Braniewskie (z wyłączeniem terenów zabudowanych Kurowa Br.). Z Kurowa na wschód drogą prowadzącą w kierunku Starego Siedliska do torów kolejowych Braniewo-Młynary. Następnie na południowy-zachód wzdłuż linii kolejowej do skrzyżowania z drogą gminną Młynary-Stare Siedlisko, następnie na zachód do skrzyżowania z drogą powiatową Młynary-Kurowo Braniewskie. Wzdłuż tej drogi na krótkim odcinku do drogi gminnej przy skraju lasu i tą drogą w kierunku m. Płonne. Na północ od tej miejscowości dochodzi do drogi wojewódzkiej nr 505 Błudowo-Płonne. Biegnie na południe wzdłuż tej drogi i następnie przed Płonnem skręca na południowy-zachód, by drogami polnymi (zmieniając miejscami kierunek wobec zasadniczego południowo-zachodniego) dojść w okolicach wsi Zaścianki do drogi powiatowej Nowe Monasterzysko-Zaścianki.

      Tą drogą do skrzyżowania z drogą polną i od tego miejsca w linii prostej na południe do drogi wojewódzkiej nr 509 Zastawno-Młynary, w miejscu jej skrzyżowania z drogą polną ( przysiółek Zaścianki ). I dalej na południe w linii prostej do mostku na prawobrzeżnym dopływie Baudy.Następnie drogą polną na wschód do skrzyżowania z drogą woj. nr 505 Młynary-Pasłęk. Tą drogą na krótkim odcinku na południe a następnie drogą polną na wschód do skrzyżowania z drogą gminną. Następnie drogą gminną na południe, a następnie wschód do linii kolejowej Młynary-Bogaczewo.

      Wzdłuż torów kolejowych do granicy gminy na granicy kompleksu leśnego. Dalej wzdłuż granicy gminy ponownie do tych samych torów kolejowych (wzdłuż torów i granicy gminy granica OChK Rzeki Baudy posiada granicę wspólną ze Słobickim OChK).

      Ponownie wzdłuż torów kolejowych aż do skrzyżowania z drogą woj. nr 505 Stegny-Młynary. Drogą nr 505 na północ do m. Dawidy, do skrzyżowania z drogą gminną i dalej na zachód do granicy gminy. Granicą gminy na północ do drogi gminnej a następnie na zachód drogą gminną i skrajem lasu do m. Borzynowo. Od Borzynowa droga gminną na północ
      i północny-wschód do granicy gminy. Granicą gminy na wschód do drogi gminnej
      (na wysokości mostku) prowadzącej na północ do m. Warszewo. Z Warszewa na północny-zachód drogą gminną do m. Zastawno (z wyłączeniem terenów zabudowanych wsi).
      Od m. Zastawno drogą powiatową Zastawno-Kwietnik do skrzyżowania z drogą krajową
      nr 22 Elbląg-granica państwa, z wyłączeniem terenów zabudowanych wsi Kwietnik.

      Drogą krajową nr 22 na północny-wschód do granicy gminy. Granicą gminy na północ i północny-zachód do granicy lasu, a następnie południową i zachodnią granicą lasu do drogi Milejewo-Huta Żuławska do m. Stodolniki. Dalej skrajem lasu, na północ do granicy gminy. Granicą gminy do skraju lasu i dalej skrajem lasu na północny-wschód do drogi leśnej poniżej rz.Narusy. Następnie drogą leśną do skraju lasu przecinając Narusę i skrajem lasu do granicy gminy Frombork-Tolkmicko. Granicą gminy do drogi woj. nr 504 Elbląg-Frombork-Braniewo i dalej wzdłuż tej drogi na północny-wschód aż do przecięcia drogi przez ciek Narusa. Potem prawym brzegiem Narusy do granicy administracyjnej m. Frombork.
      Od punktu zetknięcia z drogą nr 22 Elbląg-granica państwa do granicy administracyjnej
      m. Frombork OChK Rzeki Baudy posiada granicę wspólną z otuliną PK Wzniesienia Elbląskie.

      Dalej granica biegnie na wschód wzdłuż granic miasta Fromborka do Zalewu Wiślanego.

       

       9. Słobicki Obszar Chronionego Krajobrazu

      Północno-zachodni kraniec obszaru wyznacza punkt przecięcia lewego dopływu
      rz. Gardyny z linią kolejową Bogaczewo-Młynary, leżący na południe od miejscowości Bronikowo. Stąd granica obszaru biegnie na wschód prostopadle do torów prostą linią przez rzekę Gardynę (do rzeki prowadzi po rowie melioracyjnym), do drogi powiatowej Młynary-Słobity i drogą tą schodzi na południe do skrzyżowania z drogą lokalną prowadzącą do miejscowości Krasinek.

      Tu skręca na wschód i przez Krasinek już drogą polną dochodzi do zachodniego skraju kompleksu leśnego na granicy oddziału nr 191. zachodnim i północnym skrajem tego kompleksu (jednocześnie granicą gminy) dobiega do drugiej drogi leśnej po wschodniej stronie dużej śródleśnej łąki. Drogą tą a następnie drogą powiatową Słobity-Wilczęta schodzi na południe do miejscowości Bronki i dalej drogą polną biegnącą po wschodniej stronie wsi zmierza w kierunku południowym do skraju kompleksu leśnego. Południowym skrajem lasu dobiega do przewężenia tego kompleksu na granicy oddziałów 171 i 144, tu przecina las
      i podąża polną drogą w kierunku północno-wschodnim do rozstaju dróg, gdzie pod kątem prostym skręca na południe do granicy kompleksu leśnego. Północnym skrajem lasu podąża do drogi powiatowej Gładysze-Słobity.

      Przecina drogę jw. i dalej skrajem lasu schodzi na południe do śródpolnego szpaleru drzew, którym biegnie na wschód do następnego obszaru leśnego. Jego zachodnim skrajem granica zbiega na południe do rzeki Tatarki i rzeką do linii wąskotorowej prowadzącej
      z miejscowości Bażyny do Słobit (wspólna granica z OChK Rzeki Pasłęki).

      Linią tą zmierza na zachód, na wysokości miejscowości Janówka okala po rzece Tatarce i jej dopływie niewielkie bagno przylegające od południa do wspomnianej linii kolejowej oraz drogi powiatowej Gładysze - Słobity. Biegnąc dalej na zachód po linii kolejowej wzdłuż wspomnianej drogi, w odległości ok. 1 km za miejscowością Karwiny, granica obszaru skręca na południe w polną drogę, stanowiącą od miejscowości Szerokie Łany granicę gmin Godkowo i Wilczęta i okalającą ze wschodu i południa duże torfowisko,
      w części eksploatowane a częściowo będące rezerwatem przyrody “Osiek II”. Dalej granica klucząc podąża na zachód po granicy gmin Godkowo i Wilczęta, najczęściej skrajem dużego kompleksu leśnego do granicy gmin Wilczęta i Pasłęk przy koloni miejscowości Łukszty.
      Tą granicą biegnie na północ i północny-wschód, w okolicy wybudowań należących do miejscowości Góry, skrajem lasu odbija od granicy gmin na północ, przecina przy północno-zachodnim narożniku obszaru leśnego drogę powiatową Łukszty-Słobity i podążając na zachód dochodzi polną drogą ponownie do granicy gmin Wilczęta i Pasłęk. Tą granicą przez miejscowość Bądy dobiega do granicy gmin Młynary i Wilczęta, dochodząc nią do linii kolejowej Bogaczewo-Młynary.

      Stąd granicami gmin biegnie na północ i dalej na wschód do w/w linii kolejowej, którą podąża na północ do punktu wyjścia na południowym krańcu miejscowości Bronikowo (wspólna granica z OChK Rzeki Baudy).

       

    2. Obszar wyłączony z terenu Słobickiego OChK w okolicach m. Jędrychowo- opis granic

       

Od drogi Jędrychowo-Włóczyska-Pasłęk biegnie na wschód i południe skrajem lasu wzdłuż doliny rzeki Baudy , drogą na południowy-zachód wzdłuż doliny rz.Lisi Parów
a następnie na zachód skrajem lasu pow. cieku Lisi Parów do drogi leśnej, która prowadzi
w kierunku południowym do granicy gminy. Granicą gminy na zachód do drogi gminnej Brzezina-Krzywiec z którą styka się w środku lasu. Drogą gminną na północny-wschód aż do granicy lasu powyżej m. Krzywiec. Następnie wzdłuż granicy lasu do punktu wyjścia znajdującego się na drodze Jędrychowo-Włóczyska-Pasłęk.

     

  1. 10.Obszar Chronionego Krajobrazu Kanału Elbląskiego

    Od granicy OChK Otuliny Pojezierza Iławskiego - B na drodze Iława -Boreczno przy północnym skraju wsi Tynwałd, skrajem lasu w kierunku wschodnim aż do linii kolejowej Iława - Ostróda. Dalej na wschód linią kolejową, z pominięciem wsi Samborowo do granicy miasta Ostródy i tą granicą brzegiem jez. Drwęckiego aż do wiaduktu kolejowego nad przewężeniem jez. Drwęckiego.

    Tu granica schodzi na brzeg jeziora Drwęckiego i biegnie dalej ku wschodowi, po czym zgodnie z linią brzegową zawraca na zachód i biegnie na północ aż do granicy lasu. Tu skręca na wschód i skrajem lasu dochodzi do szosy E 7 Warszawa - Gdańsk.

    Dalej prowadzi przez las wzdłuż szosy w kierunku północno - zachodnim aż do skraju lasu przed Miłomłynem, skręca skrajem lasu na północ i na wschód i skrajem lasu dochodzi do drogi utwardzonej Miłomłyn - Tarda. Dalej prowadzi wzdłuż drogi aż za Tardę do linii kolejowej Miłomłyn - Morąg i prowadzi tą linią w kierunku wsi Bartężek. Ten fragment granicy pokrywa się z granicą OChK Lasów Taborskich.

    Omija Bartężek od zachodniej strony i prowadzi wzdłuż drogi gruntowej, na północ do Słonecznika. Ze Słonecznika drogą na północny zachód przez Wenecję, omijając wieś, aż do skraju lasu, dalej skrajem lasu i ciekiem wodnym o nazwie Drela – w odległości ok. 100 m od cieku, do osady Naświty, dalej drogą gruntową w kierunku północno zachodnim i później skrajem lasu i droga do Wilamowa. Z Wilamowa drogą Małdyty - Morąg w kierunku zachodnim do zadrzewienia po północnej stronie i prowadzi między zadrzewieniem
    i jeziorem w kierunku północnym, po czym skręca na północny zachód wzdłuż linii kolejowej Morąg - Małdyty, mija Małdyty i skręca drogą wzdłuż zachodniej granicy miejscowości na północny wschód dochodząc do drogi Małdyty - Sambród, dalej prowadzi tą drogą aż do Sambrodu, gdzie za kościołem skręca na zachód w drogę gruntową, a później po przecięciu trasy E7 – w drogę utwardzoną, prowadzącą w kierunku miejscowości Awajki i prowadzi dalej aż do Drulit.

    Z Drulit drogą lokalną w kierunku północno-wschodnim do skrzyżowania dróg
    w punkcie 125.7 m npm, gdzie skręca na północ. Po przebyciu około 1000 m, granica OChK przekracza ciek wodny i wzdłuż drogi dochodzi do m. Talpity. Omija wieś od zachodu i drogą polną kieruje się na północny-zachód do wsi Rydzówka. Nastepnie wzdłuż drogi lokalnej na południowy-zachód ok. 600 m za wsią, gdzie skręca w drogę na północny – zachód dochodząc do cieku, którym skręca na zachód do grupy zieleni. Stąd drogą polną i linią energetyczną do punktu odległego 100 m na północny – wschód od mostu na Kanale Elbląskim położonego na drodze do Rychlik (droga wojewódzka nr 526).

    Od tego miejsca granica OChK biegnie na północ w odległości ok. 200m od prawego brzegu kanału do granicy gminy Elbląg.

    Następnie na zach. wzdłuż granicy gm. Elbląg około 1800 m. Następnie skręca po granicy w kierunku południowo-zachodnim do granicy gmin Rychliki - Markusy. Biegnie tą granicą do szpaleru drzwew. Ten fragment granicy pokrywa się z granicą OChK Jez. Drużno.

    Następnie drogą polną kieruje się na południowy wschód do skrzyżowania z drogą do m. Wysoka. Ten fragment granicy pokrywa się z granicą OChK Rz. Dzierzgoń.

    Dalej drogą w kierunku na wschód od drogi Rychliki – Jelonki, następnie na północny – wschód do rzeki Marwickiej Młynówki, otaczając ją w kierunku południowo – wschodnim wraz z nadrzecznym lasem, dalej z powrotem do drogi jw. (pomijając las po stronie północno – wschodniej).

    Drogą Rychliki – Jelonki na północny – wschód do punktu odległego o ok. 200 m od zach. brzegu Kanału Elbląskiego. Od tego miejsca granica OChK biegnie na południowy - wschód w odleglosci ok. 200 m od zachodniego brzegu kanału, obejmując zadrzewienia skarpy za m. Krzak i dochodzi do drogi Krasin – Rychliki. Dalej wzdłuż Kanału po granicy gmin Rychliki i Pasłęk do granicy gminy Małdyty, którą dochodzi do drogi na Sasiny. Tą drogą prowadzącą przez Sasiny i PGR Niedźwiada do miejscowości Budwity (wzdłuż brzegów jezior Sasiny i Piniewo). Po czym dochodząc do drogi utwardzonej łączącej Budwity z szosą E7 prowadzi nią w kierunku wschodnim przez ok. 0,5 km i skręca na południowy wschód w kierunku miejscowości Budwity Torfownia. Dalej prowadzi zachodnim a później południowym skrajem kompleksu leśnego dochodząc do szosy E7 w Małdytach i tą droga prowadzi na południe do cieku wodnego przed Stadniną Linki. Skręcając na wschód po cieku wodnym dochodzi do zadrzewień przy zatoce jez. Ruda Woda i prowadzi na południe wpierw wzdłuż granicy lasu a później drogą polną do Szymonowa. Z Szymonowa drogą na południe
    i dalej skrajem lasu do cieku przed Dziśnitami, którym biegnie w kierunku północno-zachodnim do drogi E7 w Wodzianach i dalej na południe wzdłuż tej drogi do starego nasypu kolejowego ok. 1 km na południe od Wólki Majdańskiej. Dalej nasypem kolejowym do Kanału Iławskiego, wzdłuż zachodniego brzegu kanału w kierunku południowo wschodnim do mostu na drodze z Miłomłyna do Zalewa i dalej tą drogą w kierunku zachodnim. Przed Bynowem skręca na południowy zachód w drogę gruntową prowadzącą do Dębinki, dalej północnym brzegiem kanału do drogi z Karnit do Bynowa, tą drogą do Ligi, z Ligi drogą gruntową przez pola do południowo wschodniego narożnika kompleksu leśnego między jeziorami Jaśkowskim i Karnickim. Po przecięciu drogi asfaltowej Miłomłyn - Zalewo wzdłuż wschodniej granicy lasu do drogi gruntowej prowadzącej do Majdan. Dalej drogami polnymi na wschodnim brzegi jeziora Jaśkowskiego do miejscowości Skarpa i dalej drogą
    w kierunku jeziora i granicy gmin Zalewo i Miłomłyn, którą biegnie w kierunku północno – wschodnim, a dalej drogą polną do nasypu kolejowego i dalej skrajem lasu do drogi gruntowej Liksajny - Jaśkowo, ok. 1 km na zachód ta drogą i dalej na północ granicą gminy Zalewo i później drogą do Wodzian przez Bagnity.

    Dalej szosą E7 na północ, na wysokości Stadniny Plękity drogą gruntową w kierunku zachodnim wzdłuż północnego brzegu jez. Kęty do Klonowego Dworu i drogą gruntową na północny zachód przez Pleśno i do drogi asfaltowej Małdyty - Zalewo. Tą drogą do cieku przed m. Barty, którym biegnie na południowy wschód do miejscowości Pozorty, dalej drogą polną i później wzdłuż wschodniej granicy kompleksu leśnego i granicą gminy Zalewo do drogi między Stadniną Kęty a Janiki Wielkie. Tą drogą do Janik Wielkich, a dalej drogą
    w kierunku Jaśkowa do zachodniego skraju kompleksu leśnego, dalej tym skrajem na południe do drogi prowadzącej z leśniczówki Piekło (nad jez. Piekło) do Boreczna.

    Tą drogą na południe do granicy OChK Pojezierza Iławskiego, potem wzdłuż tej granicy na południe aż do skraju lasu przed miejscowością Tynwałd do punktu początkowego.

    Obszar wyłączony z terenu OChK Kanału Elbląskiego – opis granic :

    W miejscowości Boguszewo granica OChK Kanału Elbląskiego przecina drogę asfaltową (Samborowo - Miłomłyn) i biegnie w kierunku południowo-wschodnim wzdłuż drogi polnej do skrzyżowania z drogą polną biegnąca na północny-wschód do wsi Rogowo. Następnie drogą lokalną dochodzi do wsi Liwa, gdzie otacza zabudowania wsi od strony wschodniej i północnej. Dalej granica OChK kieruje się na północny-zachód wzdłuż drogi
    i dochodzi do lasu. Biegnie przez las. Za lasem otacza Jeziorko Wielimowskie i dalej drogą polną kieruje się na południowy-zachód, a później na północny – zachód dochodząc do drugiej drogi na m. Zalewo. Tą drogą skręca na południe i dochodzi do miejscowości Zalewo. We wsi Zalewo granica biegnie wzdłuż drogi w kierunku południowo-zachodnim i przez las dochodzi do miejscowości Gil Mały. Stąd granica skręca przy drodze w kierunku południowo-wschodnim do wsi Boguszewo do punktu początkowego.

  2. 11. Obszar Chronionego Krajobrazu Pojezierza Iławskiego (-A, -B).

     

    Obszar Chronionego Krajobrazu Pojezierza Iławskiego podzielony jest na dwie części: “część A” i “część B”, formalnie oddzielone od siebie obszarem należącym do województwa pomorskiego (również o funkcji otuliny Parku Krajobrazowego).

    OChK Pojezierza Ilawskiego – “część A”.

    Granica wewnętrzna “części A” OChK pokrywa się z granicą Parku Krajobrazowego Pojezierza Iławskiego. Jako punkt początkowy przyjmuje się punkt w rejonie przesmyku jezior Jeziorak i Dauby, w którym droga Zalewo – Iława krzyżuje się z drogą do Mozgowa. Granica prowadzi na południowy-zachód równolegle do brzegu Jezioraka (w odległości
    ok. 100 m od brzegu), aż do kompleksu leśnego, dalej liniami oddziałowymi między oddziałami 9 i 19, 13 i 14, 19 i 20, 25 i 26, 31 i 32, między łąką a oddziałami 32, 34 i 36
    i ponownie liniami oddziałowymi między oddziałami 40 i 41, 54 i 55, do drogi leśnej Sąpy –Makowo.

    Następnie tą drogą w kierunku południowo-zachodnim do skrzyżowania z drogą leśną idącą w kierunku południowym do drogi Makowo-camping Makowo. Dalej tą drogą
    w kierunku północno-zachodnim do skraju lasu , następnie skrajem lasu w kierunku południowo-zachodnim i północno-zachodnim do drogi w kierunku Jezierzyc. Drogą gruntową z południowo-wschodniej strony wsi Jezierzyce do kompleksu leśnego, jego wschodnią i południową granicą i dalej drogą gruntową do Szalkowa. Wzdłuż zachodniego skraju wsi i równolegle do brzegu Jezioraka (w odległości ok. 100m od brzegu), mija granicę administracyjną miasta Iława i prowadzi do północno - zachodniego skraju obszaru zieleni, dalej prowadzi zachodnim skrajem tego obszaru i jeszcze ok. 200 m na południe brzegiem jez. Jeziorak. Z tego punktu przecina po linii prostej jez. Jeziorak pomiędzy Wielką Żuławą
    a półwyspem Krzywy Róg, następnie południowym skrajem oddziałów leśnych (Nadleśnictwa Iława) nr 102 - 104 do drogi wojewódzkiej Iława - Susz (nr 521), tą drogą do mostku na cieku wodnym Osa i dalej kierując się na północny - wschód w stronę lasu .

    Następnie skrajem kompleksu leśnego na północ do drogi Iława-Gardzień, nią do wsi Gardzień, wzdłuż wschodniego krańca jej zabudowy i granicą kompleksu leśnego do rzeki Osa i jej zachodnim brzegiem do granicy lasu. Dalej ku północnemu zachodowi skrajem lasu, potem drogą Januszewo-Zieleń do południowego narożnika oddziału 119, następnie skrajem lasu do drogi Olbrachtówka-Jerzwałd. Po przejściu na drugą stronę w/w drogi granica prowadzi skrajem lasu w kierunku zachodnim do drogi gruntowej, następnie tą drogą do wsi Olbrachtowo , dalej drogą do Rudnik, następnie wzdłuż drogi po północnym skraju siedlisk wsi Rudniki do drogi Susz - Stary Dzierzgoń (droga wojewódzka nr 515).

    Przechodząc na drugą stronę drogi wzdłuż zachodniej granicy siedlisk wsi Kamieniec i dalej ww. drogą do kompleksu leśnego. Skrajem kompleksu leśnego biegnie do granicy województwa – dalej fragment obszaru województwa pomorskiego oddziela “obszar A” od “obszaru B” OChK Pojezierza Iławskiego.

     

    Granica zewnętrzna “części A” OChK zaczyna się w tym samym punkcie początkowym co granica wewnętrzna. Od tego punktu biegnie wzdłuż drogi Zalewo – Iława aż do przesmyku między jeziorami Iławskim i Jeziorakiem w Iławie, omijając po stronie wschodniej zabudowę wsi Tynwałd i włączając wieś do OChK.

    W mieście wzdłuż linii brzegowej Jezioraka do rozwidlenia dróg Iława -Susz i Iława - Stradomno. Szosą Iława - Stradomno od skrzyżowania w/w dróg kierując się w stronę Stradomna granica dochodzi do skrzyżowania drogi z torem kolejowym.

    Od Iławy torem kolejowym do południowych zabudowań wsi Ząbrowo , obchodząc je z wschodniej strony , dochodząc do drogi gruntowej Ząbrowo-Chełmżyca i dalej drogą gruntową do południowych zabudowań Chełmżycy , obchodząc je od strony południowej
    i wschodniej granica dochodzi do drogi Susz-Iława. Stąd w kierunku północno-wschodnim drogą do wsi Piotrkowo (droga powiatowa) i przez Januszewo do Brusin, dalej zachodnim skrajem miejscowości i drogą do wsi Olbrachtówka (droga powiatowa). Stąd zachodnim obrzeżem miejscowości dochodzi do drogi Susz-Zalewo (droga powiatowa) , następnie nią
    w kierunku zachodnim granica dochodzi do drogi leśnej przy oddziale nr 33.

    Dalej w kierunku północnym do skraju lasu , skąd skrajem lasu prowadzi w kierunku północnym do drogi Michałowo-Olbrachtowo, następnie tą drogą na północny-wschód do skraju lasu i dalej skrajem w kierunku północno-zachodnim, do drogi gruntowej Michałowo-Rudniki. Drogą tą na północ do skrzyżowania z drogą do Różnowa, a dalej na zachód drogą do Różnowa, tu przecinając szosę Susz - Kamieniec, na północ ciekiem wodnym kierując się na rzekę Liwę do drogi Kamieniec – Bronowo

    Od drogi Kamieniec – Bronowo granica biegnie dalej na północ ciekiem wodnym aż do skraju kompleksu leśnego. Na tym odcinku granica jest wspólna z granicą “OChK Rzeki Liwy”.

    Dalej granica biegnie zachodnim skrajem kompleksu leśnego do szosy Kamieniec – Prabuty, potem drogą do Bornic, a następnie drogą Bornice – Janowo do zachodniego skraju kompleksu leśnego, wzdłuż niego biegnie do granicy województwa – dalej “obszar A” OChK Pojezierza Iławskiego oddzielony jest od “obszaru B” przez terytorium należące do województwa pomorskiego.

    OChK Pojezierza Ilawskiego – “część B”.

    Granica wewnętrzna “części B” OChK pokrywa się z granicą Parku Krajobrazowego Pojezierza Iławskiego. Od granicy z województwem pomorskim biegnie ona skrajem kompleksu leśnego do byłego PGR-u Bednarzówka. Stąd drogą gruntową na południowy zachód do lasu. Wzdłuż granicy lasu do drogi gruntowej przebiegającej w pobliżu północno-wschodniego brzegu jeziora Rucewo Wielkie, przez Kiemany do szosy Jerzwałd - Zalewo (droga powiatowa nr 26217), nią do wsi Dobrzyki , wzdłuż południowego krańca zabudowań, do skrzyżowania z drogą gruntową Dobrzyki-Polajny , dalej tą drogą gruntową na południe do wsi Polajny i na wschód do wsi Rudnia. Następnie drogą z Rudni do szosy Zalewo – Iława (drogi powiatowej). W punkcie skrzyżowania drogi z Rudni z drogą Zalewo – Iława kończy się granica wewnętrzna obszaru.

    Granica zewnętrzna “części B” OChK zaczyna się przy granicy z województwem pomorskim, w miejscu jej przecięcia z drogą Przezmark - Zalewo i biegnie tą drogą
    w kierunku Zalewa, omijając wieś Gajdy od południa oraz włączając zabudowę wsi Półwieś. Włączając Zalewo do otuliny granica biegnie drogą Zalewo - Miłomłyn (droga powiatowa) przez Rabity do skrzyżowania z drogą Rudnia – Międzychód. W tym punkcie kończy się granica zewnętrzna obszaru i łączy się z granicą wewnętrzną.

  3. 12. Obszar Chronionego Krajobrazu Pojezierza Iławskiego - Wschód.

    Granica wewnętrzna OChK pokrywa się z granicą Parku Krajobrazowego Pojezierza Iławskiego. Jako punkt początkowy przyjmuje się punkt przecięcia drogi Zalewo – Boreczno ze skrajem kompleksu leśnego położonego na południe od wsi Międzychód.

    Od wymienionego powyżej punktu drogi Zalewo – Boreczno granica biegnie skrajem lasu w kierunku południowym do zabudowań Skitławki. Następnie drogą gruntową
    w kierunku południowym (kierując się na rów Dąbrowa i stację trafo), dalej rowem melioracyjnym w kierunku południowym , następnie w kierunku południowo-zachodnim do południowego skraju lasu. Dalej wzdłuż granicy lasu do punktu przecięcia z drogą do Pomielina. Dalej drogą gruntową w kierunku południowym i zachodnim do m. Pomielin. Dalej drogą biegnącą na południe równolegle do brzegu jeziora Jeziorak, potem przecina tereny rolne i leśne równolegle do brzegu jeziora. Dalej granica biegnie drogą przez
    m. Wieprz i Gubławki do skrzyżowania z drogą Gubławki-Karpowo, następnie prowadzi drogą gruntową na wschód , potem na północny-wschód skrajem kompleksu leśnego do drogi Boreczno-Iława.

       

    1. Granica zewnętrzna OChK biegnie dalej wzdłuż drogi Iława – Zalewo w kierunku północnym i północno – zachodnim, włączając zabudowę wsi Boreczno i zabudowę wsi Śliwa, i dochodzi do punktu początkowego na granicy wewnętrznej obszaru.

       

    13. Obszar Chronionego Krajobrazu Rzeki Liwy

    Od przecięcia granicy województw: pomorskiego i warmińsko – mazurskiego z drogą utwardzoną Bałoszyce - Kołodzieje wzdłuż granicy w kierunku północno – wschodnim, aż do linii oddziałowej między oddz. 73 i 71 nadl. Susz, leśn. Lipowo, dalej linią oddziałową w kierunku południowo - wschodnim między oddziałami: 70 / 73, 69 / 73, 68 / 72, 68 / 67, 63 / 62. Dalej poza lasem drogą gruntową wychodzącą z oddz. 63 w kierunku wschodnim
    i łączącą się z drogą między PGR Lipowo a Różnowem. Po 1 km odchodzi drogą w kierunku lasu - oddz. 61, dalej południowym skrajem lasu do rowu melioracyjnego wypływającego
    z lasu w kierunku południowym.

    W tym miejscu jest początek styku z OChK Pojezierza Iławskiego. Dalej biegnie wzdłuż rowów na południe do drogi lokalnej łączącej Kamieniec z Dąbrówką, gdzie kończy się granica styku między w/w obszarami. Następnie granica biegnie drogą do Dąbrówki
    i Bronowa. Bronowo obchodzi po zewnętrznych granicach od strony zachodniej miejscowości i prowadzi drogą utwardzoną w kierunku Susza aż do granic miasta, po czym granicą miasta w kierunku południowo - zachodnim i drogą w kierunku północno - zachodnim do osiedla Karolewo. Dalej skrajem lasu w kierunku zachodnim przy oddz. 135, leśn. Jawty prowadzi dalej drogą gruntową przez pole do utwardzonej drogi Bałoszyce - Kołodzieje, skręca
    w kierunku zachodnim i prowadzi drogą do granicy województw skąd rozpoczęto opis.

    14. Obszar Chronionego Krajobrazu Jeziora Goryńskiego

    Od granicy województwa przy południowo-zachodnim końcu jeziora Dłużek drogą gruntową w kierunku północno-zachodnim i północnym w stronę jeziora Goryńskiego, po czym drogą gruntową wokół jeziora Goryńskiego.

    Przy północno-wschodnim krańcu jeziora granica przechodzi na drogę utwardzoną
    z Kantowa do Gorynia i prowadzi w kierunku południowo-wschodnim do Gorynia. Omija tereny zabudowane tej miejscowości i dalej dochodzi do drogi prowadzącej na południowy-zachód między jeziorami Goryńskim i Dłużek. Następnie skręca na południowy-wschód drogą gruntową prowadzącą w kierunku jeziora Dłużek. Dalej granica prowadzi w kierunku północno-wschodnim wzdłuż jeziora Dłużek, dochodzi do jeziora i dalej po linii brzegowej do północno-wschodniego krańca jeziora, aby wzdłuż cieku dotrzeć do drogi gruntowej biegnącej w tym samym kierunku(północno-wschodnim), równolegle do granicy powiatu Iławskiego. Dalej przebiega wzdłuż rowu prowadzącego w kierunku lasu, oddz. 283
    (nadl. Susz, obręb Susz) i dalej biegnie po rowie w oddz. 283, 282 i 278, potem skrajem lasu (oddz. 278) do drogi utwardzonej Jędrychowo – Biskupiec. Dalej tą drogą w kierunku miejscowości Trupel. Omija tą miejscowość i dochodzi do drogi gruntowej biegnącej
    w kierunku południowo-wschodnim do Szwarcenowa. Dalej prowadzi tą drogą aż do mostku na rzece Osa, po czym schodzi na linię brzegową jeziora Trupel (wzdłuż rzeki Osy) i dalej prowadzi po granicy powiatu Iławskiego aż do południowo-zachodniego krańca jeziora Dłużek.

    15. Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Dolnej Drwęcy

    Za punkt początkowy opisu wybrano wschodnią stronę mostu przez rz. Drwęcę na szosie Iława-Ostróda. Dalej granica prowadzi na południe do rz. Poburzanka i dalej prowadzi północną linią brzegową w górę tej rzeki.. Między Nastajkami a Smykowem granica wchodzi na skraj zadrzewienia rosnącego wzdłuż rzeki, dochodzi do zabudowań Smykowa i skręca przed nimi na południe, dochodzi do drogi Smykowo-Wirwajdy.

    Od Smykowa prowadzi drogą na Wirwajdy do skrzyżowania z drogą Lipowo-Ostróda (odcinek ten jest granicą wspólną z OChK Wzgórz Dylewskich).

    Dalej prowadzi wzdłuż niej w kierunku zachodnim, mija skrzyżowanie z drogą Ostróda-Lubawa i po ok. 1 km skręca na północny-wschód w drogę polną prowadzącą do linii brzegowej Poburzanki, dalej linią brzegową do starego nasypu kolejowego przy Drwęcy
    w Samborowie, wzdłuż nasypu do drogi Samborowo-Gierłoż i dalej do Gierłoży tą drogą. W Gierłoży skręca na drogę leśna prowadzącą do osady Podlesie i dalej drogą do Lipowa, obchodzi Lipowo drogami z zachodniej strony i dochodzi do szosy Ostróda-Lubawa, prowadzi tą drogą do skraju drzewostanu, przechodzi na południową stronę tej drogi, wchodzi w drogę polną w kierunku południowym i dalej prowadzi skrajem lasu w kierunku południowo-wschodnim do drogi Lipowo-Grabowo. Tą drogą przekracza koryto Gizeli
    i prowadzi w kierunku północno-zachodnim wzdłuż linii brzegowej, skrajem zadrzewienia
    i drogą do Kołodziejek.

    Tam przekracza szosę Ostróda-Lubawa i prowadzi w kierunku północno-zachodnim do Pomierek i dalej do Gierłoży, po czym skręca na drogę do Zielkowa. Z Zielkowa prowadzi drogą do Kazanic, obchodzi Kazanice po północno-zachodniej stronie i prowadzi drogą do miejscowości Rodzone. Tu skręca na szosę Iława-Sampława w kierunku południowym, mija skrzyżowanie z drogą Nowe Miasto Lubawskie-Lubawa i prowadzi dalej drogą wzdłuż północnego brzegu Sandeli do miejscowości Targowisko Dolne, po czym schodzi na brzeg rzeki Sandela i północną linią brzegową prowadzi do dopływu o nazwie Elszka.
    Tu przekracza nurt rz. Sandela i wraca wzdłuż południowej linii brzegowej do miejscowości Rodzone. Z m. Rodzone drogą przez Białą Górę do miejscowości Łążek. Dochodzi do szosy Lubawa-Nowe Miasto Lubawskie i prowadzi wzdłuż tej drogi do skrzyżowania z drogą na Zajączkowo Lubawskie.

    Od tego skrzyżowania dalej drogą na Bratian ok. 1600m do miejsca, gdzie na południe odgałęzia się droga do rz. Wel (odcinek ten jest wspólną granicą z OChK Doliny Rzeki Wel).

    Dalej granica prowadzi drogą do m. Bratian do skrzyżowania z linią kolejową. Następnie zachodnim skrajem szosy w kierunku południowym do skrzyżowania drogi z linią kolejową w m. Łąki, skąd nadal na południe wzdłuż linii kolejowej do granicy administracyjnej m. Nowe Miasto Lubawskie, następnie tą granicą do zabudowań Nawra, skąd drogami osiedlowymi najpierw na zachód, następnie na południe i wschód do szosy Marzęcice-Nowe Miast Lubawskie, tą szosą do skrzyżowania z drogą w kierunku kolonii Kornatki, skręca na południowy-zachód w tę drogę po czym na południowym krańcu kolonii Kornatki skręca w drogę gruntową prowadzącą na południowy-zachód w kierunku
    m. Taborowizna. Drogą tą dochodzi do szosy Kurzętni-Lipowiec, idąc południowym skrajem tej szosy na południowy-zachód dochodzi do skrzyżowania z linią kolejową Brodnica-Nowe Miasto Lubawskie i południowym skrajem linii kolejowej na wschód dochodzi do
    m. Kurzętnik. Na skrzyżowaniu z szosą w Kurzętniku granica przechodzi na tę drogę i jej zachodnim skrajem przez m. Kurzętnik w kierunku południowo-wschodnim dochodzi do szosy Nowe Miasto Lubawskie-Brodnica (droga krajowa nr 52), wzdłuż której skręca na południowy-zachód, w dawnym PGR Kurzętnik przechodzi na prowadzącą również na południowy-zachód później na południe drogę lokalną w kierunku m. Nielbark.

    Granica przecina Nielbark i nadal prowadzi na południe drogą gruntową w kierunku m. Brzozie Lubawskie, po około 1,5 km skręca w drogę gruntową prowadzącą do zabudowań Brzozie Lubawskie na zachód, przy zabudowaniach skręca na południe i nadal drogami gruntowymi dochodzi do cieku wodnego płynącego w kierunku rzeki Drwęcy. Wzdłuż tego cieku i krawędzi lasu granica prowadzi w kierunku południowym do skrzyżowania cieku
    z drogą gruntową na południowym krańcu kompleksu leśnego, z drogą skręca na południowy-wschód, później południe i dochodzi do granicy województwa Kujawsko-Pomorskiego.

    Wzdłuż granicy województwa granica OChK biegnie najpierw na zachód, następnie na północ do szosy Nielbark-Tereszewo przy stacji i leśniczówce Kaługa. W Kałudze granica wzdłuż północnego skraju szosy skręca na zachód i przez miejscowość Kąciki dochodzi do skrzyżowania dróg na wschodnim skraju m. Tereszewo. Tutaj skręca w kierunku północno-wschodnim i drogą tą dochodzi do skrzyżowania z drogą gruntową Lipowiec-Małe Bałówki. Skręca w drogę gruntową prowadzącą w kierunku zachodnim, następnie północnym
    i dochodzi do drogi Małe Bałówki-Kamionka. Z drogi tej skręca na północny-wschód, dochodzi do miejscowości Marzęcice, w Marzęcicach drogą na zachód dochodzi do drogi Marzęcice-Nawra i drogą tą dochodzi do m. Nawra, przecina Nawrę i dochodzi do szosy Nowe Miasto Lubawskie-Jamielnik. Szosą tą biegnie na północny-wschód do Nowego Dworu, po czym skręca na drogę Nowy Dwór - Iława i prowadzi do Iławy przez Chrośle, Radomno i Katarzynki. W Iławie dochodzi do granic miasta i dalej prowadzi wzdłuż granicy w stronę jez. Iławskiego, po dojściu do jeziora prowadzi linią brzegową.

    Dalej biegnie zachodnim brzegiem rzeki Iławka do jez. Jeziorak i przechodzi na wschodni brzeg Iławki (miejsce styku rzeki z jeziorem stanowi granicę wspólną z OChK Pojezierza Iławskiego).

    Następnie prowadzi linią brzegową rzeki, później jez. Iławskiego do miejscowości Dół. Z tej miejscowości prowadzi drogą na południe do Dziarn i dalej drogą po wschodniej stronie rz. Iławka do kolonii Dziarny, po czym skręca na drogę prowadząca do Ławic. Mija Ławice, przez ok. 600m prowadzi drogą na Gromoty i skręca na drogę w kierunku południowo-wschodnim do Dłużewa, mija Dłużewo i po ok. 1 km skręca w kierunku północno-wschodnim i dalej prowadzi wzdłuż rowu melioracyjnego a następnie drogą przecinając drogę asfaltową Iława-Lubawa na wschodnim skraju m. Gromoty.

    Dalej prowadzi drogą gruntowa w kierunku północno-wschodnim do skrzyżowania
    z drogą Gierłoż, dalej drogą gruntową 200m w kierunku na m. Borek, przechodząc rów dochodzi do południowego skraju niewielkiego lasu – obchodząc go od strony wschodniej do punktu zetknięcia linii lasu z drogą gruntową. Następnie w kierunku północno-wschodnim do punktu zetknięcia drogi gruntowej z linią lasu (łącząc te dwa punkty linią prostą). Obchodzi zachodnim brzegiem lasu do jej północno-zachodniego narożnika, skąd linią prostą przebiega do drogi Borek-Franciszkowo Dolne (stacja trafo na południowym skraju wsi Franciszkowo-Dolne). Następnie w kierunku północno-wschodnim drogą gruntową Franciszkowo-Dolne-Sambrowo dochodzi do rowu melioracyjnego biegnącego skrajem lasu na północny-wschód do m. Stanowo i skręca tym rowem w kierunku północno-zachodnim, dochodząc do drogi asfaltowej Samborowo-Iława.

    Następnie wschodnią stroną drogi do mostu na rz. Drwęcy w Samborowie, przechodzi na wschodni jej brzeg, gdzie dochodzi do punktu wyjścia.

    16. Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Rzeki Wel

    Granica obszaru biegnie od skrzyżowania dróg na południowo-zachodnim skraju
    m. Grodziczno szosą asfaltową w kierunku południowo-zachodnim przez m. Lorki, Mroczenko do szosy Mroczno-Nowe Miasto Lubawskie. Szosą tą w kierunku północno-zachodnim do drogi gruntowej prowadzącej do wschodniego krańca m Gwiździny,
    w Gwiździnach na zachód przez wieś do drogi gruntowej prowadzącej na północ w kierunku kompleksu leśnego, dochodzi do granicy lasu i wzdłuż tej granicy w kierunku północno-zachodnim do drogi gruntowej prowadzącej na północ. Drogą tą granica prowadzi do szosy Nowe Miasto Lubawskie - Tylice i południowym skrajem szosy w kierunku wschodnim do m. Tylice.

    W Tylicach granica skręca na północ drogą w kierunku dawnego PGR Tylice, mija to gospodarstwo i dochodzi do kompleksy leśnego. Wzdłuż granicy lasu granica OChK prowadzi w kierunku zachodnim, później południowym i ponownie zachodnim do drogi gruntowej prowadzącej do m. Mszanowo, przecena nią kompleks leśny i osiągnąwszy skraj lasu prowadzi ponownie wzdłuż kompleksu leśnego najpierw na wschód, później na zachód
    i północ dochodzi do drogi Mszanowo - Bratian i tą drogą dochodzi do m. Bratian,
    w Bratianie granica przecina rzekę Wel i jej prawym brzegiem biegnie do mostu
    w m. Kaczek.

    Od mostu w Kaczku granica prowadzi drogą w kierunku północnym i dochodzi do szosy Nowe Miasto Lubawskie – Lubawa.

    Od tego miejsca granica biegnie szosą do skrzyżowania z linią kolejową Iława-Działdowo. Ten fragment granicy pokrywa się z granicą OChK Doliny Dolnej Drwęcy.

    Tutaj granica skręca na południowy-wschód i południowym skrajem linii kolejowej dochodzi do jej przecięcia z szosą Rakowice - Zajączkowo Lubawskie. W tym miejscu przechodzi na szosę i nadal w kierunku południowo-wschodnim szosą tą dochodzi do szosy Mortęgi - Tylice, skręca na południe tą szosą, w m. Kuligi skręca na południowy-wschód na szosę Kuligi –Linowiec - Grodziczno, dochodzi do Grodziczna i drogą na zachodnim skraju m. Grodziczno w kierunku południowym dochodzi do punktu wyjścia.

    17. Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Górnej Drwęcy

    W miejscowości Kolonia Mielno granica biegnie na północny–wschód nieczynnym torem kolejowym do wsi Lichtajny (styk z OChK Jeziora Mielno).

    Stąd drogą asfaltową do m. Drwęck. Od m. Drwęck drogą gruntową i dalej leśną na północ przez lasy Nadleśnictwa Olsztynek do drogi E-7 (192 km) w okolicy osady Warlity Małe, skąd na wschód szosą E- 7 do drogi lokalnej do wsi Platyny. Z m. Platyny drogą na południe od jez. Platyny do wsi Warlity Małe i drogą polną do szosy Olsztynek –Ostrowin przy wsi Wigwałd.

    Dalej na północny-zachód tą szosą do skraju kompleksu leśnego (wyróżniony odcinek stanowi granicę z OChK Lasów Taborskich).

    Dalej szosą do skrzyżowania we wsi Ostrowin. Tam granica przebiega dalej drogą polną na północny-zachód do skraju kompleksu leśnego.

    Dalej drogą polną do drogi leśnej prowadzącej na północ przed skrajem kompleksu leśnego (wyróżniony odcinek stanowi granicę z OChK Lasów Taborskich).

    Dalej do wsi Idzbark. Dalej granica skręca w kierunku północno-wschodnim a potem północno-zachodnim i biegnie wzdłuż drogi do toru kolejowego. Wzdłuż toru kolejowego dochodzi aż do wsi Lubajny. W tej wsi skręca na południowy-wschód omijając b. PGR i na południe drogą gruntową do m. Górka przy szosie E-7 (przekraczając rzekę Drwęcę
    i przebiegając przez m. Marciniaki). Siódemką w kierunku północno-zachodnim do Ostródy do miejsca przecięcia się tej drogi z nieczynnym torem kolejowym. Tym torem na południe ok. 1 km do drogi gruntowej i tą drogą przez Wólkę Lichtajnską do b. PGR Lichtajny ( bez ujmowania zabudowy tego PGR).

    Na południowym krańcu wsi przechodzi na nieczynny tor kolejowy i dalej biegnie tym torem na południe do przecięcia z droga asfaltową Lichtajny – Durąg. Szosą doprowadza do wsi Durąg (na odcinku od skrzyżowania z drogą Kraplewo – Ostrowin do Durąga OChK Doliny Górnej Drwęcy łączy się z OChK Wzgórz Dylewskich).

    Na wysokości mostu granica skręca na drogę gruntową ( z ominięciem zabudowań PGR i gorzelni) wiodącą do b. PGR Pancerzyn. Z Pancerzyna asfaltem w kierunku południowo-wschodnim do mostu na rz. Grabiczek i przed nim skręca na południe na drogę polną i tą drogą dochodzi do cieku (lewostronny dopływ Grabiczka). Dalej granica przebiega lewym brzegiem tego cieku (w górę cieku) do wsi Domkowo. Dalej na południe drogą lokalną do m. Kitnowo i dochodzi do szosy Szczepankowo –Gierzwałd. Przed mostem granica skręca na południe drogą polną do wsi Korsztyn, skąd drogą lokalną do wsi Grabiczki. Stąd granica zmienia kierunek na północny biegnąc wzdłuż szosy Dąbrówno-Ostróda. Do pierwszych zabudowań w m. Szyldak biegnie lewym jej brzegiem, przechodząc przez Gierzwałd, Wróble i Rychnowo i skręca w kierunku zachodnim (następnie na północny-zachód) na drogę gruntowa omijając wieś. Tą drogą granica dochodzi do drogi asfaltowej Ostrowin-Kraplewo i skręca w kierunku zachodnim do mostu na rzece Grabiczek. Dalszy przebieg określa prawy brzeg rzeki Grabiczek. Na wysokości mostu na tej rzece skręca na drogę gruntową do wsi Grabin i Gospodarstwa Rybackiego w tej miejscowości. Omijając gospodarstwo skręca na północny-wschód i dochodzi do drogi krajowej E-7 (km 209).

    Siódemką na południowy-wschód po ok. 1200 m odchodzi na drogę polną w kierunku wschodnim. Po ok. 500 m drogi granica dochodzi do cieku na skraju lasu. Lewą stroną cieku doprowadza do mostku na drodze gruntowej ze wsi Grabin i skręca w kierunku lasu nad
    jez. Ostrowin. Zachodnim skrajem lasu biegnie na południowy-wschód do spotkania z rowem melioracyjnym . Tym rowem doprowadza do zachodniej granicy kompleksu leśnego i tą granicą dochodzi do szosy Ostrowin – Kraplewo.

    Po ok. 200m przebiegu zgodnego z tą szosą (w kierunku wschodnim) skręca w drogę polną w kierunku południowym biegnącą skrajem lasu do rowu melioracyjnego i dalej tym rowem do polnej drogi Wyżnice-Rychnowska Wola. Przez Rychnowską Wolę granica prowadzi dalej na południe do szosy E-7 ( 196 km.). Siódemką do granicy lasu po jej południowej stronie (do 197 km). Tam skręca na południowy-wschód i przebiega na przemian granicą lasu, drogą leśną (przy granicy lasu), granicą lasu dochodząc do drogi wiodącej
    z Kiersztanowa do m. Pacółtowko. Omijając zabudowania PGR przechodzi na drogę lokalną w kierunku Mielna, gdzie na wysokości b. toru kolejowego łączy się z punktem opisywanym na początku.

    18. Obszar Chronionego Krajobrazu Wzgórz Dylewskich

    Granica wewnętrzna biegnie wzdłuż granicy Parku Krajobrazowego Wzgórz Dylewskich:

    Ze wsi Napromek granica biegnie drogą woj. Lubawa - Pawłowo (nr 537) ku zachodowi do skrzyżowania z drogą polną Napromek - Lubstyn. Tą drogą do północnego skraju "Uroczyska Lubstynek" i dalej skrajem lasu do drogi polnej Lubstynek - Lubstyn. Tą drogą ku północnemu zachodowi do skrzyżowania dróg i następnie na północ, przecinając podmokłą łąkę, skrajem lasu "Uroczysko Czerwona Woda" do północno zachodniego narożnika oddz. 151b. Dalej granica biegnie drogą leśną przecinając oddział 151 (pomiędzy pododdz. a i b), dalej skrajem oddziału 150 i przecina oddz. 149 między pododdz. b, c i d. Następnie granica prowadzi skrajem oddz. 148 do drogi Wałdyki - Zakurzewo i dalej drogą polną do miejscowości Zakurzewo oraz później drogą polną w kierunku północno zachodnim do Wiśniewa. Stąd drogą powiatową Złotowo - Pietrzwałd (nr 26249) w kierunku wschodnim do wsi Zajączki. Za nieczynnym wiaduktem kolejowym, na skrzyżowaniu dróg skręca
    w kierunku południowo wschodnim, w stronę Glaznot i prowadzi tą drogą (droga pow. Lipowo - Wygoda nr 26841) do skraju drzewostanu, po czym skręca na wschód i prowadzi skrajem lasu, a następnie drogą polną w kierunku Pietrzwałdu. Przed Pietrzwałdem skręca
    w kierunku północno zachodnim wzdłuż linii wysokiego napięcia do drogi Zajączki – Pietrzwałd w kierunku północno – zachodnim wzdłuż linii energetycznej, dalej wzdłuż zabudowań Pietrzwałdu (w odległości 250m). Na wysokości cmentarza dochodzi do drogi Wysoka Wieś _ Naprom i biegnie nią ok. 800 m w kierunku miejscowości Naprom, po czym skręca w kierunku wschodnim na drogę polną i prowadzi drogami polnymi do drogi gruntowej idącej z Napromu w kierunku południowo wschodnim w stronę kompleksu leśnego "Uroczysko Dylewo". Następnie tą drogą w kierunku wschodnim do kompleksu leśnego
    i wzdłuż ściany lasu do cieku i dalej ciekiem do szosy Dziadyk - Glądy. Tą szosą w kierunku południowym do południowej granicy lasu (oddz. 51). Wzdłuż granicy lasu ku południowi, aż do drogi biegnącej z Leśniczówki Bednarki do wsi Bednarki (SE skraj oddz. 67). Stąd granicą własności wsi Bednarki (pasy drzew śródpolnych) aż do granicy gmin Ostróda
    i Grunwald. Tą granicą na południowy zachód i na południe od linii oddziałowej oddziałów 124 i 125. Linią między oddziałami 124, 125, 126 a 127 na zachód do granicy lasu. Wzdłuż granicy lasu na północ do drogi łączącej Pląchawy z Klonowem. Tą drogą na zachód do skrzyżowania dróg w Janowie (ok. 500m od ściany lasu). Od skrzyżowania, drogą na północ do skrzyżowania z drogą w osadzie Wysoka Wieś. Tą drogą na zachód do szosy Klonowo - Pietrzwałd i dalej szosą na południe do wysokości południowego skraju lasu w oddz. 168d "Uroczysko Wygoda". Skrajem lasu do drogi przecinającej oddz. 183 i dalej do nasypu dawnej linii kolejowej biegnącej wzdłuż szosy Marwałd - Wygoda. Dalej nasypem kolejowym w kierunku południowo wschodnim do skrzyżowania linii oddziałowych oddz. 185, 194, 195 i wzdłuż linii oddziałowej między oddz. 194 a 195 w kierunku południowym do granicy lasu i dalej wzdłuż ściany lasu do drogi będącej granicą własności Lasów Państwowych i gruntów prywatnych. Tą drogą w kierunku zachodnim do granicy gmin Dąbrówno i Lubawa. Granicą ku północnemu zachodowi i dalej skrajem drzewostanu do wsi Napromek skąd rozpoczęto opis.

    Granica zewnętrzna Z miejscowości Omule granica biegnie szosą w kierunku północno zachodnim do szosy Wygoda - Lubawa (droga woj. nr 537), przecinając ją, biegnie dalej drogą przez wieś Złotowo, aż do skrzyżowania z drogą Lubawa - Grabowo. Tą drogą
    w kierunku północno-wschodnim poprzez Grabowo.

    Dochodzi do rzeki Gizela, w tym miejscu ma styk z OChK Doliny Dolnej Drwęcy (na szerokości rzeki). Dalej biegnie do szosy w południowej części Lipowa. Następnie tą szosą do skrzyżowania z szosą Lubawa - Ostróda (droga krajowa nr 15).

    Od skrzyżowania z drogą powiatową do wsi Smykowo (ok. 500 m) styka się z OChK Doliny Dolnej Drwęcy. Dalej granica Wzgórz Dylewskich biegnie tą drogą przez Brzydowo w kierunku wschodnim, następnie kieruje się na południowy wschód przez Kraplewo, dochodzi do skrzyżowania z drogą Lichtajny – Tułodziad.

    Od skrzyżowania do wsi Durąg, na odcinku 1200 m styka się z OChK Doliny Górnej Drwęcy. Tą drogą biegnie na południe przez wsie Durąg, Glądy, Szczepankowo, Dylewo do wsi Tułodziad i dalej drogą gminną do Fiugajek (PGR). Z tej wsi drogą
    w kierunku zachodnim do szosy we wsi i dalej tą szosą przez Elgnowo do Gutowa. Z Gutowa do Rumienicy i z Rumienicy w kierunku północno-zachodnim drogą przez Szczepankowo do wsi Omule.

    19. Dąbrówieński Obszar Chronionego Krajobrazu

    Opis OChK rozpoczyna się w miejscu przecięcia drogi lokalnej z nieczynnym torem kolejowym linii Ostróda-Działdowo we wsi Brzeźno Mazurskie, gm. Dąbrówno.

    Od tego miejsca granica biegnie na południowy - zachód drogą lokalną w kierunku .wsi Grzybiny, dochodząc po 1 km do granicy gmin Dąbrówno i Działdowo, gdzie skręca na północny-zachód prowadząc dalej w/w granicą gmin do rzeki Wel koło wsi Wądzyń. Stąd zgodnie z biegiem rzeki i dalej granicą w/w gmin do granicy gminy Rybno, gdzie przecina koryto rzeki Wel i skręca najpierw na północny-zachód a dalej na północny-wschód prowadząc granicą gmin Dąbrówno i Rybno do jej przecięcia z drogą powiatową Dąbrówno - Koszelewy.

    Stąd granica OChK zmierza w/w drogą przez wieś Wądzyń na północ i po 2,5 km skręca na zachód w drogę gruntową, którą przez wieś Okrągłe doprowadza do drogi lokalnej Dąbrówno-Rumian na południowym skraju wsi Lewałd Wielki.W Lewałdzie granica OChK skręca na północ i biegnie drogą polną do połączeniaz drogą gruntową Elgnowo-Stare Miasto, gdzie skręca na wschód do połączenia z drogą lokalną Stare Miasto-Wierzbica. Wymienioną drogą granica skręca na północ dochodząc do zabudowań byłego .PGR Wierzbica, gdzie skręca na wschód w drogę lokalną i po przecięciu szosy Dąbrówno-Lubawa doprowadza do byłego PGR Fiugajki. Tu granica Dąbrówieńskiego OChK skręca na północ dochodząc do drogi Marwałd-Frygnowo (droga wojewódzka nr 537) we wsi Tułodziad. Na odcinku Wierzbica – Fiugajki – Tułodziad opisywany OChK graniczy od zachodu z OChK Wzgórz Dylewskich.Od Tułodziadu granica biegnie na wschód drogą Tułodziad Frygnowo, po czym schodzi na południowy-wschód w drogę gruntową prowadzącą do wsi Samin, którą dochodzi do zachodniego brzegu Jez. Dąbrowa. Tu wchodzi na drogę gruntową okrążającą w/w jezioro i doprowadza do drogi (wojewódzkiej nr 542) Dąbrówno-Gierzwałd.Drogą tą zawraca do zachodniego brzegu jeziora Dąbrowa (prowadząc najpierw północnym brzegiem
    jez. Piekiełko a dalej południowym brzegiem Jez. Dąbrowa),gdzie zawraca na południe
    a później na wschód okrążając zwartą zabudowę byłego PGR i wyprowadza do skrzyżowania dróg Dąbrówno-Gierzwałd. Stąd drogą Samin-Grunwald prowadzi 300 m na wschód i skręca na południowy-wschód na drogę lokalną, którą dochodzi poprzez były PGR Saminek do wsi Ostrowite.

    Od Ostrowitego utrzymując ten sam kierunek granica OChK wchodzi na drogę gruntową , po czym przecinając w kompleksie leśnym granicę gmin Dąbrówno i Działdowo dochodzi do zachodnich zabudowań wsi Jankowice. Omijając od zachodu zwartą zabudowę wsi dochodzi do drogi powiatowej Leszcz-Rączki a zarazem granicy w/w gmin.

    Od tego miejsca granica OChK biegnie na południowy-zachód granicą w/w gmin, wchodząc na drogę polną Jankowice-Brzeźno Mazurskie, przecina drogę Dąbrówno-Uzdowo (wojewódzką nr 542), po czym drogą lokalną doprowadza do przecięcia z nieczynnym torem kolejowym w Brzeźnie Mazurskim ( początek opisu ).

  4. 20. Hartowiecki Obszar Chronionego Krajobrazu

     

         

      1. Od miejscowości Buchnowo granica OChK biegnie granicą powiatu do drogi Grodziczno – Hartowiec, dalej tą droga w kierunku południowo – wschodnim na odcinku 300 m. Następnie po przecięciu drogi granica biegnie wzdłuż linii kolejowej Działdowo – Iława do drogi Jeglia – Gronowo.Dalej wschodnim skrajem tej drogi dochodzi do m. Gronowo. Ten fragment granicy pokrywa się z granicą OChK Otuliny Welskiego Parku Krajobrazowego – Dębień.Z Gronowa granica biegnie drogą w kierunku zachodnim do m. Buchnowo, a więc do punktu początkowego.

         

    Obszar wyłączony z terenu Hartowieckiego OChK opis granic:Teren istniejącej i projektowanej zabudowy zwartej Dąbrówna jak niżej:

    Ujście strugi (rzeki Wel) do Jez. Dąbrowa Mała w Dąbrównie, skąd granica obszaru wyłączonego biegnie na północ wschodnim brzegiem jeziora do ujścia w nim strugi Mała Wkra i dalej tę strugą na północ do mostu na drodze lokalnej ze Starego Miasta, skąd tą drogą na wschód do drogi wojewódzkiej (Nr 537) Działdowo-Lubawa przy kolonii Starego Miasta.

    Po przecięciu w/w drogi granica OChK skręca przez las na południowy-wschód
    w drogę polną , dochodzi drogi Nr 542 Ostróda-Działdowo, skręca nią na południowy-zachód i schodzi na południe drogą gruntową wzdłuż linii telefonicznej i obok osady Jabłonowo biegnie dalej dochodząc do rozstajów dróg polnych przy wiadukcie nad nieczynną linią kolejową Ostróda - Działdowo.

    Stąd w/w torem granica prowadzi na południe, przecina drogę Lubawa-Dąbrówno-Działdowo (Nr 542) i dalej biegnie na południe w/w torem do przecięcia z drogę gruntową
    i zawraca nią na północ doprowadzając do drogi lokalnej Dąbrówno-Wądzyń, którą zawraca na południowy-zachód i przy zabudowaniach byłego młyna na rzece Wel skręca w górę rzeki i dochodzi do południowego krańca Jez. Dąbrowa Mała.

    Stąd granica obszaru wyłączonego prowadzi wschodnim brzegiem w/w jeziora
    i dochodzi do ujścia w nim strugi z Jez. Dąbrowa Wielka (początek opisu obszaru wyłączonego z Dąbrówieńskiego OChK).

    21. Buchnowski Obszar Chronionego Krajobrazu.

    Od miejscowości Buchnowo na południe granica powiatów działdowskiego
    i nowomiejskiego do jeziora Grądy. Dalej granicą powiatów do południowego skraju kompleksu leśnego, następnie skrajem lasu w kierunku zachodnim do szosy Lidzbark – Lubawa, gdzie granica obszaru wzdłuż kompleksu leśnego zmienia kierunek na północny,
    a następnie, odchodząc od szosy, wschodni. Po około 900 metrach dochodzi do drogi gruntowej prowadzącej w kierunku północnym i tą drogą dochodzi do drogi Rynek – Buchnowo i tą drogą wraca w kierunku północno-wschodnim do Buchnowa.

  5. 22. Obszar Chronionego Krajobrazu Otuliny Welskiego Parku Krajobrazowego – Dębień.

    Od m. Gronowo granica biegnie wschodnim skrajem drogi do wsi Jeglia do miejsca przecięcia z linią kolejową Działdowo – Iława. Ten fragment granicy pokrywa się z granicą Hartowieckiego OChK.

    Dalej granica biegnie na północ wschodnim skrajem drogi asfaltowej do drogi Hartowiec – Dębień i dalej drogą polną do drogi asfaltowej Dębień – Truszczyny. Tą drogą w kierunku północno-zachodnim do wsi Truszczyny, drogą przez wieś, a następnie drogą polną w kierunku wschodnim do szosy Rumian – Gutowo. Tą szosą w kierunku południowo-wschodnim do miejscowości Rumian i dalej na południe do Rybna.

    W Rybnie od skrzyżowania z drogą Działdowo-Lubawa szosą w kierunku Lubawy (północno-zachodnim) do drogi w kierunku stacji kolejowej Rybno, tą drogą w kierunku południowo-zachodnim do linii kolejowej Działdowo-Malbork i linią kolejową na północny-zachód do przejazdu kolejowego drogi gruntowej prowadzącej z m. Dębień w kierunku
    m. Gronowo, tą drogą biegnie w kierunku południowo-zachodnim a następnie południowo-wschodnim do skraju kompleksu leśnego “Kostkowo”, po czym skrajem lasu najpierw
    w kierunku zachodnim, potem południowym dochodzi do szosy Kostkowo - Gronowo i tą szosą w kierunku północno-zachodnim do wsi Gronowo (punkt początkowy opisu).

    Wschodnia i południowa granica OChK pokrywają się z granicą Welskiego Parku Krajobrazowego.

  6. 23. Naguszewskiobszar Chronionego Krajobrazu

    Od Kolonii Rumian granica biegnie drogą polną na północny – wschód do styku
    z granicą gminy Lubawa, a stąd na południowy – wschód do drogi i dalej w tym kierunku drogą polną do wsi Naguszewo - Groszki, dalej drogą na południe do drogi gruntowej Nowa Wieś Ostródzka -Rumian, tą drogą na północny zachód do szosy Rumian-Lewałd Wielki, przecina szosę i drogą gruntową najpierw na północny-wschód, następnie północny-zachód
    i północ dochodzi do punktu początkowego.

  7. 24. Obszar Chronionego Krajobrazu Grzybiny

    Od m. Szczupliny w kierunku południowo - wschodnim drogą przez “Szczupliniak”,
    a następnie wschodnim i południowym obrzeżem uroczyska leśnego “Grzybiny”, dalej strugą Żabińską i Koszelewską do m. Koszelewy i dalej szosą Koszelewy – Dabrówno do punktu początkowego (m. Szczupliny).

    25. Obszar Chronionego Krajobrazu Otuliny Welskiego Parku Krajobrazowego - Słup

    W odległości ok. 300 m na południowy-zachód od przecięcia się drogi Lidzbark – Jamielnik z linią kolejową Lidzbark – Brodnica granica biegnie torami kolejowymi
    w kierunku południowo-zachodnim do linii oddziałowej między oddziałami 216-217 i 196-197 i tą linią do brzegów jez. Lidzbarskiego. Brzegiem jeziora biegnie w kierunku zachodnim, a następnie północnym do skraju kompleksu leśnego i granicą lasu – w kierunku zachodnim, a następnie północnym, przecinając szosę Lidzbark – Brodnica, skręcając tą szosą w kierunku południowo-zachodnim dochodzi do skraju lasu i biegnącej nim drogi gruntowej. Prowadzi tą drogą, następnie wschodnim skrajem lasu zmierza do drogi gruntowej Wlewsk – Zalesie. Biegnie nią na północ przez wieś Zalesie do granic powiatu. Tą granicą do zachodniego skraju kompleksu leśnego, skrajem kompleksu leśnego w kierunku południowym i południowo-wschodnim do drogi gruntowej prowadzącej z oddziału leśnego 61 (Nadleśnictwo Lidzbark, obręb Lidzbark) do drogi gruntowej Lidzbark-Słup, tą drogą
    w kierunku południowo-wschodnim do skraju lasu i dalej drogą prowadzącą do szosy Lidzbark-Brodnica. Z kolei szosą granica biegnie w kierunku Lidzbarka do skraju kompleksu leśnego, gdzie skręca w kierunku południowo-zachodnim na drogę gruntową prowadzącą skrajem lasu i skarpą nadjeziorną do brzegu jeziora Lidzbarskiego. Wzdłuż brzegu jeziora Lidzbarskiego granica biegnie w kierunku najpierw wschodnim, później południowym
    i zachodnim do granicy plaży OSiR w Lidzbarku, wzdłuż ogrodzenia (granicy) plaży do traktu spacerowego nad jez. Lidzbarskim i drogą w kierunku południowym, przecinając ulicę Lipową do skraju kompleksu leśnego i skrajem lasu do linii kolejowej Działdowo-Brodnica (początku).

    Począwszy od styku linii kolejowej z linią oddziałową do granicy powiatu działdowskiego w okolicy wsi Zalesie granica pokrywa się z granicą Górznieńsko-Lidzbarskiego Parku Krajobrazowego. Po stronie wschodniej granica OChK pokrywa się
    z granicą Welskiego Parku Krajobrazowego.

     

    26. Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Górnej WkryOd miejscowości Turza Mała drogą na południe do przecięcia z linią kolejową Lidzbark-Działdowo, następnie drogą w kierunku południowo-wschodnim do skrzyżowania
    z drogą asfaltową Płośnica-Wielki Łęck. Dalej drogą tą w kierunku południowo-zachodnim przez Mały Łęck do skrzyżowania z drogą asfaltową Lidzbark-Działdowo w miejscowości Wielki Łęck. Dalej drogą gruntową w kierunku południowym dochodząc do Strugi Łęckiej
    i nią w kierunku zachodnim i południowo-zachodnim do rzeki Wkry, rzeką do miejscowości Biernaty, dalej na południe drogą do drogi Nowy Dwór-Nick. Stąd drogą prowadzącą
    z południowego skraju Nicka na zachód w kierunku Wylazłowa do granicy z województwem mazowieckim. Dalej tą granicą na południowy-zachód do szosy Żuromin – Lidzbark, następnie szosą w kierunku północnym do skraju kompleksu leśnego do granicy miasta Lidzbark. Tu skręca na północny-wschód w drogę gruntową dochodzącą do drogi asfaltowej Lidzbark-Bełk. Drogą tą biegnie najpierw w kierunku południowo-wschodnim, potem wschodnim do drogi gruntowej Bełk-Cibórz, skręca w tą drogę w kierunku północnym i na granicy zakładu rolnego w Ciborzu dochodzi do szosy Nowy Dwór-Cibórz, dalej tą drogą na północ do szosy Działdowo-Lidzbark. W miejscu tym skręca na zachód i prowadzi do drogi gruntowej z Ciborza w kierunku północnym (przed mostem na rzece Wel). Drogą gruntową dochodzi do linii kolejowej Brodnica-Działdowo, po której skręca w kierunku wschodnim. Linią kolejową granica przechodzi przez kompleks leśny i dochodzi do drogi gruntowej prowadzącej na północ w kierunku m. Turza Mała. Drogą tą w kierunku północnym dochodzi do m. Turza Mała, następnie skręca na wschód i dochodzi do punktu wyjścia.

     

       

    1. 27. Obszar Chronionego Krajobrazu Rzeki Banówki

       

    Granica biegnie od punktu w północno - zachodnim narożniku obszaru, stanowiącym przecięcie niewielkiego strumienia z granicą Państwa, 150 m na zachód od drogi powiatowej Gronówko - granica Państwa. Biegnie tym strumieniem na południe, w linii prostej przecina grunty rolne, szosę Kalinówek - Gronowo i prowadzi dalej wschodnim skrajem niewielkiego kompleksu leśnego do jego końca, gdzie skręca pod kątem prostym w kierunku wspomnianej wcześniej drogi Gronówko - granica Państwa, powyżej miejscowości Podleśne. Omija tę miejscowość z północy i wschodu drogą polną i ciekiem wpada z powrotem na w/w drogę
    i biegnie nią na południe do granicy lasu, gdzie skręca pod kątem prostym na zachód, następnie na południe, zmierzając polną drogą do północno - zachodniego narożnika dużego kompleksu leśnego. Wiodąc dalej wspomnianą drogą polną w kierunku południowo - zachodnim biegnie skrajem lasu, przecina grunty rolne, następnie niewielki kompleks leśny na granicy oddziałów 111, 112 i 113 i poprzez grunty rolne dochodzi do drogi lokalnej Rogity - Regity w północno - zachodnim narożniku dużego kompleksu leśnego.

    Granicą tego kompleksu dobiega do niewielkiego cieku w południowej części oddziału leśnego nr 143 i prowadząc tym ciekiem skręca na południowy wschód przez grunty rolne do drogi wojewódzkiej Elbląg - granica Państwa. Prowadząc tą drogą w kierunku północno-wschodnim dochodzi do południowego skraju kompleksów leśnych; wiodąc tym skrajem dobiega do cieku w północno-wschodniej części wsi Gronówko. Omija wieś ze wschodu po drodze lokalnej i następnie podąża na południe drogą powiatową Gronówko - Lipowina do przecięcia z linią wysokiego napięcia i tą linią wraca na północny wschód do skraju niewielkiego kompleksu leśnego.

    Następnie zmierza na wschód wzdłuż cieku do drogi polnej prowadzącej
    z miejscowości Goleszewo do Gronówka. Tą drogą poprzez miejscowość Goleszewo biegnie na południe do miejscowości Wola Lipowska, gdzie spotyka się z drogą Piotrowiec - Lipowina.

    Drogą tą schodzi na południowy-wschód do skrzyżowania z drogą polną na granicy gmin Braniewo i Pieniężno. Wzdłuż tej granicy drogą polną prowadzi na północny wschód,
    a następnie skręca na południowy – wschód brzegiem lasu i drogą leśną, którą prowadzi do północnych okolic wsi Białczyn. Następnie, równolegle do szosy Piotrowiec - Lipowina granica prowadzi po cieku do północno-wschodniego narożnika niewielkiego zadrzewienia, gdzie spotyka się z drogą polną Białczyn - Piotrowiec Kolonia i wzdłuż tej drogi dochodzi do drogi powiatowej Pakosze - Wyszkowo w w/w Kolonii Piotrowiec. Tą drogą biegnie na północny-wschód do drogi polnej skręcającej na południowy-wschód i tą drogą poprzez grunty rolne i niewielkie kompleksy leśne dochodzi do skrzyżowania z drogą leśną
    w południowo - wschodnim narożniku oddziału leśnego Nr 239.

    Od wymienionego skrzyżowania granica wiedzie drogą leśną na północ do krańca nieregularnych kompleksów leśnych. Ten fragment granicy pokrywa się z granicą OChK Rzeki Wałszy.

    Dalej granica prowadzi drogą polną na północny – zachód i północnym skrajem lasów wraca do drogi powiatowej Pakosze – Wyszkowo po prawej stronie rzeki Banówki. Stamtąd biegnie na północny – zachód drogą polną do wsi Krasnolipie.

    Dalej prowadzi na północ a potem na pólnocny - wschód drogą polną aż do spotkania z drogą polną Grzędowo - Krzewno i tą drogą podąża na zachód do miejscowości Krzewno. Skrajem lasu i drogami polnymi omija wieś z południowej strony, przecina drogę Krzewno - Gronówko i drogami polnymi po północno-zachodniej stronie wsi Krzewno, zmierzając generalnie na północny zachód, dochodzi do biegnącej na północ drogi polnej, 750 m na północ od Koloni Krzewno (znajdującej się przy drodze powiatowej Krzewno – Gronówko).

    Wspomnianą drogą polną granica biegnie na północny-zachód do następnej Koloni Krzewno, przecinając kompleks leśny i drogę Elbląg - granica Państwa. Z Koloni Krzewno drogą polną przez grunty rolne prowadzi dalej na północny-zachód przez Kolonię Wilki do miejscowości Wilki, omija tę miejscowość z południa i zachodu i przez grunty rolne biegnie dalej drogą polną na północ do granicy Państwa, którą prowadzi na zachód do punktu początkowego.

    28. Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Pasłęki

    Od granicy gminy Lidzbark Warmiński (jednocześnie granicy powiatu elbląskiego) powyżej miejscowości Wapnik, prowadzi na północ, a następnie na zachód drogą polną do drogi wojewódzkiej Orneta-Morąg, przecina ją następnie w kierunku północno-zachodnim drogą lokalną do miejscowości Bogatyńskie (z wyłączeniem terenów zabudowanych)

    Z miejscowości Bogatyńskie drogą polną w kierunku północno-wschodnim, następnie na południe do drogi gminnej, do miejscowości Karkajmy

    Z miejscowości Karkajmy drogą lokalną na południowy-wschód, następnie drogą leśną na północny-wschód do drogi woj. Orneta-Morąg.

    Drogą tą na północ, następnie drogą polną w kierunku północno-zachodnim do granic administracyjnych miasta Ornety. Wzdłuż granicy Ornety do rzeki Drwęcy Warmińskiej. Od tego punktu w linii prostej do drogi woj. Godkowo-Orneta.

    Następnie wzdłuż tej drogi na zachód do miejscowości. Klusajny i stąd w kierunku północnym, a następnie zachodnim do ściany lasu.

    Wzdłuż ściany lasu do nasypu kolejowego, drogą polną do ściany lasu i wzdłuż ściany lasu do drogi Spędy-Bażyny. Tą drogą na zachód do skrzyżowania z drogą Dobry-Osetnik na odcinku 1500 m, następnie na zachód, a potem na północ drogą polną do lasu na skraju doliny rzeki Wałszy.

    Stąd linią prostą w kierunku południowo-wschodnim do punktu wysokościowego 61.0 na drodze gminnej z Osetnika. Następnie skrajem lasu w stronę rzeki Wałszy. Ok. 500 m przed rzeką odbija od granicy kompleksu leśnego w kierunku północnym i dochodzi do rzeki poniżej miejscowości Wołki. Wzdłuż rzeki biegnie na północ w zachodni rejon miejscowości Gieduty i stąd odbija jej prawym dopływem na północny-zachód do granicy gmin Płoskinia
    i Orneta (granica wspólna z OChK Równiny Orneckiej).

    Dalej wschodnim skrajem lasu do drogi prowadzącej do wsi Wołki i drogą tą na południe do wsi Wołki.

    Stąd drogą gminną na północny-zachód, a następnie na północ przez miejscowości: Łozy, Robuzy, Giedyle. Za Giedylami skręca na zachód i dochodzi do drogi gminnej prowadzące do miejscowości Dąbrowa. Wzdłuż tej drogi na północ do drogi Braniwo-Płoskinia i tą drogą do granicy gminy Braniewo.

    Dalej na wschód wzdłuż granicy gminy do przecięcia z drogą gminną prowadzącą do miejscowości Brzeszczyny. Skręca w tą drogę i dochodzi nią do północnego skraju lasu (omijając tereny zabudowane Brzeszczyn). Następnie granica skręca na zachód i prowadzi do krawędzi lasu rosnącego wzdłuż doliny rzeki Młynówka.

    Dalej skrajem lasu w kierunku północno-zachodnim do przecięcia z torami kolejowymi.

    Wzdłuż torów na północ do skrzyżowania z drogą Braniewo-Płoskinia, następnie tą drogą na północ do granic administracyjnej miasta Braniewa.

    Wzdłuż granic Braniewa do przecięcia z drogą Braniewo-Pierzchały, dalej na południe tą drogą (z wyłączeniem miejscowości Zawierz i Pierzchały) do skrzyżowania z drogą Chruściel-Trąbki.

    Dalej na południe, wzdłuż granicy lasu do drogi Braniewo-Chruściel i dalej na południe tą drogą do skraju lasu. Skrajem lasu do przecięcia z drogą Stare Siedlisko-Dębiny.

    Drogą tą na wschód do skrzyżowania z drogą Dębiny Leśne-Wilczęta.

    Wzdłuż drogi Dębiny Leśne-Wilczęta na południe do drogi biegnącej na wschód wzdłuż skraju lasu. Tą drogą ok. 500 m, a następnie drogą polną na południe do skrzyżowania z drogą Dębiny Leśne-Wilczęta powyżej miejscowości Ławki. Drogą tą dalej na południe,
    a następnie skręca na wschód w drogę polną i prowadzi do drogi Łozy-Wilczęta powyżej miejscowości Bardyny. Drogą Łozy-Wilczęta do skrzyżowania z drogą polną (poniżej wsi)
    i dalej wzdłuż tej drogi na południe do krawędzi lasu.

    Wzdłuż krawędzi lasu w kierunku południowo-zachodnim do drogi Młynary-Gładysze, przecina tę drogę i wzdłuż drogi polnej (obejmując miejscowość Gładysze) prowadzi do drogi Gładysze-Janówka. Drogą tą do krawędzi lasu.

    Wzdłuż krawędzi lasu na południe do pasa zadrzewień śródpolnych. Następnie wzdłuż tych zadrzewień na wschód do granicy lasu. Dalej skrajem lasu na południowy-wschód do granicy gminy Godkowo. Granicą gminy (częściowo wzdłuż cieku Tatarka) do nasypu kolejowego (granica wspólna ze Słobickim OChK) .

    Wzdłuż nasypu kolejowego na wschód do skraju doliny Pasłęki. Następnie drogą polną na południe, potem na zachód do krawędzi lasu. Wzdłuż północnej i zachodniej krawędzi lasu do drogi Dobry-Łępno. Tą drogą na południowy-wschód do drogi biegnącej wzdłuż krawędzi lasu. Następnie biegnie skrajem lasu i dalej na południowy-wschód (wzdłuż krawędzi doliny Rezki Pasłęki). Dalej na południowy-zachód wzdłuż lewobrzeżnego dopływu Pasłęki do mostu na drodze Dobry-Łępno. Tą drogą dochodzi do drogi Łępno-Podągi i drogą tą przez Podągi do granicy powiatu elbląskiego i dalej do drogi Miłakowo-Orneta.

    Tą drogą granica biegnie w kierunku południowym. Dalej wzdłuż toru kolejowego Morąg - Orneta. Z nieczynnego toru kolejowego skręca na wschód w drogę polno - leśną,
    a po przecięciu szosy Miłakowo-Orneta zmierza do Polkajn odcinkiem drogi lokalnej. W miejscowości Polkajny skręca na południowy-wschód w drogę polną prowadzącą do wsi Pityny, gdzie skręca na wschód na szosę Miłakowo – Dobre Miasto i na terenie b. PGR Pityny skręca w drogę lokalną do wsi Raciszewo, skąd droga gminną doprowadza do wsi Kalisty ( przez Wojciechy, Kłodzin i Łumpię).

    Z Kalist szosą w kierunku Miłakowa do wsi Bieniasze i tam skręca na zachód
    (a potem na południe) na drogę polną do wsi Trokajny. Od Trokajn dalej w kierunku południowym przez miejscowość Litwa do drogi Brzeżno-Włodowo. Podąża nią na krótkim odcinku w kierunku północno-wschodnim do cieku wypływającego z pobliskiego jeziora. Ciekiem tym dochodzi do drogi gruntowej i drogą tą podąża na południowy-wschód do szosy Świątki –Brzydowo (koło miejscowości Kolonia Kalisty) i nieco dalej na skrzyżowaniu dróg skręca na południe wzdłuż szosy, prowadzącej do Mostkowa przez Kłobię, Kiewry, Kojdy. Od Mostkowa szosą w kierunku Łukty (granica wspólna z Narieńskim OChK). Na wysokości wsi Ramoty skręca w drogę polną i po przecięciu szosy do Olsztyna biegnie dalej drogą przy skraju lasu i polami do szosy Łukta–Podlejki. Tą szosą przez miejscowość Worliny, Łęguty do miejscowości Dorotowo (zabudowania b. PGR) i tam skręca w drogę polną wiodącą do szosy Olsztyn –Ostróda. Na odcinku Worliny – Dorotowo posiada wspólną granicę z OChK Lasy Taborskie. Tą szosą ok. 500 m na północny-wschód , następnie skręca w drogę lokalną
    i omijając teren ferm dochodzi do toru kolejowego Olsztyn –Ostróda. Wzdłuż toru na zachód do wsi Biesal, gdzie na przejeździe skręca na południowy-wschód na szosę do Olsztynka. Biegnie nią przez miejscowości Guzowy Młyn, Mańki, Kapity i na skraju lasu koło Leśniczówki Jagiełek, skręca na wschód w drogę biegnącą po granicy lasu do granicy gminy Stawiguda. Tą granicą biegnie w kierunku drogi Olsztyn –Olsztynek.

    Od granicy gminy Stawiguda na szosie Olsztyn Olsztynek w kierunku północno-wschodnim. Tą szosą przez m. Miodówko i Stawigudę dociera do skraju lasu po wschodniej stronie szosy. Tam skręca i przebiega najpierw zgodnie z południową granicą lasu, a potem drogą do miejscowości Zarośle i dalej drogą do torów kolejowych Olsztynek-Olsztyn. Tam zmienia kierunek na północny i dociera wzdłuż toru do miejscowości Gągławki. Na tym odcinku posiada wspólną granicę z OChK Puszczy Napiwodzko-Ramudzkiej. Tam skręca na zachód w drogę biegnącą wzdłuż brzegu zbiorników wodnych i następnie w drogę leśną docierając do szosy Olsztynek- Olsztyn. Przecina ją, a następnie po kilku metrach drogą na Mojdy schodzi na wschodni brzeg jeziora. Brzegiem wody na północ przez miejscowość Dorotowo do ujścia strumienia, którym dociera z powrotem do szosy Olsztynek-Olsztyn, by po ok. 300 m. skręcić na północny–zachód w drogę lokalną do Tomaszkowa (omijając wieś). Wkracza ponownie na drogę do Tomaszkowa. Szosą biegnie w kierunku zachodnim do rozwidlenia drogi w kierunku Naterek i nad jeziorem dociera do zakrętu szosy z Sząbruka do Olsztyna i do przejazdu na linii kolejowej Olsztyn-Ostróda.

    Tą szosą w kierunku zachodnim do drogi leśnej prowadzącej do miejscowości Giedajty. Granica biegnie tą drogą do w/w miejscowości i tam przechodzi na szosę Olsztyn – Morag. Na skrzyżowaniu z drogą asfaltową w obrębie kompleksu leśnego, prowadzącą do Wołowna (23 km) skręca na północny-wschód w tę drogę i podąża nią w kierunku Wołowna. Przed Wołownem skręca na północny-zachód w drogę gruntową biegnącą najpierw polami,
    a później skrajem zadrzewień i lasem w kierunku toru kolejowego linii Olsztyn- Morąg. Przechodzi na tor kolejowy w miejscu jego wkroczenia do lasu. Wzdłuż toru doprowadza do drogi asfaltowej Gamerki-Stare Kawkowo . Tą drogą w kierunku północno-wschodnim do wsi Stare Kawkowo, gdzie skręca na drogę polną w kierunku północnym do kolonii

    Skolity, skąd skręca na wschód do wsi Skolity. Od Skolit granica prowadzi drogą gminną na północ, a następnie północny-zachód do wsi Dąbrówka. W okolicach mostu na rzece Pasłęce skręca na szosę biegnącą do Świątek, a następnie odchodzi na północny-wschód na drogę polną do wsi Konradowo. W Konradowie skręca na drogę gminną w kierunku północno-zachodnim i doprowadza do wsi Klony. W miejscowości Klony zachowując północno-zachodni kierunek wkracza na drogę polną prowadzącą przez Ełdyty Małe do drogi Dobre Miasto–Miłakowo. Szosą poprzez Ełdyty Wielkie do skrzyżowania z drogą lokalną Pityny- Wapnik. Tą szosą na północny-wschód, a następnie północ do Wapnika, skąd drogą gruntową prowadzącą w kierunku północno–zachodnim dochodzi do granicy gminy Lidzbark Warmiński – punktu rozpoczęcia opisu obszaru.

    29. Obszar Chronionego Krajobrazu Równiny Orneckiej

    Północno - zachodni kraniec obszaru wyznacza punkt przecięcia prawego dopływu rzeki Wałszy z granicą gmin Płoskinia i Orneta, położony 1 km na północny zachód od miejscowości Gieduty. Stąd granica biegnie na wschód i południe okalając kompleks leśny do miejscowości Gieduty, następnie drogą polną do drogi powiatowej Pakosze - Henrykowo, 500 m powyżej miejscowości Bornity. Drogą tą biegnie dalej na wschód za miejscowość Glebisko gdzie skręca na południe w drogę polną do skraju dużego kompleksu leśnego. Północnym skrajem tego kompleksu dobiega do rzeki Młyńska Struga i prowadzi najpierw rzeką,
    a następnie jej lewym dopływem dalej na wschód do skraju lasu wspomnianego kompleksu leśnego i północną stroną tego kompleksu dochodzi do cieku wodnego na krańcu oddziału leśnego nr 190 Nadleśnictwa Orneta, tym ciekiem, a następnie drogą polną zmierza na północny-wschód do drogi Henrykowo-Mingajny, następnie biegnie tą drogą na wschód do miejscowości Mingajny.

    Z Mingajn podąża na południowy - wschód drogą polną do granicy lasu a następnie granicą lasu i prawym brzegiem Drwęcy Warm., a następnie drogą polną na północny-wschód do drogi lokalnej Mingajny-Kaszuny. Tą drogą poprzez Miejską Wolę, Bugi w kierunku wschodnim do Runowa. W Runowie skręca na południe w drogę łączącą tę miejscowość
    z Łaniewem. Biegnie nią poprzez tereny rolne, leśne, a następnie przyleśne, by ok. 2 km przed Łaniewem skręcić na południowy-zachód wzdłuż cieku będącego lewym dopływem
    rz. Łyny. Ciekiem tym dochodzi do toru kolejowego, którym biegnie na południowy-wschód, a następnie drogą polną do drogi prowadzącej do wsi Łaniewo od południowego-zachodu. Tą drogą na południowy-zachód ok. 1000m do granicy powiatu i drogi środleśnej prowadzącej do Lubomina. Na wysokości przepustu pod tą drogą rzeki Rama kilka metrów na północ z jej biegiem do nasypu b. toru kolejowego. Tym nasypem skręca na zachód i prowadzi koło Leśniczówki Wielki Targ, L. Bronów do miejsca przecięcia z granicą powiatu (w pobliżu skraju lasu), gdzie odchodzi na północ (ok. 300 m) wzdłuż granicy powiatu i dochodzi do ściany lasu.

    Stąd południowym skrajem lasu, a następnie drogą polną biegnie do miejscowości Krosno dalej na zachód drogą polną do drogi powiatowej Orneta-Mingajny. Po dojściu do granicy administracyjnej miasta Orneta biegnie tą granicą na północny-zachód do drogi powiatowej Orneta-Pieniężno. Biegnąc skrajem kompleksu leśnego skręca na północny-wschód. Potem klucząc w różnych kierunkach biegnie po granicy lasu, okala miejscowość Kolonia Nowy Dwór, by dotrzeć do Młyńskiej Strugi. Wzdłuż tego cieku biegnie na północny-zachód, przecinając najpierw drogę powiatową Orneta-Pieniężno a następnie linię kolejową tej samej relacji. Tu spotyka się znowu z granicą południową kompleksu leśnego
    i prowadzi nią na zachód do drogi lokalnej Krzykały-Augustyny powyżej miejscowości Krzykały. Drogą tą wiedzie na północ. W miejscowości Augustyny odbija na zachód na drogę Augustyny-Chwalęcin, prowadząc nią, a następnie krótkim odcinkiem drogi polnej, do m. Welza. Z Welzy biegnie odcinkiem drogi lokalnej do skraju lasu w miejscowości Osetnik.

    Następnie biegnie skrajem lasu w stronę rzeki Wałszy. Ok. 500 m przed rzeką odbija od granicy kompleksu leśnego w kierunku północnym i dochodzi do rzeki poniżej miejscowości Wołki. Rzeką biegnie na północ w zachodni rejon miejscowości Gieduty i stąd odbija jej prawym dopływem na północny-zachód do punktu wyjścia na granicy gmin Płoskinia i Orneta (granica wspólna z OChK Rzeki Pasłęki).

    30. Obszar Chronionego Krajobrazu Rzeki Wałszy

    Północno - zachodni kraniec obszaru wyznacza północny kraniec oddziału leśnego
    nr 237 położony 1200 m na południowy-wschód od miejscowości Wyszkowo, powyżej drogi leśnej. Północnym skrajem lasu granica biegnie około 200 m na południowy-wschód, następnie skręca na południe, przecina las i prowadzi wzdłuż cieków wodnych do śródleśnego bagna położonego na południowym krańcu oddziału leśnego nr 237. Okala to bagno od północy i rowem schodzi do drogi polnej prowadzącej do dawnego PGR Krzekoty i drogą tą podąża na północny-wschód do północnego narożnika oddziału leśnego nr 232.

    Od tego miejsca biegnie północnym skrajem kompleksu leśnego na południowy-wschód do miejscowości Białobór, skręca na północ przecinając grunty rolne na zachód od niewielkiego oczka wodnego i biegnie dalej w kierunku północno-wschodnim, zachodnim
    i północnym skrajem wspomnianego obszaru leśnego. Na północnym krańcu oddziału leśnego 248 spotyka się z rzeką Warną, stąd skrajem kompleksu leśnego zmierza na wschód do polnej drogi prowadzącej z Przebędowa do Kildajn. Drogą tą dochodzi do miejscowości Kildajny skąd biegnie na wschód, wzdłuż rzeki Kwiatkówki, okalając po drodze z południowej strony niewielki obszar leśny przylegający do rzeki i dalej lewym dopływem wspomnianej rzeki do drogi powiatowej Lelkowo - Pieniężno, około 1 km na południe od Lelkowa.(Jest to wspólna granica z OChK Wzniesień Górowskich).

    Drogą schodzi na południe do miejscowości Dębowiec, skręca w drogę lokalną do wsi i na pierwszym skrzyżowaniu odbija na południe w drogę polną prowadzącą do granic kompleksu leśnego oddział nr 545. Okala północny cypel tego oddziału, wraca z powrotem na wspomnianą polną drogę, biegnie nią przez pola około 200 m w kierunku wschodnim, znowu dochodzi do granicy lasu i południowym skrajem oddziału 545 wraca na zachód do nasypu nieczynnej linii kolejowej Lelkowo - Pieniężno. Zbiega nasypem na południe do cieku wodnego i ciekiem podążą dalej w kierunku południowym do północnego skraju dużego kompleksu leśnego. Północną granicą tego kompleksu dochodzi do drogi polnej Dębowiec Zdrój - Pluty. Tą drogą schodzi na południowy -wschód do miejscowości Pluty, omija Pluty od południa i dalej wiedzie wzdłuż drogi powiatowej Pieniężno - Górowo Iławeckie do skrzyżowania z drogą polną, prowadzącą do miejscowości Jeziorko. Tutaj odbija na południowy-zachód, okala niewielki las, biegnie dalej ciekiem wodnym, dochodzi do niewielkiego kompleksu leśnego położonego w odległości 700 m na zachód od miejscowości Jeziorko, wschodnim skrajem tego kompleksu schodzi na południe do cieku wodnego położonego na południe od kolonii m. Jeziorko. Wzdłuż tego cieku dochodzi do drogi polnej prowadzącej w kierunku północno–wschodnim do m. Jeziorko. Z drogi tej skręca na południowy-wschód wzdłuż cieku, następnie na północny-wschód wzdłuż cieku i dochodzi do drogi polnej prowadzącej z m. Jeziorko do m. Wopy.

    Drogą tą schodzi na południe do północno-wschodniego narożnika niewielkiego kompleksu leśnego, wschodnim skrajem tego kompleksu dochodzi do drogi leśnej i skręca nią na wschód, następnie na rozstaju dróg leśnych skręca w drogę prowadzącą przez las do jego południowego krańca i drogą polną biegnie na wschód do miejscowości Wopy.

    Omija Wopy z południowej strony, biegnie drogą na wschód do przecięcia z rzeką Wałszą, następnie kieruje się na północ wzdłuż Wałszy (wzdłuż skarpy), skręca na zachód wzdłuż granicy lasu do drogi z m. Wopy, która prowadzi w kierunku północnym do granicy powiatu. Granicą powiatu na północny - zachód do drogi lokalnej z Plut na Dobrzankę
    w kierunku północnym, skąd do Grotowa , dalej skręca na drogę do Wierzbiecin do mostku na rz. Wałsza. Od mostku lewym brzegiem rzeki z jej biegiem do mostu poniżej na drodze do kol. Kandyty, tą drogą na północny–wschód do skrzyżowania z drogą Kandyty – Bukowiec
    i dalej na południe tą szosą do kol. Kandyty, gdzie skręca na północ w drogę polną i dochodzi do szosy Kandyty – Paustry. Drogą tą biegnie na wschód do Paustr. Jest to wspólna granica
    z OChK Wzniesień Górowskich.

    W Paustrach skręca na południowy – zachód do toru kolejowego, tym torem na południowy – wschód do skraju lasu. Stamtąd na południowy - zachód przez Bukowiec do Sarun i polną drogą przed Ziębami na południowy – wschód do szosy Pieniężno – Górowo
    i tą szosą na wschód do Worławek, gdzie skręca w drogę boczną przez m. Paprocina do Żołędnika. Z Żołędnika drogą Górowo – Orneta do Gląd i stamtąd drogą na południowy - wschód równoległą do w/w szosy. Przed m. Stabunity skręca w drogę na północny – zachód

    i doprowadza do granicy powiatów. Granica biegnie generalnie w kierunku północno – zachodnim.

    Po przecięciu drogi Świadki Górowskie – Kol. Wopy podąża ok. 500m zgodnie
    z przebiegiem granicy administracyjnej, po czym skręca na południe skrajem lasu, dalej drogą leśną między oddziałami 515 i 516 i znów skrajem lasu do drogi Pawły - Wopy. Tą drogą prowadzi na zachód ok. 500 m do skraju lasu leżącego na południe od drogi, następnie wzdłuż rz. Wałszy i drogi polnej (łącznie z zalesieniami bezpośrednio przy rzece) dochodzi poniżej m. Wopy do drogi lokalnej Pawły - Łożnik. Drogą tą biegnie na zachód do miejscowości Głady, tutaj skręca na północ do miejscowości Kowale i z Kowal wiedzie drogą polną na północny-zachód do miejscowości Pełty, gdzie spotyka się z drogą powiatową Górowo Iławeckie - Pieniężno. Biegnie nią na południowy-zachód do granic miasta Pieniężna. Skręca w drogę prowadzącą w linii prostej na północ wschodnim skrajem miasta, przecina rzekę Wałszę i dochodzi do drogi powiatowej Pieniężno - Lelkowo. Drogą tą biegnie do miejscowości Łajsy, tuż przed nią skręca po cieku wodnym na północny zachód do nasypu nieczynnej linii kolejowej Pieniężno - Lelkowo, Tą linią prowadzi w kierunku północno-wschodnim do niewielkiego cieku, będącego prawym dopływem rzeki Warny i ciekiem tym dochodzi do granicy gmin Pieniężno i Lelkowo.

    Granicą gmin biegnie do południowo-zachodniego narożnika niewielkiego kompleksu leśnego, dochodzi jego zachodnim i północnym skrajem do drogi polnej prowadzącej po zachodniej stronie rzeki Warny do miejscowości Wilknicki Młyn i drogą tą dobiega do południowo-zachodniego narożnika dużego kompleksu leśnego rozciągającego się wzdłuż rzeki Warny i na północny-zachód od niej. Południowym skrajem tego kompleksu granica podąża na północny-zachód do południowo-wschodniego narożnika oddziału leśnego nr 239, przy leśnej drodze. Drogą tą podąża przez las na północ do punktu wyjścia na północnym krańcu oddziału leśnego nr 237. Jest to wspólna granica z OChK Rzeki Banówki.

  8. 31. Narieński Obszar Chronionego Krajobrazu

     

Od punktu skrzyżowania drogi Łukta - Mostkowo z drogą lokalną na wysokości wsi Ramoty granica przebiega na północ szosą do toru kolejowego Olsztyn – Morąg (jest to wspólna granica z OChK Doliny Pasłęki), gdzie skręca w kierunku zachodnim i biegnie wzdłuż w/w toru. Za przystankiem PKP Kozia Góra opuszcza tor i skręca na północny-wschód po granicy gmin Morąg i Łukta, dochodząc do drogi lokalnej Ględy - Wilnowo.
Tą drogą biegnie do m. Wilnowo, gdzie skręca ku północy drogą Żabi Róg - Boguchwały do Boguchwał, a z Boguchwał na Ponary. Z tej szosy skręca na drogę gruntową początkowo na północ, a dalej północny - wschód do wsi Książnik. Dalej biegnie na wschód drogą polną do wsi Trokajny.

Ze wsi Trokajny podąża w kierunku północnym do punktu przecięcia z linią energetyczną (wspólna granica z OChK Rzeki Pasłęki) i dalej na północ do drogi Kalisty - Miłakowo. Tą drogą przez Mysłaki Małe podąża w kierunku Pieszkowa i tu na skrzyżowaniu skręca na południowy-zachód w drogę prowadzącą do Książnika. Na wysokości m. Lipówka granica skręca na północ w drogę polną okrążającą jez. Mildzie od zachodu i północy. Ujściem rzeki dochodzi do szosy Miłakowo - Morąg, z niej skręca w kierunku zachodnim
w drogą lokalną do Warkał i dochodzi do nieczynnego toru kolejowego Orneta-Morąg.

Torem tym granica biegnie w kierunku południowo-zachodnim do wsi Niebrzydowo Wlk. do przecięcia z drogą Niebrzydowo Wlk. – Miłakowo (wspólna granica z OChK Rzeki Wąskiej). Dalej granica biegnie tym torem, a potem skręca na południe w drogę gruntową
i poprzez osadę Gulbity doprowadza do wsi Bogaczewo, skąd dalej tą drogą w kierunku południowo-wschodnim do toru kolejowego Morąg - Olsztyn przy kolonii Żabi Róg. Dalej granica biegnie tym torem ku wschodowi do przepustu kolejowego na rowie wypływającego z małego jeziorka, gdzie skręca na południe na drogę gruntową i poprzez osady Swojki
i Nowaczyzna (omijając zabudowę wsi) doprowadza do osady Małe Ramoty. Dalej granica przyjmuje kierunek południowo - wschodni i poprzez b. PGR Ramoty dochodzi do szosy Łukta - Mostkowo (początek opisu).

 

 32. Obszar Chronionego Krajobrazu Lasów Taborskich

Opis rozpoczyna się na drodze krajowej Nr 7 Warszawa - Gdańsk przy moście nad kanałem, łączącym Jezioro Pauzeńskie z Jez. Drwęckim w Ostródzie.

Od tego miejsca granica OChK biegnie na północny-zachód brzegiem w/w kanału,
a następnie Jeziora Pauzeńskiego do północnej granicy administracyjnej miasta Ostróda, gdzie ponownie wchodzi na drogę Nr 7 prowadząc na północny-zachód przez Piławki w kierunku Miłomłyna lasem. Przy oddziale 225 skręca na północny-wschód w drogę leśną, którą dochodzi do drogi asfaltowej Miłomłyn-Tarda. Wzdłuż tej drogi dochodzi do miejscowości Tarda, stanowiąc na opisanym dotąd odcinku wspólną granicę z OChK Kanału Elbląskiego.

Od wsi Tarda granica OChK Lasów Taborskich biegnie na północ prawą stroną nieczynnego toru kolejowego Ostróda-Morąg, do przejazdu drogowego we wsi Słonecznik, gdzie skręca na wschód w drogę powiatową Słonecznik-Bramka. Drogą tą za wsią Bożęcin dochodzi do brzegu lasu, gdzie skręca w drogę leśną najpierw na południowy-wschód, następnie na wschód, a później na północ, dochodząc przez pola do pierwszych zabudowań wsi Bramka przy w/w drodze.

Od tego miejsca omijając od południa zabudowania wsi dochodzi do drogi krajowej Nr 527 Olsztyn-Morąg, którą to drogą skręca na południe, doprowadzając do skrzyżowania drogowego we wsi Zawroty. Tam skręca na drogę powiatową Morąg-Ostróda w kierunku południowym, dochodząc przed wsią Ruś do skrzyżowania z drogą gruntową prowadzącą na południowy-wschód do wsi Kotkowo. Od Kotkowa dalej tą drogą na południowy-wschód równolegle do jezior Gil i Długiego. W pobliżu leśniczówki Dragolice skręca na wschód, dochodząc przez las do drogi łączącej miejscowości Bramka i Łukta (Nr 527). Dalej drogą tą granica OChK skręca na południowy-wschód i dochodzi do mostu na rzece Łukciance we wsi Łukta, rzeką prowadzi w górę jej biegu do mostu na drodze Łukta-Ostróda. Od tego miejsca granica prowadzi na południowy-wschód w górę cieku (prawobrzeżnego dopływu Łukcianki), dochodząc do drogi gruntowej Łukta-Wyniki i we wsi Wyniki skręca na północny-wschód w drogę gruntową i doprowadza we wsi Worliny do drogi wojewódzkiej Łukta-Olsztynek. Drogą tą biegnie dalej na południowy-wschód, stanowiąc do wsi Łęguty wspólną granicę z OChK Doliny Rzeki Pasłęki.

Z Łęgut prowadzi wzdłuż szosy w kierunku południowo-zachodnim do miejscowości Rapaty. W Rapatach skręca w drogę leśną w kierunku południowo-wschodnim, przecina linię kolejową Olsztyn-Ostróda i przez miejscowość Salminek wkracza do lasu na drogę pomiędzy oddziałami 78 a 79. Od północy otacza jezioro Guzowy Piec, po czym kieruje się na północ do drogi Podlejki-Olsztynek. Dalej podąża drogą na południe przez Guzowy Piec, po czym przed wsią Mańki skręca na zachód wzdłuż rowu (na drodze Podlejki-Olsztynek posiada granicę wspólną z OChK Doliny Rzeki Pasłęki) i rowem po krótkim odcinku dociera do prawego brzegu rzeki Jemiołówki, którą podąża do miejscowości Samogowo.

Tam drogą prowadzącą przez wieś ponownie dochodzi do szosy Podlejki-Olsztynek. Od miejscowości Samogowo przez Kapity do miejsca odgałęzienia drogi leśnej w kierunku leśniczówki Jagiełek, na wysokości oddziału 87, przebiega tą drogą (wzdłuż tej drogi posiada granicę wspólną z OChK Doliny Rzeki Pasłęki).

Prowadzi dalej tą drogą leśną najpierw w kierunku południowo-zachodnim, a potem północno-zachodnim, do wsi Łęciny. Od tej wsi do miejsca wyjścia na szosę Olsztynek-Wigwałd przebiega drogami lokalnymi na południowym skraju, od północy otaczając miejscowość Elgnówko. Przed miejscowością Gaj wkracza na szosę Olsztynek-Wigwałd
i wzdłuż niej dochodzi do Wigwałdu.

Z Wigwałdu biegnie drogą na północny-zachód przez kompleks leśny do południowo-zachodniego krańca oddziału 278 (wzdłuż tej drogi posiada granicę wspólną z OChK Doliny Rzeki Górnej Drwęcy).

Od tego miejsca granica biegnie zachodnim skrajem lasu i dociera do drogi lokalnej
z Ostrowina do Idzbarka. Drogą przecina dolinę z ciekami doprowadzającymi wodę do północno-wschodniej części jeziora Ostrowin, wiodącą przez oddział 208 (wzdłuż tej drogi posiada granicę wspólną z OChK Doliny Rzeki Górnej Drwęcy).

Przed miejscowością Idzbark, zanim droga opuści las skręca na północ i drogami lokalnymi dociera do toru kolejowego Olsztyn-Ostróda. Wzdłuż toru biegnie na wschód do przepustu i odcinek do drogi Ostróda-Zawady Małe (Nr 16) pokonuje krótkim odcinkiem zachodniego brzegu cieku, łączącego jeziora Szeląg Wielki i Szeląg Mały. Tam wkracza na wspomnianą drogę Ostróda-Zawady Małe i za jeziorem Szeląg Wielki skręca w drogę lokalną w kierunku północno-zachodnim przez Zwierzewo i Nowosiółki, doprowadzając nią do granicy administracyjnej miasta Ostródy. Wzdłuż granicy administracyjnej miasta dociera do jeziora Pauzeńskiego i południowym, a następnie wschodnim brzegiem jeziora dociera do mostu na drodze Nr 7 Warszawa-Gdańsk - punktu rozpoczęcia opisu.

33. Obszar Chronionego Krajobrazu Wzniesień Górowskich

Północno - zachodni kraniec obszaru wyznacza miejsce przecięcia rzeki Ławi
z granicą Państwa tj. pkt graniczny nr 2373. Od tego miejsca północna granica obszaru zmierza na wschód 7,25 km po granicy Państwa do końca dużego kompleksu leśnego ( na wschód od pkt gran 2363) i od tego miejsca biegnie klucząc jego skrajem na południe do skrzyżowania dróg polnych na wysokości północnego skraju jeziora Głębockiego, skąd wraca 750 m byłym torem kolejowym na północ i następnie biegnie północnym skrajem kompleksu leśnego w kierunku południowo-wschodnim, do wału po wschodniej stronie jeziora Głębockiego, przecinając uprzednio drogę powiatową Lelkowo - granica Państwa, skąd podąża wałem na południe do niewielkiego cieku wodnego wpływającego do wspomnianego jeziora.

Od tego miejsca biegnie klucząc północnym skrajem niewielkiego kompleksu leśnego na północny - wschód do drogi Jarzeń - Młynowo, następnie na wschód drogą polną przez Młynowo do rowu melioracyjnego i tym rowem oraz skrajem lasu na północ do granicy Państwa, stąd zmierza na wschód po granicy Państwa do ujścia cieku na wschód od pkt granicznego 2353.

Od tego miejsca zmierza na południe w górę cieku, następnie skrajem lasu na południe i na wschód, dochodzi do drogi Robity - Augamy i skręca w tę drogę na południe, a po opuszczeniu lasu zawraca w kierunku zachodnim i biegnąc ścianą lasu, prawym brzegiem rzeki i drogą polną doprowadza do m. Wormie. Stamtąd przez Worszyny drogą do nasypu
b. linii kolejowej.

Nasypem w kierunku południowo - wschodnim przez Sągnity Stację, przecinając drogę Kandyty - Lipniki do niewielkiego kompleksu leśnego położonego przy rzece Wałsza, jego skrajem na północny – wschód, dalej prawym brzegiem rzeki Wałszy ( w górę jej biegu do drogi Dzikowo - Garbniki i tam wkracza na tę drogę i prowadzi do Garbnik. Dalej drogą lokalną na północny - wschód do Kiwajn (kolonia przy lesie) i jej dalszą częścią przez las do momentu wyjścia z lasu, potem brzegiem lasu na północ do granicy Państwa ( w ok. pkt 2341). Tą granicą do rowu na wschód od pkt. 2330, skąd na południe ciekiem i drogą polną,
a dalej drogą lokalną przez Orsy, Parezki do Paustr (Kolonia), gdzie dochodzi do drogi Górowo – Lelkowo. Na tej drodze skręca na zachód i dochodzi do miejscowości Kandyty Kolonia. Na tym odcinku jest to wspólna granica z OChK Rzeki Wałszy.

Dalej biegnąc przez Kandyty dociera do Stegi Małej, gdzie skręca na północ w drogę polną wiodącą do skraju lasu (pkt wys. 142,9) i skrajem lasu doprowadza do punktu znajdującego się poniżej Kolonii Kwiatkowo (pkt wys. 149,5) skąd biegnie zachodnim skrajem kompleksu leśnego w kierunku północnym dochodząc do rzeki Stradyk i rzeką tą zmierza na północ do drogi polnej biegnącej zachodnim skrajem doliny rzeki Stradyk do wcześniej już wspomnianego cieku wodnego płynącego przez Młynowo i dalej do jeziora Głębockiego. Szpalerem drzew wzdłuż tego cieku, potem drogą polną na zachód, dochodzi do drogi lokalnej Jarzeń – Granica Państwa, tą drogą na północ, następnie skręca na zachód
i południowym skrajem niewielkiego kompleksu leśnego ciągnącego się wzdłuż cieku granica dobiega do wału po wschodniej stronie jeziora Głębockiego. Schodzi tym wałem na południe, następnie okala kompleksy leśne po południowej stronie jeziora Głębockiego i drogą polną po północnej stronie miejscowości Głębock zmierza na zachód do drogi powiatowej Lelkowo - granica Państwa.

Tą drogą biegnie na północ do przecięcia z rzeką Głębock, którą podąża na południowy-zachód w stronę dużego kompleksu leśnego i jego skrajem biegnie na południe, następnie na zachód, do drogi powiatowej Piele - Grabowiec. Omija wieś Grabowiec
z południowo - wschodniej strony i biegnie drogą polną wychodzącą z miejscowości Grabowiec na południowy - zachód, skręca na wschód wzdłuż cieku oraz południowej granicy niewielkiego kompleksu leśnego, następnie biegnie drogą polną na południowy – wschód, ciekiem na południe do lasu, wschodnią granicą tego lasu, dalej nasypem do wsi Lelkowo. Omija wieś z zachodniej strony i po drodze powiatowej Lelkowo-Pieniężno dochodzi do lewego dopływu rzeki Kwiatkówka, tym dopływem, a następnie rzeką Kwiatkówką biegnie na zachód do miejscowości Kildajny, skąd podąża na północny - zachód do północnego narożnika oddziału 248 (drogą polną i wzdłuż granicy lasu). Na tym odcinku jest to wspólna granica z OChK Rzeki Wałszy.

Dalej granica biegnie wzdłuż cieku wodnego do miejscowości Przebędowo. Stąd wiedzie drogą na zachód w kierunku dawnego PGR Krzekoty. Na ok. 1 km drogi skręca po cieku wodnym na północ, przecina na długości 120 m grunty rolne, wchodzi na wspomnianą drogę i biegnąc dalej na północ przechodzi przez miejscowość Krzekoty i tuż za wsią skręca po cieku wodnym na północny-zachód, w kierunku torfowiskowego kompleksu leśnego leżącego w widłach dróg powiatowych: Wyszkowo - Zagaje i Lelkowo - Żelazna Góra. Okala ten kompleks z zachodu najpierw wzdłuż wspomnianego cieku, następnie przecina torfowisko w kierunku niewielkich zadrzewień i dochodzi do drogi polnej, która biegnąc łukiem
w kierunku drogi powiatowej Wyszkowo - Zagaje, stanowi północną i północno-wschodnią granicę wspomnianego torfowiskowego kompleksu leśnego.

Teraz granica po drodze Zagaje - Wyszkowo zbiega na południowy-zachód, na wysokości południowego krańca opisywanego kompleksu leśnego skręca na wschód, przecinając grunty rolne poniżej dwóch ok. 100-metrowych wzgórz w kierunku niewielkiego cieku wodnego i tym ciekiem wychodzi na drogę polną Krzekoty - Bieńkowo, ok. 1 km na północ od Krzekot. Po drodze schodzi na południe w kierunku Krzekot, najpierw drogami polnymi, potem wzdłuż linii energetycznych omija miejscowość ze wschodu, przecina drogę powiatową Lelkowo - Żelazna Góra przy mostku i ciekiem wodnym dochodzi do drogi polnej Krzekoty - Kildajny. Tą drogą dobiega do skraju kompleksu leśnego rozciągającego się na wschód od drogi lokalnej Przebędowo - Miłaki i północno-zachodnim skrajem tego kompleksu biegnie do drogi wojewódzkiej Krzekoty - Lelkowo. Drogą tą prowadzi do wsi Młyniec, stąd biegnie na północ do niewielkiego kompleksu leśnego i zachodnim skrajem tego kompleksu dobiega do drogi polnej. Tą drogą biegnie na północny – wschód, potem skręca w drogę polną na północny – zachód, dalej drogami polnymi na północny – wschód do kompleksu leśnego rozciągającego się na północny-wschód od miejscowości Zagaje,
w widłach dróg powiatowych: Zagaje - Piele i Grabowiec - Piele. Południowo-wschodnim skrajem wspomnianego kompleksu leśnego granica zmierza w kierunku drogi powiatowej Zagaje - Piele, przecina tę drogę i biegnie dalej na północny - zachód południowym skrajem niewielkich, rozczłonkowanych kompleksów leśnych oraz suchymi rowami i ciekami wodnymi dobiega do północnego skraju miejscowości Jachowo, okala leżący tam kompleks leśny i polną drogą podąża na północny - wschód w kierunku miejscowości Mędrzyki.
Po przebyciu ok. 1 km granica skręca na południowy - wschód i najpierw północno - wschodnim skrajem niewielkiego kompleksu leśnego, następnie po cieku wodnym dochodzi do rzeki Ławi i rzeką tą podąża na północ do punktu wyjścia leżącego na granicy Państwa.

34. Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Elmy

Od miejsca styku granicy państwa z granicą Gminy Bartoszyce na południe tą granicą do wysokości m. Piersele i dalej skrajem lasu do drogi lokalnej na południe od tej miejscowości. Następnie drogami na wschód i południowy-wschód, a przed m. Solno w dół cieku na wschód i południowy-wschód, dalej skrajem lasu do rz. Bezledy aż do cieku dopływającego z jej prawej strony oddzielającego działki 3/11 i 7/5 (przed m. Bezledy) dociera do drogi Bezledy–Piasek, przecina tą drogę i biegnie skrajem kompleksu leśnego docierając do drogi przy m. Wysieka. Tu drogą dochodzi do przeciwległego lasu i skrajem lasu biegnie na południe, otaczając ten kompleks od południa i biegnąc na północ i zachód aż do spotkania z ciekiem na północ od m. Barciszewo.

Ciekiem w kierunku południowo–zachodnim dociera do drogi Bezledy–Piasek i tą drogą do m. Topilkajmy, gdzie skręca na drogę do m. Bądle, gdzie rowem uchodzącym do
rz. Elmy dociera do prawego jej brzegu w 63.8 km jej biegu. Lewym brzegiem zgodnie
z nurtem doprowadza do mostku i drogi relacji Piasek - Górowo Iławeckie. Dalej tą drogą
w kierunku zachodnim i skręca na drogi lokalne w kierunku południowym. Przez Deksyty, Weskajmy, Bądze przed Piasecznem otaczając starorzecze z laskiem, a dalej drogą - dociera do Piaseczna, gdzie przecina drogę Lisiak – Bartoszyce i dalej biegnie drogą lokalną do kompleksu leśnego. Otacza ten kompleks od wschodu i dalej drogą na południe, a potem wschód dociera do rzeki i granicy gminy Lidzbark Warmiński i gminy Bartoszyce, otaczając od północy kompleks leśny. W miejscu gdzie w/w granica opuszcza skraj lasu biegnie skrajem tego lasu najpierw na południe, potem południowy-wschód i dalej na południe. Stąd przebiega zgodnie z granicą zarośli nadbrzeżnych i częściowo lewym brzegiem rzeki Elmy doprowadzając do drogi w m. Koniewo.

Stąd drogą przez wieś w kierunku zachodniej jej części (odcinek ten stanowi wspólną granicę z OChK Doliny Dolnej Łyny).

Od Koniewa skręca na północ i przebiega drogami lokalnymi w kierunku m. Jagoty otaczając je od północy częściowo zgodnie z granicą gm. Lidzbark w kierunku wschodnim
i dalej drogami lokalnymi na południowy–wschód do ponownego spotkania z granicą gminy. Granicą doprowadza do m. Nerwiki i drogą poprzez wieś dochodzi do b. toru kolejowego
z Lidzbarka do Sągnit. Tym torem na północ do wysokości m. Zielenica, gdzie skręca na wschód i północ drogą lokalną w kierunku Piasty Wlk. Omijając od północy zabudowania
b. PGR skręca na zachód do południowego skraju lasu, a potem w górę rzeki Kamiennej do granic Górowa Iławeckiego.

Granicami miasta do drogi Górowo Iławeckie–Piasek i tą drogą na wschód.
Po minięciu m Piasty Wlk skręca na drogę lokalną w kierunku lasu. Otacza las od północy, biegnie jego skrajem i drogą lokalną dociera do drogi łączącej m. Wiewiórki i Deksyty.
Od mostu w Deksytach granica przebiega (w kierunku północnym) po prawym brzegu
rz. Elmy i jej dopływu rz.Gąski , aż do drogi z Woryn do Głamsin. Przedłużeniem w/w drogi na północ do skraju lasu i dalej w tym kierunku. Za lasem do Galajn nasypem i dalej drogą na Toporzyny.

Po minięciu kolonii Galajny skręca na wschód w drogę na Warszkajty i po100m przechodzi na skraj lasu. Otacza las od północy i potem biegnie wzdłuż linii energetycznej do drogi polnej biegnącej z m. Toporzyny, którą na południe dociera do skraju lasu, skąd drogą gruntową na wschód dociera do drogi biegnącej przez Warszkajty do granicy państwa i dalej w kierunku wschodnim dociera do punktu w którym zaczęto opis.

35. Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Dolnej Łyny

Opis granicy OChK rozpoczyna się na północnej granicy administracyjnej Dobrego Miasta przy drodze Olsztyn-Bartoszyce (krajowej nr 51).

Dalej szosą ta granica prowadzi do mostu drogowego na rz. Łynie, przed którym przechodzi na lewy (zachodni) brzeg rzeki w m. Kosyń i brzegiem tym doprowadza do ujścia rz. Suni i skręca w kierunku zachodnim w górę cieku do mostu na drodze lokalnej Kunik - Smolajny, a stąd do drogi Dobre Miasto- Braniewo (wojew. nr 507). Stąd w/w drogą na północny – wschód do wsi Praslity, gdzie skręca na północ na drogę lokalną w kierunku Piotraszewa i po przecięciu kompleksu leśnego granica ta skręca w kierunku północno - wschodnim prowadząc brzegiem tego lasu do wsi Urbanowo, gdzie wchodzi na drogę lokalną do wsi Łaniewo.

Tą drogą na północ, a potem na północny – wschód do miejsca, gdzie w lesie odgałęzia się na zachód droga do Lubomina. Stąd dalej drogą na Łaniewo ok. 1000 m (wyróżniony odcinek stanowi wspólną granicę z OChK Równiny Orneckiej). Stąd do Łaniewa i dalej drogą tą granica OChK doprowadza do zachodniej granicy administracyjnej miasta Lidzbark Warmiński, skąd do jej przecięcia z działką wodną rz. Łyny, prowadząc dalej brzegiem rzeki do jej przecięcia z północną granicą miasta, a stamtąd do nieczynnego toru kolejowego Lidzbark-Bartoszyce. Torem tym biegnie na północny-wschód i przed mostem skręca drogą gruntową na północ i doprowadza do wsi Koniewo. Z Koniewa granica skręca na północny - wschód w drogę lokalną, gdzie na odcinku ok. 500 m stanowi wspólną granicę z OChK Doliny Elmy. Dalej przez m. Budniki dochodzi do wsi Kotowo. Utrzymując ten sam kierunek granica biegnie drogą gruntową do przecięcia ze strugą z Rodnowa i Wyręby skąd dalej na północny – zachód korytem cieku do drogi gruntowej Rodnowo - Wyręba , którą skręca na północny – wschód obchodząc od południa park i zwartą zabudowę b. PGR Wyręba, skąd ciekiem do północnego brzegu lasu i do drogi gruntowej ze wsi Kiersity, którą na południe do wsi Sortławki, skąd korytem bezimiennego cieku do jego połączenia z w/w strugą z Rodnowa i Wyręby, którym ponownie do drogi gruntowej koło osady Młynisko.

Od Młyniska dalej tą drogą równolegle do doliny Łyny na północny - wschód przez
b. osadę Łęg do wsi Ardapy, skąd drogą lokalną do mostu na bezimiennym cieku, którym
w dół na południowy – wschód do rzeki Łyny stanowiącej tu zachodnią granicę administracyjną miasta Bartoszyce. Następnie OChK biegnie działką wodną rz. Łyny przez teren miasta do jego wschodniej granicy i dalej tą działką do ujścia Wirwilckiej Młynówki, skąd na północny - zachód w górę strugi do wsi Wirwilty. Stąd granica OChK przyjmuje kierunek wschodni prowadząc drogą lokalną przez Szylinę Małą i Wielką do granicy gmin Bartoszyce i Sępopol, którą ciekiem na południe do koryta rz. Łyny. Dalej granica ta biegnie lewym (północnym) brzegiem rz. Łyny na wschód dochodząc do południowo-zachodniej granicy administracyjnej miasta Sępopol. Stąd OChK biegnie działką wodną rzeki do północno-wschodniej granicy miasta przechodząc tam na lewy brzeg Łyny, którym doprowadza do wsi Stopki.

Poniżej w/w wsi granica prowadzi nadal lewym brzegiem rz. Łyny, skręcając przed jej zakolem na południowy - zachód, skąd zachodnim brzegiem kompleksu leśnego doprowadza do granicy państwa.

Granicą państwa granica OChK dochodzi do prawego (wschodniego) brzegu rz. Łyny, którym na południe doprowadza do ujścia bezimiennego cieku, którym na wschód do drogi gruntowej i tą drogą najpierw na południe, a później na wschód i na południowy - wschód do m. Masuny (b. PGR). Od Masun granica OChK prowadzi drogą gruntową na południe przez las do drogi lokalnej Dzietrzychowo - Sępopol, którą dochodzi do północno - wschodniej granicy adm. m. Sępopol na zakolu rzeki Łyny, gdzie na ujściu rzeki Guber jest miejsce styku z OChK Doliny Rzeki Guber. Stąd granica OChK zawęża się do działki wodnej rz. Łyny, prowadząc przez miasto do jego południowo - zachodniej granicy administracyjnej, skąd szosą asfaltową doprowadza do stacji PKP Wiatrowiec. Dalej drogą lokalną na południe do osady Wiatrowiec-Cegielnia i na granicy lasu drogą leśną najpierw na zachód, a wkrótce na południe do drogi polnej Gruda - Nuny. Dalej w/w drogą na południowy – zachód do mostu we wsi Nuny, gdzie granica wchodzi na prawy (południowy) brzeg rzeki Pisy Północnej, którym prowadzi na zachód przecinając szosę Bartoszyce –Kętrzyn koło wsi Wardomy i dalej wzdłuż rzeki do m. Lusiny. Od mostu w Lusinach granica OChK biegnie
w kierunku południowo – zachodnim drogą gruntową do wsi Minty, wyprowadzając na jej południowym obrzeżu na Bartoszyce - Bisztynek (drogę krajową nr 57).

Drogą tą granica OChK dochodzi do pierwszych zabudowań b. PGR Galiny, skręcając na zachód przez most na Pisie, skąd granica prowadzi lewym brzegiem rz. Pisy w kierunku północnym do ujścia strugi z Jez. Kinkajmskiego koło wsi Lusiny. Strugą tą granica odchodzi na północ do mostu drogowego na drodze lokalnej Bartoszyce - Ciemna Woda , skąd dalej tą drogą na północny – zachód do nieczynnej linii PKP Lidzbark Warmiński - Bartoszyce, którym na północ i wkrótce skręca na wschód na drogę gruntową Sędławki-Gile, dochodząc do drogi Bartoszyce-Kętrzyn (wojew. nr 592). Drogą tą biegnie na południowy – wschód przez były PGR Kinkajmy i przed mostem na Pisie skręca na wschód na drogę polną do wsi Nuny, gdzie przyjmuje kierunek północno – wschodni przecinając drogę lokalną Bartoszyce - Sępopol przy osadzie Tałowo koło Wiatrowca. Od tego miejsca granica biegnie dalej na północ drogą gruntową przecinając tor kolejowy Bartoszyce-Korsze i na skraju lasu przyjmuje kierunek północno – zachodni, a następnie zachodni obok byłego PGR Pieny,
a dalej dochodzi do wschodniej granicy administracyjnej miasta Bartoszyce przed zabudowaniami osady Okopa.

Stąd w/w granicą miasta (ciekiem) dochodzi na północ do rzeki Łyny, skąd skręca na zachód i dalej prowadzi działką wodną tej rzeki przez teren miasta do jego zachodniej granicy administracyjnej przy osadzie Połęcze. Od tego miejsca granica OChK prowadzi drogą lokalną najpierw na południowy – wschód, a dalej na południe przez m. Perkujki do wsi Lipina, gdzie skręca na zachód w drogę gruntową i w lesie po przecięciu cieku skręca na południe doprowadzając przez Kolonię Bukowo do Kolonii Samolubie.

Stąd granica biegnie dalej na południowy – zachód w/w drogą gruntową do północnych zabudowań wsi Samolubie, gdzie skręca na zachód w drogę gruntową przez pola, a dalej przez las dochodzi do drogi lokalnej Kotowo-Morawa (Moruny), po czym schodzi na tę drogę i przed skrętem do w/w b. PGR Morawa odchodzi drogą gruntową Kotowo - Rogóż na południe, po czym obchodząc południowy skraj lasu skręca na południowy – zachód
w drogę gruntową prowadzącą równolegle do krawędzi doliny Łyny do kolonii wsi Rogóż , gdzie przed oczkiem wodnym skręca tą drogą na południe i dochodzi do drogi Olsztyn-Bartoszyce (krajowej nr 51).

Dalej tą szosą granica biegnie na południe do wschodniej granicy administracyjnej miasta Lidzbark Warmiński, którą schodzi na północ do rzeki Łyny. Od tego miejsca granica OChK prowadzi działką wodną rz. Łyny w górę jej biegu do zachodniej granicy administracyjnej miasta.

W mieście, w miejscu gdzie do Łyny wpada jej prawy dopływ rzeka Symsarna, znajduje się styk z OChK Doliny Symsarny.

Zachodnią granicą miasta granica OChK rz. Łyny prowadzi na południe obok zabudowań byłego PGR Pilnik do drogi Olsztyn - Bartoszyce (krajowej nr 51).

Stąd w/w szosą granica biegnie na południowy – zachód przez wsie Kraszewo
i Miłogórze w kierunku granicy gmin Dobre Miasto i Lidzbark Warmiński, gdzie ok.500 m przed tą granicą skręca skrajem lasu najpierw na północny – zachód, a dalej okrążając jego południowo – zachodni cypel skręca na północny – wschód. Dalej granica omija rejon intensywnej gospodarki rolnej obok byłego PGR Wróblik idąc północno – zachodnim skrajem lasu i drogami leśnymi wzdłuż niego w pobliże rzeki Łyny. Stąd drogą polną na zachód
w kierunku kolonii wsi Pomorowo oraz na południe do drogi Pomorowo – Wróblik. Tą drogą na południowy – zachód do skraju cypla lasu i otaczając go od wschodu do wsi Wróblik. Dalej granica omija zabudowę byłego PGR od zachodu i dochodzi do drogi prowadzącej na południe do granicy gminy i skraju lasu. Skrajem lasu w kierunku wschodnim dochodzi do drogi Olsztyn - Bartoszyce, gdzie ta granica schodzi na południe w drogę leśną i opuszczając wkrótce granicę gmin prowadzi drogą gruntową na południowy – wschód przez wieś Stryjkowo do wsi Kochanówka, a stąd dalej tą drogą do wsi Gajlity na zachodnim skraju jeziora Blanki. Odcinek ok. 1000 m przed Gajlitami stanowi wspólną granicę z OChK Doliny Symsarny

Od Gajlit granica OChK skręca na południowy – zachód w drogę gruntową najpierw przez Lasy Wichrowskie, a później polami do wsi Orzechowo, gdzie dochodzi do drogi Dobre Miasto - Jeziorany (wojewódzkiej nr 593).

Od Orzechowa granica OChK skręca na zachód i drogą przez wieś Międzylesie doprowadza do wschodniej granicy administracyjnej Dobrego Miasta, którą dochodzi do koryta rzeki Łyny. Odcinek na rzece Łynie stanowi styk z OChK Doliny Środkowej Łyny. Dalej granicą gminy dochodzi do drogi Olsztyn – Bartoszyce (początek opisu).

36. Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Rzeki Guber

Od punktu styku byłego toru kolejowego z drogą Ryn - Kętrzyn na południe od wsi Knis nad jeziorem Guber. Dalej na północny-zachód omijając wieś Salpik i Bałowo (oraz PGR Bałowo) drogą Ryn – Kętrzyn do zetknięcia odejścia byłego toru przed miejscowością Nakomiady, gdzie przechodzi na ten tor i wkracza z powrotem na tę drogę omijając w ten sposób Nakomiady. W lesie skręca w drogę lokalną biegnącą na północny-wschód skrajem lasu w kierunku rzeki Guber. Od wysokości mostku biegnie lewym brzegiem rzeki aż do granicy administracyjnej miasta i przez miasto generalnie w kierunku północno–zachodnim
i później zachodnim. Po minięciu granic administracyjnych przechodzi z lewego brzegu przy mostku kolejowym na tory, a po ok. 1000m na drogę gruntową, omijającą częściowo wieś Biedaszki Małe i wraca na południową stronę torów. Na mostku na dopływie Gubra - Dajnie zachowuje kierunek południowy biegnąc skrajem zarośli i prawego, wschodniego brzegu rz. Dajny i jego górnego prawobrzeżnego dopływu, wracając do Dajny przeciwległym jego brzegiem, a następnie w górę biegu Dajny aż do miejscowości Bezławki. W tym miejscu występuje styk z OChK Jezior Legińsko – Mrągowskich.

Dalej granica wraca na północ, początkowo skrajem zarośli i meandrów lewego brzegu dochodząc do mostu kolejowego relacji Kętrzyn – Korsze, a potem skręca na północny-zachód, prowadząc po północnej stronie torów na wysokość miejscowości Filipówka, a stąd lewym brzegiem lewobrzeżnego dopływu i biegnie lewym brzegiem Gubra do wysokości mostku na tej rzece na drodze z Kotkowa do Kolonii Jeżewo, gdzie przechodzi na tę drogę i przez Kotkowo i Linkowo do łuku drogi przed miejscowością Starynia, skąd drogą na północny-wschód wzdłuż rzeki Guber dochodzi do granicy gminy. Tam skręca na północny-wschód i zgodnie z biegiem lewego dopływu dochodzi do Gubra i biegnie drogą wiodącą lewym brzegiem tej rzeki oraz rowami opaskowymi tego brzegu. Po przecięciu drogi asfaltowej Kętrzyn - Bartoszyce zmierza drogą lokalną przez Warnikajmy, Równinę Dolną
w kierunku miejscowości Pomnik. Przed tą miejscowością skręca na północny-zachód drogą w kierunku północno-zachodnim i dalej przebiega zgodnie z lewym dopływem Gubra do przecięcia z drogą Korsze – Barciany. Tam poprzez ok. 50 m odcinek tej drogi w kierunku Parys przechodzi na drogę gruntową przechodzącą przez Wiklewo, Wągniki do Marłut. Tam skręca drogami na zachód do Łekajn, a potem południowy-zachód do miejscowości Stawnica. W Stawnicy zmierza drogą lokalną na południe generalnie w górę biegu rzeki Sajny przez miejscowości Bykowo, Stępy, Dąb, Głowbity, Krzemity (bez terenów b. PGR). Na południe od Krzemit droga i granica dochodzi do lasu nadrzecznego i cieku którym w górę jego biegu dociera do szosy Kętrzyn – Bartoszyce w okolicach miejscowości Łankiejmy i tam wiedzie najbliższym rzeki odgałęzieniem drogi przez wieś w kierunku Krzeszewa. Przy mostku na Sajnie dochodzi do prawego brzegu rzeki i w kierunku południowym dociera brzegiem i linią graniczną starorzeczy do drogi Grzęda – Reszel, a z niej skręca w drogę gruntową idącą w kierunku miejscowości Pleśnik, a po jej minięciu zachowuje przebieg na południe zgodnie z granicą gminy Reszel, do momentu zetknięcia z torem kolejowym relacji Sątopy – Reszel, gdzie przechodzi dalej torem do Dębnik i tam biegnie na południe granicą miasta Reszel.

Na szosie Reszel -Lutry granica prowadzi w kierunku Mnichowa. Na wysokości przejścia rzeki Sajny pod drogą granica przebiega lewym brzegiem rzeki (zgodnie z jej biegiem), a następnie południowy-zachód dopływem rzeki do granicy gminy Reszel, a potem na zachód do granicy gmin Kolno i Bisztynek. W punkcie styku granicy gminy Kolno z drogą Mołdyty–Kominki przechodzi na tą drogę i skręca w Kominkach najpierw na zachód drogą prowadzącą w kierunku Rynu Reszelskiego, a potem odbija na północ drogą do miejscowości Tarniny, gdzie zawraca i pod prąd cieku wiedzie do drogi gruntowej na Ryn Reszelski.
Po przekroczeniu rzeki Ryn biegnie drogą w kierunku północnym, a przed miejscowością Koprzywnik skręca w kierunku lewego jej dopływu i prowadzi w górę strumienia jego prawym brzegiem, a na granicy gminy Kolno zawraca jego lewym brzegiem do rzeki Ryn. Lewym brzegiem tej rzeki doprowadza do drogi Sątopy – Mołdyty i po ok. 100m w kierunku Sątop przechodzi na drogę lokalną biegnącą wschodnią stroną miejscowości Sątopy-Samulewo, a potem biegnie dopływem (w dół biegu) i doprowadzając do jego ujścia
w okolicach mostku na rzece Ryn. Obwałowaniami (lewym brzegiem) doprowadza do ujścia do rzeki Sajny. Lewym brzegiem rzeki Sajny biegnie na północ do mostu na szosie Bartoszyce – Kętrzyn i dalej przechodzi na drogę lokalną przez miejscowość Żarki
i Sarkajmy.

Po minięciu Sarkajm skręca w drogę lokalną do Korsz i w miejscu styku lasami przybrzeżnymi lewego brzegu Sajny wiedzie po skraju lasów i po lewym brzegu rzeki aż do dopływu cieku płynącego od strony miejscowości Sajna Mała. W górę tego cieku prowadzi do drogi przez Sajnę Wielką do Sątoczna. W Sątocznie doprowadza na zachód drogą na Sępopol do skrzyżowania z drogą z Łabędnika, gdzie zbacza na drogę gruntową w kierunku rzeki Guber. Od miejsca ujścia lewobrzeżnego dopływu biegnie brzegiem rzeki potem skrajem lasu do drogi przecinającej kompleks leśny i wiodącej do Sępopola. W miejscu styku w/w drogi z granicą administracyjną miasta zmierza w kierunku rzeki i w granicach administracyjnych prowadzi lewym brzegiem rzeki Guber łącząc się z Łyną (wzdłuż rzeki posiada granicę wspólną z OChK Rzeki Łyny).

W miejscu ujścia do rzeki Łyny granica przechodzi na prawy brzeg rzeki Guber
i biegnie na południe zgodnie z jej prawym brzegiem do ujścia cieku płynącego od strony miejscowości Suliki. Wkracza pod prąd cieku, dochodzi do przepustu pod szosą Sępopol – Kotki, którą dociera do miejscowości Prosna zgodnie z biegiem drogi na południowy-wschód. Przed Prosną zmienia kierunek na południowo-zachodni, przechodzi na drogę gruntową w kierunku rzeki i wzdłuż niej na południowy-wschód, omijając b. PGR wraca na szosę, skąd drogą przez Błuskiejmy Wielkie i Małe dociera do granicy gminy Sępopol. Tą granicą na południowy-wschód do rzeki Guber i prawym brzegiem rzeki dociera do mostu i drogi do Lwowca, skąd drogami lokalnymi nie wchodząc na teren zwartej zabudowy zmierza do Lwowca i do Krelikiejm. W okolicach mostu na rzece Liwna przechodzi na prawy brzeg rzeki, który doprowadza granicę do mostu na drodze Krelikiejmy – Skandawa
w miejscowości Silginy. Tą drogą wiedzie na północny–wschód i przekraczając most na rzece Solka wkracza na drogę do Modgarb, Kudwin. Na południe od Gęsich Gór skręca na południowy-wschód i północny-wschód drogą bliżej rzeki, a dalej wkracza na drogę do Barcian i na południowym krańcu tej miejscowości poniżej mostu na rzece Liwna przechodzi na lewy brzeg tej rzeki, zmieniając kierunek przebiegu ( generalnie na północny–zachód
i zgodnie z prądem) dociera do mostku i drogi w miejscowości Modgarby (położonej na prawym brzegu).

Drogą wzdłuż rzeki w kierunku północno-zachodnim doprowadza do szosy przed Krelikiejmami i omijając od południa tą miejscowość wchodzi na drogę biegnącą na południe skrajem terenów, opasanych rowami położonymi w szerokiej dolinie rzeki Guber. Drogami
i skrajem rowów przechodzi przepustem na torze kolejowym Korsze – Granica Państwa na południe od przystanku kolejowego Drogosze dociera do kompleksu leśnego. Otacza go biegnąc północnym skrajem lasu i wkracza na drogę w Wilkowie Wielkim.

Drogą z Wilkowa Wielkiego przez miejscowości: Równina Górna, Saduny, Dubliny dociera do Garbna, a stamtąd drogą lokalną na południe w kierunku granicy gminy Korsze, przecina ją i biegnie dalej na południe drogami i granicą rowów opaskowych przez Kolonię Jeżewo do prawobrzeżnego cieku, którym biegnie w stronę rzeki, do drogi na Marszewo,
a dalej na południe przez miejscowość Marszewo do mostu na rzece Guber na drodze do Biedaszek. Od mostu biegnie prawą stroną prawobrzeżnego dopływu rzeki Guber i dochodzi najpierw do drogi lokalnej, a potem do prowadzącej w kierunku Os. Trzy Lipy (Lipy)
i omijając to osiedle od południa dociera do granic administracyjnych miasta Kętrzyna.

Przez miasto przebiega prawym brzegiem rzeki Guber. Na wschodniej granicy miasta przechodzi na tor kolejowy relacji Kętrzyn – Giżycko i przebiega w kierunku wschodnim.
W miejscu przepustu cieku dopływającego do Gubra w górę tego cieku przechodzi na drogę Kętrzyn – Giżycko, a potem skręca w drogę lokalną, biegnącą na północ w kierunku Kolonii Karolewo i przechodzi w kierunku południowo–wschodnim do drogi biegnącej skrajem lasu, która skręca na drogę biegnącą w kierunku Czernik. Omijając zabudowania od strony wschodniej po cieku i rowie na północ. Z drogi lokalnej skręca na wschód w drogę polną,
a potem leśną omijając jezioro Mój i od leśniczówki Dąbrowa przebiega na południe drogą do miejscowości Czerniki Kolonia. Od tego miejsca przechodzi na drogę z Kętrzyna do Parcza
i po ok. 300m. skręca na południowy-wschód w las przez Wilczą Jamę wchodzi na lokalną drogę leśną prowadzącą do miejscowości Pożarki. Z tej drogi skręca z kolei na drogę przez Osewo, a po minięciu tej miejscowości zmierza w kierunku granicy gminy Kętrzyn, zachowując swój dotychczasowy południowo–wschodni przebieg. Granicą powiatu
w kierunku południowym. doprowadza do szosy Kętrzyn - Giżycko i tą szosą do przejazdu kolejowego tej relacji. Od przejazdu granica zmierza na południe otaczając las od wschodu
i południa do momentu powtórnego styku z granicą powiatu na południowym krańcu jeziora Iławki. Dalej przebieg granicy OChK jest zgodny z granicą gminy Kętrzyn, a w miejscu gdzie skręca ona w kierunku jeziora Guber przechodzi na drogę biegnącą jego wschodnim skrajem w kierunku miejscowości Głąbowo. Nie obejmując tej miejscowości wchodzi na były tor kolejowy (wzdłuż granicy powiatu, która biegnie na południe aż do tego miejsca posiada granicę wspólną z OChK Krainy Wielkich Jezior Mazurskich), gdzie zmienia kierunek na północno-zachodni i tym torem doprowadza do punktu stanowiącego początek opisu.

37. Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Symsarny

Od punktu zlokalizowanego na prawym brzegu rzeki Symsarny przy jej ujściu do rzeki Łyny na terenie Miasta Lidzbark Warmiński w kierunku południowym do granic miasta przebiega prawym brzegiem i dalej granicą administracyjną Miasta do szosy Lidzbark Warmiński – Jeziorany. Wzdłuż tej drogi na południe do mostu na Symsarnie w okolicach miejscowości Medyny. Tam przed mostem skręca w drogę lokalną i biegnie w kierunku południowo-wschodnim. Następnie zmienia kierunek na północno-wschodni i ponownie południowo-wschodni, przechodzi przez miejscowość Świętnik i za nią skręca w kierunku rzeki Symsarny (na południowy-zachód). Doprowadza do mostu na rzece i dalej jej prawym brzegiem doprowadza do kolejnego mostu na Symsarnie na drodze Lidzbark Warmiński – Jeziorany. Następnie wzdłuż szosy w kierunku południowo-zachodnim przez Klutajny do Żegot i za Żegotami przechodzi na drogę lokalną Żegoty - Potryty. Przed Potrytami na rozwidleniu dróg skręca w kierunku wschodnim do miejscowości Modliny.

Dochodzi do drogi Lidzbark Warmiński – Jeziorany, biegnie nią w kierunku południowo-wschodnim. Nie zmieniając kierunku, za wsią Modliny wkracza na drogę lokalną Modliny – Tłokowo i dochodzi do miejscowości Tłokowo. Dalej biegnie w kierunku południowym i wzdłuż drogi prowadzącej do miejscowości Jeziorany dochodzi do granicy administracyjnej tego miasta. Dalej wzdłuż granicy administracyjnej Jezioran w kierunku zachodnim W granicach administracyjnych miasta Jeziorany przebiega prawą stroną rzeki,
a następnie ponownie granicą miasta aż do drogi asfaltowej Jeziorany – Olszewnik. Wzdłuż drogi przez miejscowości: Olszewnik, Piszewo, Wągsty, Lutry i Kol. Lutry dociera do miejscowości Wysoka Dąbrowa. Tam skręca na południowy-wschód w drogę lokalną doprowadzającą do toru kolejowego Sątopy – Czerwonka. Wzdłuż tego toru biegnie na południe przez miejscowości Kolno i Górowo do miejsca przecięcia się toru z drogą Górowo - Bęsia. Przechodzi na tę drogę i dochodzi nią do miejscowości Bęsia. W obrębie wsi skręca na wschód wzdłuż drogi prowadzącej do miejscowości Kabiny. Po krótkim odcinku dochodzi do jeziora Bęskiego. Wzdłuż jego linii brzegowej biegnie na wschód, a następnie stopniowo zmieniając kierunek na południowy dochodzi do granicy administracyjnej gminy Biskupiec. Wzdłuż granicy gminy Biskupiec doprowadza do szosy Samławki – Bredynki (wzdłuż tej drogi posiada wspólną granicę z OChK Jezior Legińsko-Mrągowskich). Drogą na południe do Bredynek, gdzie biegnąc nadal wzdłuż drogi skręca na zachód, a następnie na północny-zachód w drogę biegnącą do Stryjewa. Za wsią Bredynki skręca z tej drogi na zachód w drogę lokalną dochodząc do szosy Biskupiec – Bęsia. Wzdłuż tej drogi na północ do wysokości oddz. lasu nr 88, gdzie skręca w drogę leśną biegnącą w kierunku zachodnim, od południa otaczając jezioro Węgój. Dochodzi do miejscowości Węgój, gdzie skręca w kierunku zachodnim wzdłuż drogi lokalnej Węgój – Łabuchy. Dochodzi do linii kolejowej z Biskupca do Czerwonki i następnie w miejscu jej połączenia z linią kolejową Olsztyn - Korsze skręca na północny-wschód. Od tego miejsca posiada wspólna granicę z OChK Pojezierza Olsztyńskiego. Biegnie wzdłuż torów i przed miejscowością Zarębiec skręca na drogę lokalną prowadzącą do tej miejscowości. W obrębie wsi skręca na zachód wzdłuż drogi biegnącej do Biesowa (koniec wspólnej granicy z OChK Pojezierza Olsztyńskiego). Dochodzi do drogi Czerwonka – Tejstymy, wzdłuż niej podąża na północny-zachód, by za wsią Biesowo skręcić na zachód w drogę biegnącą do miejscowości Biesówka. W obrębie wsi skręca na zachód
w drogę lokalną, a następnie na rozwidleniu dróg kieruje się na północny-zachód w stronę lasu. Biegnie dalej drogą przez las do oddz. 68, przy którym zmienia kierunek na południowo-zachodni. Dochodzi do granicy lasu. Wzdłuż linii lasu dochodzi do drogi leśnej, łączącej się
z drogą Zerbuń – Jeziorany. Najpierw wspomnianą drogą leśną, a potem wzdłuż drogi Zerbuń – Jeziorany w kierunku północno-zachodnim dochodzi do granic administracyjnych miasta Jeziorany.

Wzdłuż granicy miasta Jeziorany do rzeki Symsarny i lewym jej brzegiem do drogi Jeziorany - Dobre Miasto. Drogą tą na zachód przez Wojtówko i Studnicę. Przed miejscowością Radostowo skręca na północny-wschód w drogę lokalną wiodącą w kierunku jeziora Blanki. Przed jeziorem wzdłuż tej drogi skręca na zachód, a później na północny-zachód, mijając wieś Gaility.

Na odcinku drogi od Gailit do skrzyżowania z drogą do Suryt opisywany obszar ma wspólną granicę z OChK Doliny Dolnej Łyny.

Dalej granica skręca w kierunku wschodnim w drogę lokalną i przez Suryty, Blanki, Maków doprowadza do Kłębowa. W Kłębowie skręca na północny-wschód wzdłuż drogi biegnącej przez wieś, po czym dochodzi do szosy Jeziorany – Lidzbark Warmiński. Wzdłuż tej szosy dociera do mostu na Symsarnie i dalej prowadzi lewym brzegiem rzeki i skrajem lasów nadrzecznych do ujścia lewego dopływu Symsarny na wysokości miejscowości Dębiec. Tym ciekiem w górę biegu do drogi Jarandowo – Lidzbark Warmiński. Wzdłuż tej drogi do granicy gminy Lidzbark Warmiński, a potem granicą, a jednocześnie wzdłuż południowego skraju Lasu Miejskiego prowadzi do lewego brzegu rzeki Symsarny i dalej w granicach administracyjnych miasta do miejsca połączenia tego brzegu z rzeką Łyną. Tam przechodzi na drugi brzeg rzeki dochodząc do punktu, w którym rozpoczęto opis.

38. Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Środkowej Łyny

Od miejsca na lewym brzegu rzeki Łyny stykającego się z północną granicą administracyjną m. Dobre Miasto na południe do granicy administracyjnej na południu,
a stamtąd granicą administracyjną na zachód do szosy w kierunku Kwiecewa. Szosą do Kwiecewa i tam skręca na południe i wiedzie szosą w kierunku Różynki. Po minięciu przepustu cieku pod drogą skręca drogą na wschód do kolonii Różynka i dochodzi do granicy gm. Świątki. Tą granicą na południe doprowadza do drogi w kierunku Bukwałdu i wiedzie do tej wsi. W Bukwałdzie skręca na zachód i drogą do Garzewka dochodzi do granicy gm. Jonkowo i Dywity którą biegnie na południe. Przed Polejkami przechodzi na drogę i dociera do tej wsi. Następnie wiedzie od Polejek drogą do Barkwedy w kierunku wschodnim i dociera do linii kolejowej Dobre Miasto-Gutkowo. Linią na południe do Wilamowa, ok. 200m szosą
z Jonkowa do Olsztyna i w miejscu połączenia z szosą z Giedajt do Olsztyna przechodzi w drogę leśną wiodącą na południe. Tą drogą dociera do granicy gm. Olsztyn. Tą granicą na zachód i południowy-zachód dociera do drogi leśnej prowadzącej do Giedajt.

Z tego miejsca drogą do szosy Gierzwałd-Olsztyn i dalej szosą w kierunku Olsztyna do drogi na Sząbruk (odcinek ten jest wspólną granicą z OChK Doliny Pasłęki).

Dalej granica prowadzi szosą do drogi na Łupsztych, którą skręca na północ i przez Łupsztych dociera do Gutkowa omijając teren drogami od zachodu. Po przecięciu torów dochodzi drogami leśnymi do granicy miasta i tą granicą otaczając od południa jez. Redykajny dociera do rzeki Łyny.

Łyną przez Olsztyn i dalej lewym brzegiem do mostu w m. Bartąg, na którym styka się z granicą OChK Puszczy Napiwodzko-Ramuckiej. Tutaj granica przekracza nurt i wraca prawym brzegiem , a przy połączeniu z rzeką Wadąg lewym brzegiem Wadąga pod prąd do mostu na szosie Słupy – Wadąg. Tam przekracza nurt rzeki i wraca jej prawym brzegiem do elektrowni zlokalizowanej na połączeniu tych rzek.

Od tego miejsca wiedzie drogami leśnymi w kierunku północnym i potem północno-zachodnim do Kolonii Brąswałd, gdzie wkracza na szosę i doprowadza do rozwidlenia dróg do m Kolonia Wopy. Drogami lokalnymi przez kolonię Wopy zabudowania kolonijne wsi Spręcowo i częściowo przez las przecinając szosę Olsztyn–Dobre Miasto wiedzie dalej drogą pomiędzy oddz. 546 i 547, przecina drogę z Dywit do Różnowa dociera do m. Dągi. Tam skręca na zachód i otacza od północy jez. Dywity, by w okolicach szosy wiodącej do miejscowości Dywity zawrócić i drogą wzdłuż w/w jeziora doprowadzić do szosy Kieźliny–Dągi. Tą szosą prowadzi dalej na południe ok. 300m, po czym skręca drogą na wschód i dalej na szosę Słupy–Wadąg.

Po minięciu mostu na rz.Wadąg kieruje się lewym brzegiem na wschód do m. Zalbki
i do granicy gm. Olsztyn. Przecina drogę Olsztyn-Lęgajny i tor kolejowy Olsztyn–Czerwonka, zdążając na południowy-wschód drogą leśną i skrajem lasu do szosy Olsztyn–Barczewo. Osiąga ją i zmierza na północny-wschód w kierunku Kaplityn przecinając Kanał Elżbiety. Po minięciu Kanału skręca skrajem początkowo na północny-zachód a dalej na północny-wschód aż do ogrodów PGR w Łęgajnach. Otacza kompleks ogrodów od północy
i dochodzi do drogi Olsztyn-Łęgajny, którą kieruje się na południowy-wschód i omijając Łęgajny wkracza na tor kolejowy z Olsztyna do Czerwonki. Po ok. 800m torem, skręca na południowy–wschód i drogami lokalnymi dociera do granicy adm. m Barczewo.

W granicach admnistracyjnych m. Barczewa OChK Doliny Środkowej Łyny stanowi rz. Pisa a granica przebiega lewym jej brzegiem, by na wschodniej granicy adm. przekroczyć ciek (w miejscu gdzie granica przecina rz. Pisę jest miejsce styku z OChK Pojezierza Olsztyńskiego).

Po przejściu rzeki granica zawraca prawym brzegiem. Między dwoma ramionami rzeki znajduje się obszar zabudowany wyłączony z OChK. Dalej granica prowadzi brzegiem rzeki do granicy administracyjnej miasta. Dalej zgodnie z północnym przebiegiem granicy administracyjnej miasta dociera do szosy Barczewo–Barczewko i podąża szosą na zachód przez m. Dąbrówka Mała, Biedowo, aż za m. Barczewko (omijając wieś od południa),
a następnie skręca na północny–zachód w drogi leśne i pomiędzy oddz. 555 a 556 oraz
554 a 560 wychodzi na drogi polne prowadzące do Różnowa. Omija tą miejscowość od południa i dalej biegnie przez b. PGR, omijając go od południa i dalej drogą na północny-zachód do szosy Olsztyn – Dobre Miasto.

Tą szosą na północ do granicy gm. Dywity i na wschód tą granicą do lokalnej drogi
z m. Kabikiejmy Dolne do Sętala. Drogą do Sętala, a w Sętalu wkracza na szosę do m. Nowe Włóki,, gdzie skręca w drogę na południe, a dalej otaczając jezioro od południa i wschodu wraca do wsi. W środku wsi zmienia kierunek na zachodni i drogami polnymi, a częściowo zgodnie z granicą gm. Dywity powraca na szosę Olsztyn–Dobre Miasto przed m.Kabikiejmy Dolne.

Dalej prowadzi tą szosą przez Barcikowo i Stary Dwór do granicy administracyjej Dobrego Miasta. Ok. 600m za granicą skręca z szosy na zachód i na jego administracyjnym obszarze wzdłuż rzeki prowadzi na północ, aż do punktu zetknięcia na północnym krańcu granicy administracyjnej miasta. Tam przebiega w poprzek nurtu ( gdzie znajduje się styk
z OChK Doliny Dolnej Łyny) i dociera do punktu gdzie rozpoczęto opis.

39. Obszar Chronionego Krajobrazu Pojezierza Olsztyńskiego

Od punktu w pobliżu Szczytna określonego skrzyżowaniem toru kolejowego Szczytno – Biskupiec Reszelski z drogą Zielonka – Babięta granica prowadzi na południe do
m. Zielonka, dalej na północny – zachód, omijając Zielonkę od południa, a za wsią drogą
w kierunku m. Romany. W odległości ok. 700 m przed m. Romany skręca wzdłuż drogi na południowy – zachód, a po ok. 700 m skręca wzdłuż drogi na północny - zachód mijając Romany od południa i przecinając drogę Nowe Kiejkuty – Szczytno prowadzi w kierunku północno – zachodnim drogami do stacji transformatorowej przy siedliskach i omijając drogami wzgórze 183,1 m n.p.m. dochodzi do drogi gruntowej, którą na południowy – zachód i potem na północ dochodzi do drogi do m. Trelkowo, którą dochodzi do tej wsi. Granica omija Trelkowo od północy drogą w kierunku północno – zachodnim i północno – wschodnim dochodząc do drogi Trelkowo – Linowo, którą prowadzi do Linowa, a z Linowa szosą w kierunku północnym do Dźwierzut. Z tej drogi ok. 1000 m za rozwidleniem do Stankowa skręca na m. Mirowo i na przedmieścia Dźwierzut, dochodząc do drogi asfaltowej w kier. zachodnim. Tą drogą przez Małszewko dociera do granicy gminy i zgodnie z nią na południowy – wschód do drogi leśnej (w pobliżu jez. Leśnego), gdzie też wzdłuż tej drogi skręca na południowy – zachód dochodząc do drogi asfaltowej w odległości ok. 900 m od centrum wsi Grzegrzółki. Granica biegnie tą drogą ok. 250 m na południowy – zachód, gdzie skręca drogą gruntową w kierunku północno - zachodnim do drogi Grzegrzółki – Pasym, którą podąża w kierunku południowo - zachodnim przez Kroninek. Na wysokości
jez. Kroninek (zachodni kraniec) skręca w drogę do b. PGR Otole, omija go od południa
i drogą dochodzi do jez. Kalwa. Skąd odbija na północ drogą do m. Rusek Wlk. i wkracza na drogę do Bartołd. Tą szosą przez kolonię Sąpłaty, Rasząg do Rzecka, gdzie skręca drogą polną na północny - zachód przez m. Rukławki, Najdymowo do Droszewa. Tam przecinając wieś i tory kolejowe na północ dochodzi do cieku Biesówka, ok. 250 m wzdłuż niej na północny – wschód, gdzie skręca po drodze gruntowej do drogi Czerwonka – Biesowo, po której na południowy – wschód ok. 100 m do drogi gruntowej i nią w kierunku północno – wschodnim do toru w kierunku Korsz, a po ok. 1200 m skręca w drogę do m. Zarębiec,
a następnie do Biesowa (wyróżniony fragment jest miejscem styku z OChK Doliny Rzeki Symsarny)

Z Biesowa drogami na południowy – zachód wzdłuż doliny Biesówki do toru kolejowego w kierunku Olsztyna, w miejscu, gdzie dochodzi droga do m. Wilmy. Tym torem ok. 1800 m na zachód dociera do drogi leśnej do Kol. Wilimy, którą dociera do granicy gminy zgodnie z jej przebiegiem (najpierw na zachód, potem południe) dociera do toru i torem przez Wipsowo do przejazdu przed m. Ruszajny 1500 m przed Barczewem. Tam przechodzi na drogę gruntową w kierunku południowo - zachodnim i dociera do szosy Mrągowo – Olsztyn, którą prowadzi na wschód do rozwidlenia z obwodnicą Ruszajn i nią ok. 300 m na zachód do drogi prowadzącej na południe do rzeki Pisy, a dalej na wschód wzdłuż tej rzeki do granicy administracyjnej miasta Barczewo i wzdłuż tej granicy omijając miasto od południa do drogi przechodzącej przez pkt wys. 132,6 oraz 133,6 w kierunku wsi Kaplityny. Od końca tej drogi ok. 400 m od jeziora Umiąg granica biegnie linią umowną w kierunku zachodnim do północnego skraju lasu na drogę do wsi Kapityny, przed którą skręca wzdłuż linii energetycznej do drogi przez wieś. Drogą wewnętrzną dociera do Kanału Św. Elżbiety i drogi krajowej poczym przechodzi na lewy brzeg kanału i drogą wzdłuż niego omijając b. PGR
i kolonię Klebark Wlk. dochodzi do szosy Silice – Olsztyn. Tą szosą przez Klebark Wlk.
i północno - zachodni brzeg jez. Klebarskiego dociera do dopływu z jez. Linowskiego. Tym ciekiem pod prąd lewym brzegiem do m. Klewki i tam na południowy – wschód ok. 3000 m szosą do drogi gruntowej omijającej łukiem m. Trękusek od północnego – wschodu dochodzącej do linii kolejowej z Olsztyna do Szczytna ok. 500 m przed Kol. Marcinkowo.

Od tego punktu granica jest zgodna z przebiegiem linii kolejowej i za wyjątkiem jej przebiegu na wysokości m. Pasym i m. Grom (omijając Pasym po granicy administracyjnej,
a Grom po drodze w kierunku północno – wschodnim, dalej północno – wschodnią granicą siedlisk do jez. Machiniacz dalej jego brzegiem i skrajem łąk do linii kolejowej w rejonie przejazdu drogowego) dociera do drogi wojewódzkiej Olsztyn – Szczytno koło m. Korpele. Wyróżniony fragment granicy OChK jest zbieżny z OChK Puszczy Napiwodzko – Ramuckiej.

W tym punkcie granica wkracza na drogę do m. Kolonia Szczycionek i dalej wzdłuż linii energetycznej zachowuje północno – wschodni przebieg docierając do m. Szczycionek
i dalej drogą skrajem lasu do szosy Szczytno – Biskupiec, gdzie granica wraca tą drogą
w kier. Szczytna i po ok. 600m dociera do dróg polnych prowadzących w kierunku północno – wschodnim do drogi Szczytno –Romany na północ od Lipowej Góry. Przecina tę drogę
i drogą prowadzącą na wschód i północny – wschód dochodzi do drogi na Lemany i nią
w kierunku południowo – wschodnim dociera do m. Lemany i dalej do toru kolejowego Szczytno – Biskupiec. Tam skręca na północ i torem dociera do punktu, w którym rozpoczęto opis.

Obszary wyłączone z terenu OChK Pojezierza Olsztyńskiego:

       

    1. Pasym – z terenu OChK Pojezierza Olsztyńskiego wyłacza się teren w granicach adm miasta Pasymia wg. Stanu na dzień wejścia w życie rozpoprzadzenia.

       

       

    2. Ramsowo - z terenu OChK Pojezierza Olsztyńskiego wyłącza się teren wewnątrz opisanej linii:

       

Od m. Kromerowo (punkt na skrzyżowaniu drogi lokalnej i szosy Barczewo- Biskupiec) drogą na północ przez Kolonię Kromerowo i drogą prowadzącą obrzeżem lasu
i przez las do granicy gminy i tą granicą na północny - zachód do drogi leśnej odchodzącej na zachód przy oddz.204 i 194 granica przecina szosę Ramsowo - Wipsowo w pobliżu punktu wysokościowego 144,5 i skręca na południowy- zachód drogami leśnymi, a potem lokalnymi w pobliżu Leśn. Kronowo przez Kolonię Ramsowo i Dobrąg do drogi Barczewo – Biskupiec. Od drogi j/w granica prowadzi drogą lokalną. Po minięciu b. PGR wzdłuż cieku na wschód ,
a potem drogą do szosy Klimkowo – Ramsowo. Szosą ok. 400 m i drogą na wschód do punktu opisanego jako początek.

c.) Prejłowo - z terenu OChK Pojezierza Olsztyńskiego wyłącza się teren wewnątrz opisanej linii :

Od skrzyżowania szosy Prejłowo – Barczewo z drogą do m.Krupoliny na zachód
(od północy otaczając zabudowania wsi) poczym drogą na południowy – zachód w kierunku Mokin. Szosą z Mokin ok. 1000 m na północny - zachód i skręca na południowy – zachód drogami lokalnymi przez Kolonię Mokiny wzdłuż siedlisk: na południe od jez. Świętajn potem na południowy – zachód od jeziora , dalej drogą na południe i północny - wschód
w pobliże jeziora Umiąg. Od tego siedliska drogą na południe do Skajbot w pobliżu Kanału Kiermasz i jez. Linówko przez Kol. Skajboty do Skajbot. Ze Skajbot szosą na zachód do Kanału Kiermasz i kanałem na południowy – wschód do drogi i mostu w m. Folwark Kazimierzewo, a dalej drogą na południe, a potem wschód do m. Patryki skąd na południowy - wschód drogami lokalnymi do drogi prowadzącej na południowy – zachód skrajem lasu
w pobliże rzeki Kośna i wzdłuż niej do drogi Purda – Marcinkowo i tą drogą na skraj
m. Purda, od tego miejsca drogą na południe do cieku doprowadzającego do jeziora Purdy od południowego - zachodu, tym ciekiem do zachodniego krańca jeziora i brzegiem północnym do cieku uchodzącego u północno – zachodniej nasady półwyspu i dochodzącej tam drogi. Od tego miejsca drogą na północ w kier m. Zidlągi, a przed nią w kierunku wschodnim do lasu. Na wysokości oddz. 137 i 134 w odległości ok. 300 m od jez. Serwent droga skręca na północ i otacza od zachodu kompleks jezior Kremno Wlk. i Pajtuny najpierw drogami leśnymi potem skrajem lasu i następnie drogą leśną w kierunku północno – wschodnim do
m. Podlaza. Z Podlaz do m. Klucznik szosą i dalej drogami lokalnymi wiodącymi skrajem lasów obok jeziora Raks Górny, potem drogą w kierunku Jedzbark i z powrotem w kierunku jeziora Dłużek, potem na północ i zachód do leśn. Folwarki, a stamtąd w kierunku północno - zachodnim drogą skrajem lasu wzdłuż jez. Kierzlińskiego od południowego – wschodu drogą skrajem lasu do jego południowego dopływu i nim do drogi do Jedzbarka, a nią do szosy Prejłowo – Barczewo i tą szosą do skrzyżowania szosy Prejłowo – Barczewo z drogą do
m. Krupoliny (początek opisu).

40. Obszar Chronionego Krajobrazu Puszczy Napiwodzko - Ramuckiej

Od skrzyżowania drogi wojewódzkiej Jedwabno – Szczytno z drogą Olsztyn – Szczytno k/ m. Korpele, granica biegnie wschodnim brzegiem lasu na południe do przecięcia z linią kolejową Szczytno – Wielbark i dalej torem do drogi leśnej między oddziałami 28 i 48, skąd do drogi Szczytno – Przasnysz i dalej przecinając tę drogę zgodnie z linią oddziałową, po czym skręca na północny - wschód i biegnie drogą wiodącą skrajem lasu do drogi Szczytno- Wielbark. Skręca w tę drogę na południe, po czym na wysokości oddz. 216 i 227 (przy kol. Majdaniec) skręca na północny - zachód w drogę leśną w kierunku kolonii Majdaniec, stąd na południowy – zachód do kolonii Szymany, a po opuszczeniu lasu skręca
w drogę lokalną do m. Nowiny. Omijając od północy Nowiny wkracza na drogę Szczytno – Szymany (Przasnysz).

Tą drogą biegnie na południe i po minięciu Nowin skręca na zachód i pod torami dochodzi do drogi wiodącej do Saska Mł. Po ok. 1300m, na końcu oddz. 816 skręca ku południu w drogę leśną, wychodząca potem na skraj lasu i dochodzi do granicy gmin Sczytno - Wielbark. Zgodnie z tą granicą przed m. Szymanki skręca na południowy – wschód w drogę polną i dochodzi do drogi Szymanki - Wielbark (w kierunku Pszasnysza). Drogą tą zmierza na południe do skrzyżowania z drogą Jesionowiec - Kucbork, którą do wsi Kucbork, stąd dalej na południowy - zachód drogą gruntową do wsi Głuch, gdzie skręca do szosy asfaltowej Jedwabno – Wielbark.

Biegnie tą drogą w kierunku południowo – wschodnim do Kolonii Wielbark, na skrzyżowaniu skręca w drogę biegnącą w stronę Muszak (kierunek zachodni) i po około 250 m skręca w drogę leśną biegnącą w kierunku południowo - zachodnim, przez oddziały 216, 232, 233, 234, 235, 251, 252, (Nadleśnictwo Wielbark obr. Wesołowo), do szosy Wielbark - Nidzica. Tą szosą, w kierunku zachodnim, przez Przeździęk Wlk. do drogi będącej północno - zachodnią granicą oddz. 606 (Nadleśnictwo Wielbark obr. Wielbark). Tą drogą, w kierunku południowo - zachodnim, przez miejscowość Róg, do wysokości oddz. 710 (Nadleśnictwo j.w.). Tam skręca na wschód biegnąc skrajem lasu do południowego krańca wsi Róg
i prowadzi dalej na południe drogą leśną do mostu na rzece Orzyc. Prawym brzegiem rzeki pod prąd do granicy gminy Janowo i tą granicą na południe (ok. 700m) do drogi Janowo - Wólka Zdziwójska. Wzdłuż tej drogi w kierunku Janowa. Przed m. Janowo skręca w drogę na północ. Omija od północy Janowo biegnąc drogami lokalnymi i w części prawym brzegiem rz. Orzyc, dociera do cieku na drodze Komorowo - Wichrowiec. Ciekiem tym w kierunku północno - zachodnim dochodzi do drogi biegnącej na południowy.- zachód (do pkt wysokościowego 136,1) i drogą tą dociera do drogi Janowo - Muszaki.

Dalej granica biegnie tą szosą, w kierunku północno – zachodnim do drogi lokalnej Zawady – Módłki (do m. Zawady wspólna granica z OChK Doliny Rzeki Orzyc). Przez miejscowości Grabowo i Módłki dociera do wsi Bartoszki. Omijając zabudowania wsi od strony północnej kieruje się drogami lokalnymi do Waszulek (najpierw na południowy - zachód potem na północny - zachód) i dalej do drogi Nidzica – Szczytno (obejmując niewielki kompleks leśny). Tą drogą na południe w kierunku Nidzicy, po czym skręca na północny – zachód na drogę Nidzica – Łyna i biegnie tą drogą w kierunku północno - zachodnim. Na wysokości oddziału 316 skręca na zachód i doprowadza do linii kolejowej Nidzica – Olsztyn, którą zmierza na północ.

Od skrzyżowania drogi Nidzica – Łyna z linią kolejową Nidzica – Wielbark do skrzyżowania drogi z koleją w miejscowości Dobrzyń - jest to wspólna granica z OChK Dolin Rzek Nidy i Szkotówki. Po minięciu m. Dobrzyń przed jeziorem Bujaki skręca na zachód
w drogę leśną i tą drogą dochodzi do linii wysokiego napięcia, którą podąża na północ do drogi Witramowo - Bolejny. Na szosie zawraca na wschód i doprowadza do w/w linii kolejowej Nidzica - Olsztyn i dalej podąża tą linią do skraju lasu przed przepustem nad rzeką Marózką. Od tego miejsca południowym skrajem lasu na zachód i drogami wiejskimi przez Waplewo dociera do szosy E-7.

Z Waplewa szosą na północ do skrzyżowania z drogą prowadzącą na zachód do m. Kunki (wspólna granica z OChK Jeziora Mielno), dalej tą drogą do toru kolejowego linii Nidzica – Olsztyn i tym torem na północ do m. Kolonia Jemiołowo. Tam skręca na wschód
i przez Łutynówko (omijając b. PGR) odbija na południe do Łutynowa. Omijając od południa Łutynowo prowadzi dalej drogami polnymi i leśnymi w kierunku północno - wschodnim do miejscowości Kołatek i tam wychodzi na szosę Zgniłocha – Olsztynek, po czym skręca na północ w drogę do Zieleniaka i dochodzi do granicy gm. Stawiguda. Tą granicą biegnie do linii kolejowej Olsztynek – Olsztyn. Wzdłuż linii kolejowej na północny - zachód do lasu
i jego skrajem dochodzi do szosy Olsztynek - Olsztyn. Tą szosą granica zmierza na północ do wsi Miodówko (wspólna granica z OChK Doliny Pasłęki na odcinku drogi biegnącym przez las) i drogą przez wieś na południowy wschód z powrotem do linii kolejowej Olsztynek – Olsztyn.

Odtąd granica OChK Puszczy Napiwodzko - Ramuckiej biegnie w/w linią kolejową do stacji PKP Bartąg,(na odcinku od miejscowości Zarośle do miejscowości Gągławki jest to wspólna granica z OChK Doliny Pasłęki), gdzie skręca na wschód drogą do wsi Bartąg, omija wieś po zachodniej stronie, dochodzi do mostu, przecina dolinę rz. Łyny i schodzi drogą na południowy wschód do miejscowości Bartążek. W miejscu przecięcia doliny Łyny - jest to wspólna granica z OChK Doliny Środkowej Łyny. Stąd podąża na północny - wschód drogą do przecięcia z szosą asfaltową Olsztyn - Butryny i dalej szosą asfaltową przez Stary Olsztyn do wsi Szczęsne. Tu skręca ku południowemu wschodowi szosą asfaltową Olsztyn - Klewki do przecięcia z linią kolejową Olsztyn – Szczytno.

Dalej biegnie tą linią przez stacje PKP Klewki i Marcinkowo dochodząc do granicy administracyjnej miasta Pasym, wzdłuż tej granicy omijając miasto od południa do w/w linii kolejowej i dalej tą linią na wschód przez m. Grom do skrzyżowania linii kolej z szosą asfaltową Olsztyn – Szczytno przed miejscowością Korpele. (początek opisu).
Od miejscowości Klewki do punktu będącego początkiem opisu w większości jest to wspólna granica z OChK Pojezierza Olsztyńskiego.

 

 

 

 41. Obszar Chronionego Krajobrazu Jeziora Mielno

W miejscowości Kolonia Mielno, w miejscu przecięcia drogi z Mielna do kolonii Mielno z nieczynnym torem kolejowym – granica biegnie tym torem na północny-wschód do drogi ze wsi Lichtajny (wspólna granica z OChK Doliny Górnej Drwęcy).

Stąd zbiega na południe drogą lokalną do drogi Stębark- Pawłowo i tą drogą do skrzyżowania z drogą krajową E-7.

Od m. Pawłowo wzdłuż drogi E-7 na południe do Waplewa (wspólna granica z OChK Puszczy Napiwodzko-Ramuckiej).

Dalej do Witramowa, skąd skręca na zachód wzdłuż drogi do Sitna. Z Sitna drogą na południe przez Januszkowo, Michałki do przecięcia się z rz. Nidą.

Od miejsca przecięcia z rz. Nidą do Szkotowa, przez Kownatki (wspólna granica
z OChK Dolin Rzek Nidy i Szkotówki).

Dalej do m. Gardyny, gdzie skręca na północ i odbija na półocny-wschód drogą polną w kierunku Turowa. Przed Turowem zawraca na zachód i dalej na północ - zgodnie z granicą gm. Kozłowo do cieku Marożka wpływającego do jez. Lubień. Tym ciekiem na północ do mostu drogowego i tam skręca na zachód drogą do Ulnowa i po ok. 500m na północny-zachód drogą do Stębarka. Omijając Stębark od wschodu, drogą polną wkracza na drogę
w kierunku Frygnowa.

Po minięciu Strugi Grunwaldzkiej biegnie na północ drogą polną w kierunku Pacółtowa do spotkania z nieczynnym torem kolejowym. Tym torem skręca na wschód
i doprowadza do punktu wyjścia, tj. do miejsca przecięcia się drogi z Mielna do kolonii Mielno z linią nasypu kolejowego.

42. Obszar Chronionego Krajobrazu Dolin Rzek Nidy i Szkotówki

Początek opisu granicy znajduje się na drodze Kownatki – Rączki, 200 m na południowy-wschód od skrzyżowania z drogą prowadzącą do wschodniego brzegu jeziora Kownatki. Od tego punktu na południowy-wschód szosą do miejscowości Szkotowo i dalej na północny-wschód w kierunku m. Michałki do wysokości mostku nad źródłowym odcinkiem rzeki Nidy (jest to fragment styczny z OChK Jeziora Mielno).

Na wysokości mostku nad źródłowym odcinkiem rzeki Nidy schodzi na jej lewy brzeg i doprowadza do m. Rączki, tam skręca na południowy zachód, wkracza na szosę do m. Nowe Szkotowo. W N. Szkotowie przechodzi na drogę polną do m. Kolonia Szkotowo do miejsca styku z drogą lokalną Szkotowo-Rogóż. Tam wkracza na tę drogę i dalej na południe przez miejscowość Lipowo i Rogóż dociera do wsi Sławka Wielka. Tam skręca na wschód zgodnie z linią przebiegu lewostronnego dopływu rzeki Szkotówki - Sławska Struga, najpierw drogami wzdłuż skraju zabudowy wsi, a dalej prowadzi prawym jego brzegiem do m. Sławka Mała, by wrócić lewym brzegiem do Sławki Wielkiej, skręcając przed wsią drogami na południowy skraj doliny i dochodząc do drogi na Kozłówko. Granica prowadzi tą drogą około 200 m. na południe.

Stąd prowadzi drogą lokalną wzdłuż Sławskiej Strugi na południowy - zachód do rozwidlenia dróg na Borowiec i od tego miejsca drogami na południe i wschód przez Zabłocie Kozłowskie w kierunku Kozłówka. Przed m. Kozłówko skręca w drogi o przebiegu południowo-zachodnim i południowym, przecina szosę Działdowo – Nidzica (ok. 400m. na północny wschód od rzeki) oraz tor kolejowy Tama Brodzka - Nidzica (ok.600 m na wschód od rzeki) i przez m. Kolonia Sarnowo - Nadrzeczne, Kolonia Sarnowo - Wybudowane dociera na wysokość linii energetycznej przy połączeniu rzek Nidy i Szkotowki. Tam granica zmienia kierunek na wschód prowadząc wzdłuż rz. Nidy do drogi Brodowo – Zakrzewko, która skręca na północ w kierunku Zakrzewka, a przed lasem, jego skrajem na wschód i potem na północ dociera do szosy w m. Kadyki. Z Kadyk do Zakrzewka szosą, a następnie drogą lokalną do Niedanowa, omijając jego zabudowę od wschodu i szosą do Zalesia, mijając jego zabudowę drogą od zachodu. Z Zalesia drogą lokalną do Zaborowa, gdzie szosą przez wieś ok. 300 m,
a potem drogą w kierunku północno-zachodnim wzdłuż linii energetycznej omijając zabudowę wsi do drogi w kierunku Pielgrzymowa. Tą drogą na północ i w odległości ok. 1400 m. od Pielgrzymowa skręca na wschód w drogę leśną, którą potem biegnie skrajem lasu na północ do Pielgrzymowa. Pielgrzymowo omija od wschodu i dalej drogą na północny - wschód przez Olszewo, Olszewko do m. Piątki. Przed Piątkami skręca w kierunku północno-zachodnim drogą w kierunku m. Rozdroże, gdzie skręca na zachód i ok. 1000 m wiedzie na zachód szosą Nidzica – Działdowo, po czym skręca drogą na północny- zachód, dochodzi do lasu i dalej przez las, a za nim dalej prosto, obok na m. Szerokopaś doprowadza do drogi E-7. Przed Załuskami (omijając wieś od wschodu i północy) wkracza na drogi lokalne w kierunku doliny Nidy i doprowadza do punktu wysokościowego 182,2, po czym wraca do szosy E-7
i doprowadza nią na północ do skrzyżowania z szosą do Dobrzynia. Po ok. 250 m tą szosą wkracza na drogę lokalną do m. Dobrzyń, skąd skręca na wschód do stacji PKP Dobrzyń.

Od przejazdu kolejowego koło stacji do ok. 2000 m na południe od m. Wietrzychowo wiedzie torem kolejowym, gdzie skręca na wschód i doprowadza do drogi asfaltowej Nidzica - Łyna i tą szosą do toru kolejowego Nidzica – Wielbark (od przejazdu kolejowego jest to fragment styczny z OChK Puszczy Ramuckiej).

Dalej torem do połączenia z linią kolejową Olsztyn – Nidzica. Na wysokości mostu na rzece Nida skręca na zachód w górę rzeki. Ok. 250 m za pkt. wysokościowym 177,7 skręca na południe w drogę lokalną, którą doprowadza do drogi E-7. Siódemką na południowy-wschód w rejon rozdroża do granicy miasta Nidzica i zgodnie z jej przebiegiem południowo-wschodnim do drogi odchodzącej od drogi E-7 na południowy-zachód (około 400 m od mostu na Nidzie). Tą drogą na południe do granicy gminy i tą granicą do drogi z Kamionki do Zaborowa. Tą drogą do m. Ważyny, a za nią omija wieś od południa drogami dochodząc do drogi Ważyny – Bartki. W Bartkach omija wieś drogami od północy i południowego zachodu, dochodząc do drogi na Kolonię Bartki. Stąd drogami na południe i południowy- zachód dociera do Krokowa, a następnie do m. Wola i stąd na południe doprowadza do granicy gminy. Tą granicą w kierunku rzeki Nida. Przed rzeką skręca na południowy zachód
i prowadzi rowem wzdłuż lewego brzegu, a następnie lewym brzegiem rzeki Nida. W miejscu połączenia z rzeką Szkotówką przecina nurt i wiedzie lewym brzegiem rzeki Szkotówki (pod prąd) do miejsca, gdzie granica powiatu odchodzi od rzeki w okolicach m. Borowiec.
Po cieku doprowadza do szosy w m. Borowiec. Szosą na północ ok. 900 m i wkracza na drogę lokalną do Wierzbowa i po przekroczeniu szosy Uzdowo – Nidzica dalej na jej przedłużeniu w kierunku Rogóża, a po ominięciu fermy hodowlanej wzdłuż linii energetycznej i dróg na północ do Kolonii Dziurdziewo i do drogi lokalnej z Dziurdziewa wieś do Kolonii Szkotowo w okolicach zniszczonych zabudowań, gdzie skręca na wschód do w/w Kolonii Szkotowo i wsi Szkotowo. Tam skręca na zachód w drogę na Siemianowo, a po ok. 1000 m na północ w drogę biegnącą przez oddz. lasu nr 285. Tą drogą doprowadza do punktu, w którym rozpoczęto opis.

     

  1. 43. Obszar Chronionego Krajobrazu Rzeki Orzyc

    Od punktu w którym od szosy Janowo – Muszaki w okolicach m. Zawady odchodzi droga lokalna do m. Smolany Żardawy, tą drogą na południe do w/w wsi.

    Ze Smolan na północny-zachód przez pkt. wys. 177,8 i dalej na południowy-zachód do m. Nowa Wieś - Dmochy i dalej skręcając na północny-wschód przez wieś Górowo – Trząski w kierunku m. Piotrowice, przed którą skręca na południe i dociera do granicy gminy, którą biegnie na południe do skrętu drogi w kierunku Leśniewa Wielkieg, omijając punkt wysokościowy 201,4.

    Dalej granica biegnie drogą przez Leśniewo W., a za nim na południe, potem drogą przez m. Szypułki Zaskórki w kierunku na północny – wschód do drogi Nowa Wieś/Dmuchy – Szczepkowo Borowe, gdzie skręca do m. Stare Połcie i dalej do m. Szczepkowo Borowe,
    a dalej w tym samym kierunku do m. Krajewo Kawęczyno. Tam skręca w drogi lokalne: najpierw w kierunku m. Szczepkowo – Iwany, a po ok. 300 m w kierunku Szczepkowo – Zalesie, po ok. 300 m w kierunku rzeki Orzyc, potem na południe, gdzie dochodzi do cieku Janowka. Przekracza go i rowem na południe dochodzi do nieuregulowanego fragmentu rzeki Orzyc.

    Prawym brzegiem rzeki Orzyc i skrajem lasów nadbrzeżnych granica dociera do mostu na trasie Janowo – Krusze. Drogą do m. Krusze i dalej drogą na południe do granicy województwa. Granicą do rzeki Orzyc, przekracza rzekę kierując się wzdłuż niej na północ, potem granicą gminy Janowo na wschód w miejscu dotarcia jej do zachodniego brzegu lasu na wysokości oddz. 59 (gdzie opuszcza granicę województwa) skręca na północ w drogę lokalną i dociera nią do wsi Szemplino Czarne. Stąd granica prowadzi dalej na północ drogą Zaborowo - Janowo (droga powiatowa) do wsi Zembrzus - Mokry Grunt.

    Dalej w tym kierunku granica schodzi na drogę gruntową biegnącą dalej na północ skrajem bagnistej doliny rzeki Orzyc, przecina w rejonie uroczyska Pusta Łąka teren torfowiska i rowy melioracyjne, gdzie skręca nieznacznie na północny - wschód, po czym drogą dochodzi do drogi powiatowej Kuklin-Janowo. Drogą tą granica skręca na wschód i po ca 700 m omijając od zachodu centrum zabudowy Janowa, skręca ponownie na północny – wschód wzdłuż linii energetycznej i nią dochodzi do prawego brzegu rzeki Orzyc. Przy rzece skręca ca 100 m w górę jej biegu do drogi gruntowej biegnącej od rzeki na północny – zachód, omijając od zachodu zabudowania m. Komorowo. Na skraju lasu (po ca 600m) granica skręca na północny - wschód i dochodzi do drogi powiatowej Janowo –Nidzica przy punkcie wys. 136,1 m, położonym ca 1 km na północny – zachód od Janowa. Od tego punktu granica biegnie wymienioną drogą w kierunku zachodnim i doprowadza do skrzyżowania dróg we wsi Zawady ( początek opisu).

    Na odcinku ww. drogi od pkt. wys. 136,1 m do skrzyżowania we wsi Zawady przebiega zarazem południowa granica OChK Puszczy Napiwodzko - Ramuckiej.

    44. Obszar Chronionego Krajobrazu Jeziora Oświn

    Od punktu granicznego nr 2202 na wschód granicą Państwa ok. 100m do drogi na południe do m. Święty Kamień i dalej za nią na wschód i południowy-wschód drogą lokalną do cieku płynącego na południe koło m. Łęknica i dalej tym ciekiem do skraju lasu. Potem skrajem lasu i ciekiem do m. Łęknica, skąd dalej tym ciekiem w kierunku południowo-wschodnim do drogi idącej przez las na Skandławki, dalej w tym kierunku drogą do wschodniego skraju lasu. Skrajem lasu na północ do drogi, którą do drogi przy torowisku
    a dalej tą drogą na północ do m. Kalki. Ok. 600 m za tą wsią drogą na północny–zachód do granicy Państwa, i tą granicą na wschód do pkt. granicznego 2171 i dalej ok. 100m.

    Odtąd drogą przez Pasternak, Wesołowo, omijając ją od zachodu, a dalej przez
    m. Guja omijając ją po drogach, następnie wzdłuż linii energetycznej koło Różewca, skąd drogą na północny-wschód i południowy-wshód przez Węgielsztyn do m.Stawki.

    Od m. Stawki i dalej przez m. Przystań przekracza Kanał Mazurski na południe - do południowego skraju lasu (granica wspólna z OChK Wielkich Jezior Mazurskich).

    Tam skręca na zachód i wiedzie skrajem lasu do m. Duży Kamień gdzie wkracza na szosę przez Surwile doprowadza do granicy gminy. Granicą gminy na północ ok. 1000m do jej załamania i tam w kierunku północno-zachodnim z. Omęt dochodzi do drogi gruntowej
    i nią na północ obok m. Księży Dwór, a za nią ok. 1000 m skręca drogami na zachód
    i wschód do łuku szosy Srokowo - Węgorzewo po czym przed m. Leśniewo skręca w drogę lokalną na północ w kierunku m. Suchodoły. Omija od zachodu las i dochodzi do drogi Srokowo-Boruchowo, którą w stronę Srokowa dochodzi do linii energetycznej a nią na północny-wschód do m. Suchodoły. Dalej biegnie drogą na północny-zachód przez m. Sówka i na zachód przecinając szosę do Kałek prowadzi skrajem lasu do drogi ze Srokowskiego Dworu do Wilczyn. Przecina ją i dalej biegnie na południe zgodnie z biegiem cieku aż do
    rz. Omęt . Przekracza rzekę i kieruje się na północny-zachód zgodnie z jej biegiem.

    Przed m. Wilczyny dochodzi do lasu i omijając go dochodzi do jego wschodniego skraju a potem na północ drogą do wsi Wilczyny i Wilczej Wólki. Za wsią, przy rozwidleniu dróg na Jegławki i Kosakowo rowami w kierunku zachodnim ok. 700 m do drogi na Jegławki PGR, na północ tą drogą i ciekiem do drogi Wilczyny - Skandławki. Stąd na zachód drogą do skraju lasu, a dalej na południe do cieków i okrążając nimi od południa las do jego zachodniego skraju i skrajem na wschód od m. Skandławki, gdzie omija półenklawę leśną, skąd dalej najpierw skrajem północ, potem lewym brzegiem rz. Omęt do ujścia Młynówki. Tym ciekiem na południe do drogi ze Skandławek do kolonii Suchawa biegnącej w kierunku zachodnim, częściowo wzdłuż kompleksu leśnego. Na jego krańcu skręca na północ
    i prowadzi skrajem lasu do drogi na Sławosze.

    Przed m. Sławosze wkracza na drogę lokalną i omijając w/w wieś od wschodu dociera drogami do Asun, gdzie przed wsią skręca po drodze na zachód do drogi na Mołtajny, którą dalej do granicy Państwa, a nią skręca na wschód do punktu wyjścia tj. pkt. graniczny
    Nr 2202.

    45. Obszar Chronionego Krajobrazu Bagien Mażańskich

    Od skrzyżowania szosy Gryzławki–Radzieje z szosą z Karolewa na północ drogą lokalną do skraju lasu i na zachód skrajem lasu do szosy Nowa Rożanka–Srokowo. Szosą na północ przez las do jego skraju, gdzie skręca na wschód i północnym brzegiem jez. Długiego
    i skrajem lasu do drogi do m. Silecki Folwark a następnie drogą i brzegiem lasu na wschód do granicy Gminy. Granicą na południe do miejsca spotkania z ciekiem Radzieje i dalej drogą do szosy z Radziei do Gryzławek. Tą szosą na zachód do punktu wyjścia, tj. do skrzyżowania szosy Gryzławki–Radzieje z szosą z Karolewa.

    Od skrzyżowania szosy Gryzławki–Radzieje z szosą z Karolewa na północ drogą lokalną do skraju lasu i na zachód skrajem lasu do szosy Nowa Rożanka– Srokowo. Szosą na północ przez las do jego skraju, gdzie skręca na wschód i północnym brzegiem jez. Długiego
    i skrajem lasu do drogi do m. Silecki Folwark, a następnie drogą i brzegiem lasu na wschód do granicy Gminy. Granicą na południe do miejsca spotkania z ciekiem Radzieje i dalej drogą do szosy z Radziei do Gryzławek. Tą szosą na zachód do punktu wyjścia, tj. do skrzyżowania szosy Gryzławki–Radzieje z szosą z Karolewa.

  2. 46. Obszar Chronionego Krajobrazu Jezior Legińsko- Mrągowskich

     

Od skrzyżowania drogi ze wsi Leginy z drogą Bredynki –Reszel drogą w kierunku m. Kocibórz, a następnie odgałęzieniem do m Pasterzewo, a potem drogą na północny - wschód przez las do szosy Pilec - Kętrzyn. Szosą na północ do m. Święta Lipka. Tam we wsi skręca
w drogę lokalną wiodącą zachodnim skrajem jeziora do m. Klewno. Tam skręca na wschodnią i następnie na południowo - wschodnią stronę doliny jeziornej do szosy Kętrzyn - Bisztynek i wraca do Św. Lipki. Przez wieś otacza zabudowania klasztorne i wychodzi drogą na Bezławki by po kilkunastu metrach wkroczyć na drogę lokalną i przez Staniewo na południe, a potem skręcając na północny – wschód dotrzeć z powrotem do ww. szosy przed m. Stąpławki i przez m. Bezławki - styk na rz. Dajnie pokrywa się z granicą OChK Doliny Rz. Guber

- dociera do Stachowizny.

We wsi Stachowizna granica skręca na południowy - zachód i drogami lokalnymi dociera do m. Pilec. Poniżej wsi wkracza na szosę i w kierunku południowym doprowadza do m. Lemburk. Tam opuszcza szosę i drogą lokalną najpierw na północ a potem na południe wraca na szosę w m. Sobęcin i kieruje się na południowy – wschód do m. Kiersztanowo, gdzie przechodzi na drogę gruntową w kierunku Ruskiej Wsi (wcześniej przecinając szosę Mrągowo –Kętrzyn) i dalej na północny – wschód przez Bożą Wólkę i Witamin łukiem dociera do Gronowa.

Z Gronowa granica biegnie na południowy – wschód do m. Boże, a następnie szosą
w kierunku Wyszemborka. Drogami gruntowymi otacza wieś od zachodu i podąża dalej drogą śródpolną (obok pkt. wys. 175.8) do m. Zalec. Od tej wsi prowadzi najpierw na południe,
a potem na południowy – zachód szosą i następnie wkracza na drogę lokalną wiodącą przez Kol. Zalec do Śniadowa, Pełkowa, kol. Użranki ( klucząc polami i otaczając od wschodu bagna położone na wschód od południowej części jez. Juksty) dociera do przejazdu kolejowego na linii Ełk – Biskupiec.

Od w/w przejazdu granica skręca na zachód i torami dociera do przejazdu drogowego przed jez. Czos. Ten odcinek granicy pokrywa się z granicą OChK Otuliny Mazurskiego Parku Krajobrazowego.

Dalej granica biegnie drogą wzdłuż jeziora na północ i dociera do granicy Miasta Mrągowo. Otaczając od wschodu m. Młynowo dochodzi do szosy i z powrotem dociera do granicy administracyjnej miasta. Zgodnie z jej przebiegiem w kierunku zachodnim opuszcza ją na północno-zachodnim krańcu miasta i drogą na Polską Wieś, a następnie na Gązwę.

W połowie drogi między Polską Wsią a Gązwą skręca na południe i drogami lokalnymi do kolonii Polska Wieś, gdzie skręca na zachód do skraju lasu, a dalej skrajem lasu na południe, dalej drogą na wschód i do lasu .

Dalej granica biegnie skrajem lasu po stronie północnej i wschodniej (odcinek około 800 metrów, zgodny z zachodnim przebiegiem granicy miasta). Następnie otacza jezioro Piecuch (od południa skrajem lasu i drogami), jez. Średnie (od wschodu, częściowo brzegiem tego jeziora) oraz jeziora Głębokie i Kociołek (skrajem lasu nadbrzeżnego od wschodu).
Na południowym krańcu jeziora prowadzi drogami na zachód i południe i wkracza na drogę lokalną do Bagienic Małych i skręca na południe do toru kolejowego Biskupiec Reszelski – Mrągowo.

Torem kolejowym Biskupiec Reszelski – Mrągowo granica biegnie na zachód do Sorkwit, gdzie wkracza na drogę Biskupiec – Mrągowo, po przekroczeniu Sorkwickiej Strugi skręca w drogę lokalną na północ w kierunku m. Stary Gieląd. Tam wkracza na szosę i przez Pustniki dociera przed jez. Warpuńskim do rozwidlenia dróg. Następnie drogą lokalną na północ otacza jez. Warpuńskie od zachodu i dalej przebiega szosą relacji Szymanowo - Burszewo w kierunku wschodnim, a potem na północ do Burszewa i na zachód do spotkania
z granicą gminy.

Granicą gminy biegnie na południowy - zachód do wysokości oddziału 251 i 238, gdzie skręca w drogę leśną która doprowadza do szosy Bredynki - Samławki w miejscu południowego krańca dużego kompleksu leśnego. Wyżej wymienioną drogą na północ do skrzyżowania z drogą leśną przed m. Otry (powyżej oddziału 104) i drogą leśną w kierunku północno – wschodnim, przecina las i dociera do granicy gminy biegnącej na północ, skrajem lasu aż do drogi Łężany - Samławki, wkracza na tę drogę i dalej skręca w drogę do m. Leginy, którą dociera do punktu, w którym rozpoczęto opis.

Obszar wyłączony z terenu Ochk Jez. Legińsko-Mrągowskich (rejon Gizewa) – opis granicy

Jako punkt początkowy przyjmuje się skrzyżowanie dróg w Gizewie. Z centrum wsi granica terenu wyłączonego z OChK skręca na wschód na drogę gruntową w kierunku Kiersztanowa, po czym na granicy gmin Sorkwity i Mrągowo skręca tą granicą na południe
a następnie na południowy – zachód, dochodząc na skraju lasu do drogi lokalnej Gizewo-Mragowo. Drogą tą granica skręca na południe do wsi Gązwa, gdzie skręca na południowy – zachód i drogą polną dochodzi ponownie do granicy w/w gmin (przy punkcie 163,4 m npm) prowadząc dalej tą granicą na zachód brzegiem lasu i doprowadza do drogi gruntowej Botowo-Gązwa.

Stąd granica OChK biegnie dalej na zachód do wsi Botowo i przed pierwszymi zabudowaniami skręca na północ w drogę polną i dochodzi do drogi lokalnej Mrągowo-Warpuny. Dalej ą drogą najpierw na zachód a później na północ przez wieś Zyndaki doprowadza do wsi Warpuny.

Z Warpun granica wchodzi na drogę lokalną do Gizewa (na wschód), z której po
ok. 200 m skręca na północ w drogę polną, przez kolonię Warpuny doprowadza do granicy gmin Sorkwity i Reszel przed Kolonią Burszewo.

Stąd granicą w/w gmin skręca na wschód, prowadząc na przemian granicą polno-leśną do przepustu na cieku w pobliżu Kolonii Gizewo, gdzie skręca na południe na drogę gruntową Śpigiel - Gizewo i doprowadza ponownie do wsi Gizewo (poczatek opisu).

47. Spychowski Obszar Chronionego Krajobrazu

Granica obszaru biegnie drogą Świętajno-Spychowo w kierunku wschodnim od punktu gdzie dochodzi droga z osady Spychówek (gmina Świętajno) do skrzyżowania z drogą krajową Spychowo-Muszyniec. Tą drogą na południe do linii kolejowej Szczytno-Ruciane Nida a następnie tą linią na wschód do przecięcia z drogą traktową 1,5 km na zachód od stacji PKP Karwica Mazurska.

Od przecięcia drogi ze Spychowa z w/w linią kolejową do przecięcia tej linii z drogą traktową biegnącą na południe jest to wspólna granica z OChK otuliny Mazurskiego Parku Krajobrazowego.

Granica biegnie dalej tą drogą, będącą dalej równocześnie granicą między gminami Świętajno i Ruciane Nida na południe do zbiegu granic gmin Świętajno, Ruciane Nida
i Rozogi. Następnie granica biegnie na zachód, po granicy między gminami Świętajno
i Rozogi do drogi krajowej Mrągowo-Ostrołęka. Przed w/w drogą skręca w główną leśną drogę traktową, biegnącą na północny-zachód do linii kolejowej (w połowie drogi między Kolonią a Spychowem). Dalej na zachód wzdłuż linii wysokiego napięcia do granicy lasów państwowych gruntów wsi Kolonia. Następnie wzdłuż tej granicy na północny-zachód i drogą leśną na zachód do drogi Racibórz - Kolonia na wysokości osady Racibórz. Dalej tą drogą na południe do punktu gdzie dochodzi droga gminna - 300 m na północ od wsi Kolonia.

Następnie granica biegnie tą drogą gminną na północny-zachód do wsi Piasutno, stamtąd południowo-zachodnim brzegiem jeziora Piasutno, dalej na południowy-zachód skrajem lasu, potem drogą leśną nieopodal jez. Piasutno na północny-zachód, a następnie przed jeziorem Nożyce skręca na południowy-zachód do szosy Powałczyn-Piasutno. Dalej granica biegnie tą szosą na północny zachód do skrzyżowania dróg (ok.1,5 km na południe od Powałczyna). Stąd drogą (EZ1) leśną na południowy zachód do głównej drogi leśnej przy wschodnim brzegu jeziora Marksoby, dalej tą drogą granica biegnie na południowy-zachód przez mostek na rz. Wałpuszy do wschodniej krawędzi doliny rzeki Wałpuszy i dalej drogą gruntową na południowy-zachód i na południe główną drogą leśną, do jej przecięcia z drogą krajową Szczytno-Rozogi. Tą drogą granica biegnie na zachód w kierunku Szczytna do granicy miasta, stąd na północ granicą miasta do linii kolejowej Szczytno –Biskupiec Reszelski. Stąd granica biegnie tą linią kolejową na północ.

Na odcinku od przecięcia drogi gruntowej z Leman z w/w linią kolejową do skrzyżowania drogi Zielonka - Nowe Kiejkuty z w/w jest to wspólna granica z OChK Pojezierza Olsztyńskiego.

Przez Nowe Kiejkuty dochodzi do wiaduktu położonego 1 km na południowy-zachód od wsi Orzyny, następnie granica biegnie szosą na północny-wschód do wsi Orzyny, a dalej szosą na północny -zachód do wsi Targowo, w dalszym ciągu szosą na północny-wschód przez Targowską Wólkę do skrzyżowania dróg w Kałęczynie z kierunków Kobułty, Rybno
i Rańsk. Stąd granica biegnie na południowy-wschód do wsi Rańsk, a następnie na południe do wsi Orzyny w punkcie dojścia drogi ze Świętajna, stąd na południowy wschód drogą gminną do wsi Marksoby, gdzie dochodzi do szosy Szczytno-Babięta i dalej tą szosą na wschód do skrzyżowania z drogą Miętkie-Piasutno.

Dalej granica biegnie na południe tą drogą około 2 km, a następnie na wschód drogą leśną między oddziałami 342 i 368 oraz wzdłuż linii wysokiego napięcia do drogi Piasutno - Powałczyn. Następnie granica biegnie drogą leśną w kierunku wschodnim i południowo - wschodnim nieopodal jez. Nożyce.

W pkt. wys.149,9 skręca w kierunku wschodnim drogami leśnymi do północno-wschodniego brzegu jeziora Świętajno, a stąd na południowy-wschód główną drogą leśną równoległą do jeziora do momentu jej przecięcia z drogą Zyzdrojowy Piecek - Racibórz, po czym 300 m na północ tą ostatnią drogą, a dalej na wschód traktem leśnym będącym linią oddziałową aż do osady Spychówek, zostawiając w granicach obszaru małe jeziorko śródleśne, położone 1 km na zachód od tejże osady. Granica obszaru zamyka się biegnąc drogą gminną na południowy-wschód do szosy Świętajno-Spychowo.

48. Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Gołdapy i Węgorapy

Północną granicę obszaru chronionego krajobrazu Doliny Gołdapy i Węgorapy stanowi granica państwa poczynając od miejsca, gdzie dochodzi granica gmin Budry
i Węgorzewo do punktu granicznego nr 2101. Następnie skręca w kierunku południowo-wschodnim wzdłuż drogi do Starego Żabina do drogi Jagiele - Rogale i wzdłuż niej do skrzyżowania z linią energetyczną SN idącą w kierunku wsi Mazucie.

Dalej skręca wzdłuż tej linii w kierunku północno-wschodnim do wsi Użbole. Następnie skręca w kierunku południowo-wschodnim skrajem kompleksów leśnych do wsi Grygieliszki i dalej wzdłuż linii energetycznej w kierunku Barkowa.

Następnie skręca w kierunku północnym wzdłuż linii energetycznej (średniego napięcia) Skocze - Samoniny oraz przed tą wsią do starego torowiska i wzdłuż niego do jego skrzyżowania z granicą państwa. Następnie biegnie granicą państwa do punktu granicznego nr 2077, dalej skręca w kierunku południowo-wschodnim skrajem kompleksu leśnego
i wzdłuż drogi Kujki Wielkie - Bałupiany do styku z drogą wojewódzką Gołdap - Mazucie. Następnie skręca wzdłuż tej drogi w kierunku wschodnim do rozwidlenia z drogą do Niedrzwicy. Z tego punktu linią umowną w kierunku południowym do drogi powiatowej Gołdap - Jany. Od tego miejsca skręca w kierunku zachodnim wzdłuż tej drogi a przed wsią Skocze wzdłuż linii energetycznej (SN) do wsi Juchnajcie. W miejscu styku linii energetycznej z drogą polną Juchnajcie - Włosty skręca w kierunku południowo-wschodnim do skrzyżowania z drogą Włosty – Boćwinka w miejscu, gdzie dochodzi droga do Grabowa. Dalej granica prowadzi wzdłuż tej drogi ok. 2000m do wsi Różyńsk Wielki, skąd skręca
w kierunku zachodnim drogą do wsi Rożyńsk Mały.

Następnie granica skręca w drogę prowadzącą w kierunku południowym do skrzyżowania z drogą Włosty – Boćwinka i dalej wzdłuż tej drogi w kierunku zachodnim
i południowym do skrzyżowania z drogą wojewódzką Gołdap - Węgorzewo. Następnie skręca w kierunku południowym obejmując od południa, zachodu i północnego zachodu kompleks leśny Kierzki. Następnie skręca w kierunku północnym wzdłuż drogi polnej na granicy gmin Gołdap i Banie Mazurskie do styku ze starym torowiskiem. Dalej tym torowiskiem
w kierunku zachodnim do skrzyżowania z drogą Budry - Brzozówka. Następnie skręca
w kierunku północnym do Budr i omijając zabudowę wsi do drogi Budry – Budzewo i wzdłuż tej drogi ok. 200m do drogi gruntowej, po jej lewej stronie w kierunku północno-zachodnim
i dalej południowo-wschodnim do Kolonii Budry. Dalej w kierunku północno-zachodnim drogą przez Piotrowo do linii energetycznej (SN) przed wsią Sobiechy i wzdłuż tej linii, omijając wieś od północy do drogi Sobiechy – Wężówka, a dalej wzdłuż tej drogi do Wężówki. Z Wężówki drogą na południe po wschodniej stronie Węgorapy do granicy gmin Budry i Węgorzewo i tą granicą do drogi do Węgorzewa

Od tego miejsca w kierunku południowo-zachodnim wzdłuż tej drogi do skrzyżowania z linią energetyczną (SN), a następnie wzdłuż tej linii w kierunku południowym do skrzyżowania z drogą na dawnym nasypie kolejowym i dalej w kierunku południowo-zachodnim i zachodnim drogą i starym torowiskiem, a następnie tym torowiskiem w kierunku północno-wschodnim do skrzyżowania z drogą polną Trygort - Prynowo. Następnie skręca tą drogą w kierunku północnym i północno-zachodnim do styku z drogą Prynowo - Wilkowo, dalej biegnie wzdłuż tej drogi do Wilkowa, a dalej na północny-wschód w kierunku Folwarku Wężówka, skręcając przed nim drogą do skrzyżowania ze starym torowiskiem. Następnie skręca wzdłuż tego torowiska w kierunku północno-wschodnim do skrzyżowania z ciekiem wodnym – dopływem Węgorapy przed Pochwałkami. Następnie skręca w kierunku zachodnim linią umowną i skrajem lasów do styku z granicą administracyjną gminy Węgorzewo, a następnie skręca w kierunku północno-wschodnim do punktu początkowego.

49. Obszar Chronionego Krajobrazu Wzgórz Szeskich

Granicę wschodnią obszaru stanowi droga gruntowa biegnąca w kierunku południowo-wschodnim od miejsca skrzyżowania się drogi Gołdap – Żytkiejmy (droga krajowa nr 651) z drogą gruntową do miejscowości Kolniszki. Dalej drogą w kierunku południowo-zachodnim do miejscowości Górne, następnie torem kolejowym Olecko-Gołdap w kierunku południowym aż do rzeki Górny Potok. Do tego punktu obszar posiada wspólną granicę z OChK Doliny Błędzianki. Dalej tą rzeką w kierunku południowo-zachodnim do miejscowości Wilkasy. Z miejscowości Wilkasy drogą powiatową nr 415 w kierunku południowo-wschodnim do miejscowości Dorsze, następnie drogą gruntową w kierunku południowym do miejscowości Chełchy i dalej drogą gruntową w kierunku południowym do miejscowości Guzy.

Granicę południową obszaru stanowi droga powiatowa biegnąca od miejscowości Guzy w kierunku zachodnim do miejscowości Wężewo. Następnie drogą powiatową
w kierunku północno-zachodnim do miejscowości Golubie Wężewskie do miejsca przecięcia się drogi (nr 443) z linią energetyczną średniego napięcia i tą linią w kierunku południowo-zachodnim do rzeki Mazurki. Dalej rzeką w kierunku południowo-zachodnim aż do przecięcia się z drogą gruntową w kierunku miejscowości Dunajek.

Następnie tą drogą w kierunku północno-zachodnim do granicy administracyjnej gminy Gołdap i tą granicą do zabudowań wsi Gieraliszki Kolonii (granica wspólna z OChK Puszczy Boreckiej).

Granicę zachodnią obszaru stanowi droga od zabudowań wsi Gieraliszki w kierunku północno-zachodnim do skrzyżowania z drogą prowadzącą do zabudowań wsi Dunajek
(ok. 200m) i tą drogą w kierunku północno- wschodnim do skrzyżowania z drogą Grabowo – Dunajek. Następnie tą drogą (ok. 300m) w kierunku północnym, aż do skrzyżowania z drogą gruntową, prowadzącą do zabudowań wsi Dunajek i tą drogą w kierunku wschodnim do skraju lasu. Dalej skrajem lasu w kierunku północnym i wschodnim aż do drogi gruntowej Blenda –Kowalki , następnie tą drogą w kierunku północno-zachodnim do drogi Pogorzel – Grabowo. Tą drogą do wybudowania Kowalki. Następnie skrajem lasu aż do miejscowości Błażejewo. Z miejscowości Błażejewo drogą gruntową w kierunku północno-wschodnim do miejscowości Pietrasze. Następnie drogą gruntową w kierunku północno-zachodnim do wsi Suczki i dalej tą drogą aż do miejsca skrzyżowania się drogi z linią energetyczną średniego napięcia i tą linią w kierunku zachodnim aż do drogi wojewódzkiej Banie Mazurskie – Gołdap. Dalej tą drogą w kierunku północnym aż do granicy administracyjnej miasta Gołdap.

Granicę północną obszaru tworzy granica administracyjna miasta Gołdap od drogi wojewódzkiej Banie Mazurskie – Gołdap do drogi Gołdap – Żytkiejmy i tą drogą w kierunku wschodnim aż do skrzyżowania z drogą gruntową Botkuny – Kolniszki-Górne.

50. Obszar Chronionego Krajobrazu Puszczy Rominckiej

Od miejsca, w którym do brzegu jeziora Gołdap dochodzi granica administracyjna miasta Gołdap brzegiem jeziora do ujścia rzeki Jarki do jeziora Gołdap. Od tego miejsca aż do granicy państwa granicę północną OChK stanowi południowa granica Parku Krajobrazowego Puszczy Rominckiej. Dalej rzeką Jarką do nieczynnej linii kolejowej Olecko – Gołdap i wzdłuż niej na wschód do drogi Gołdap – Żytkiejmy i tą drogą do miejsca przecięcia się z nieczynną linią kolejową (j/w) w rejonie wsi Kociołki. Dalej starym nasypem kolejowym poprzez Pluszkiejmy, Dubeninki, Błąkały, Stańczyki, Golubie, Pobłędzie, Skajzgiry i Żytkiejmy do granicy państwa w rejonie punktu granicznego nr 2003. Dalej granicą państwa do punktu granicznego nr 2002.

Granicę wschodnią OChK stanowi droga biegnąca na południe od punktu granicznego nr 2002 do skrzyżowania z drogą do Gołdapi, a następnie tą drogą przez miejscowość Żytkiejmy do skrzyżowania z drogą na Wobały. Dalej tą drogą w kierunku południowo-wschodnim przez miejscowość Kiekskiejmy, potem do skrzyżowania z drogą gruntową
i tą drogą – prowadzącą przez miejscowość Łysogóra – do miejscowości Wobały. Następnie drogą przez miejscowość Wobały, dalej drogą gruntową biegnącą w kierunku południowo-wschodnim do granicy województwa.

Granicę południową OChK stanowi granica województwa, aż do miejscowości Budy, dalej na zachód drogą gruntową do miejscowości Czarne. Z miejscowości Czarne drogą gruntową biegnącą w kierunku północno-zachodnim wzdłuż brzegu jeziora Czarne, do drogi prowadzącej w kierunku południowo-zachodnim przez miejscowość Ostrowo Pierwsze
i Ostrowo wzdłuż linii energetycznej do miejscowości Bronisze i dalej wzdłuż drogi do Gołdapi do skrzyżowania z nieczynną linią kolejową Olecko-Gołdap.

Zachodnią granicę OChK stanowi nieczynna linia kolejowa Olecko-Gołdap
(od miejsca jej skrzyżowania z drogą Kolniszki-Bronisze) biegnąca w kierunku północno-zachodnim do drogi Gołdap – Żytkiejmy (odcinek ten jest wspólny z OChK Doliny Błędzianki). Dalej starą linią kolejową do granicy administracyjnej Miasta Gołdap, następnie granica OChK pokrywa się z granicą administracyjną miasta Gołdap idącą do brzegu jeziora Gołdap (do punktu początkowego).

51. Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Błędzianki

Granicę północną. obszaru stanowi południowa granica OChK Puszczy Rominckiej od miejscowości Budy w kierunku północno-zachodnim po drodze gruntowej do miejscowości Czarne. Dalej drogą wzdłuż jeziora Czarne do drogi prowadzącej w kierunku południowo-zachodnim przez miejscowość Ostrowo Pierwsze i Ostrowo, wzdłuż linii energetycznej do miejscowości Bronisze i dalej wzdłuż drogi do Gołdapi, do skrzyżowania
z nieczynną linią kolejową Olecko – Gołdap. Dalej granica biegnie na północny-zachód wzdłuż tej linii do drogi Gołdap – Żytkiejmy. Do tego miejsca obszar posiada wspólną granicę z OChK Puszczy Rominckiej.

Dalej granica prowadzi do miejsca gdzie krzyżuje się droga Gołdap -Żytkiejmy z drogą gruntową na Botkuny i Kolniszki. Granicę zachodnią obszaru stanowi droga gruntowa biegnąca w kierunku południowo-wschodnim od miejsca skrzyżowania się drogi Gołdap – Żytkiejmy z drogą gruntową do miejscowości Kolniszki, i dalej drogą w kierunku południowo-wschodnim do miejscowości Górne. Następnie torem kolejowym Olecko-Gołdap w kierunku południowym do rzeki Górny Potok (do tego miejsca obszar posiada wspólną granicę z OChK Wzgórz Szeskich), aż do miejsca przecięcia się toru kolejowego z linią energetyczną średniego napięcia. Dalej linią energetyczną w kierunku południowo-wschodnim, a następnie południowym do miejsca skrzyżowania się linii energetycznej średniego napięcia z granicą administracyjną gminy Gołdap. Granicę południową obszaru stanowi granica administracyjna gminy Gołdap w miejscu skrzyżowania się jej z linią energetyczną średniego napięcia i dalej granicą administracyjną gminy w kierunku wschodnim aż do granicy województwa.

Granicę wschodnią obszaru stanowi granica województwa od styku gmin Gołdap
i Kowale Oleckie w kierunku północno-wschodnim do miejscowości Budy (początek opisu).

52. Obszar Chronionego Krajobrazu Puszczy BoreckiejPoczątek opisu granicy OChK Puszczy Boreckiej stanowi punkt przecięcia drogi Jakunówko-Grodzisko z granicą gmin Banie Mazurskie i Pozezdrze. Jest to jednocześnie północno-zachodni kraniec Puszczy Boreckiej. Stąd granica biegnie w kierunku wschodnim wzdłuż granicy gminy Banie Mazurskie, aż do miejsca położonego na zachód od miejscowości Kalniszki, gdzie linia brzegowa lasu odchodzi na wschód od granicy gminy Banie Mazurskie. Dalej skrajem lasu ponownie do granicy w/w gminy. Wzdłuż granicy gminy do miejscowości Dunajek położonej na skraju puszczy, gdzie granica gminy Banie Mazurskie dochodzi do drogi Dunajek – Dunajek Osada. Wzdłuż tej drogi w kierunku południowym do skrzyżowania z drogą leśną. Drogą leśną w kierunku południowo-wschodnim do granicy gminy Banie Mazurskie. Wzdłuż tej granicy do drogi Dunajek – Stacze. Od miejscowości Gieraliszki na północnym skraju puszczy do rzeki Mazurka posiada wspólną granicę z OChK Wzgósz Szeskich. Następnie wzdłuż tej drogi w kierunku południowo-wschodnim do skrzyżowania z drogą Stacze – Jabłonowo. Tą drogą dalej na południowy-zachód, poczym skręca na południowy-wschód w drogę dochodzącą do miejscowości Sokółki. W Sokółkach kieruje się na południowy-zachód wzdłuż drogi prowadzącej do miejscowości Zawady Oleckie. Dochodzi do punktu styku tej drogi z linią energetyczną SN. Wzdłuż linii energetycznej w kierunku południowo-wschodnim aż do punktu jej przecięcia z drogą Dybowo – Kowale Oleckie. Następnie biegnie wzdłuż tej drogi w kierunku południowo-zachodnim do skrzyżowania z drogą Dybowo – Mazury.
Od skrzyżowania biegnie w kierunku zachodnim i południowo-zachodnim wzdłuż tej drogi aż do miejscowości Rogajny, by w tej miejscowości skręcić na południe w drogę biegnącą do miejscowości Wronki. Dochodzi do drogi Wronki – Zalesie i kieruje się na południowy-zachód, a następnie na południe dochodząc do starego torowiska. Wzdłuż torowiska
w kierunku zachodnim do drogi biegnącej do miejscowości Jelonki. Drogą tą w kierunku północno-zachodnim przez Jelonki do granicy gminy Kruklanki. Wzdłuż torowiska aż do miejscowości Jelonki posiada wspólna granicę z OChK Pojezierza Ełckiego. Wzdłuż granicy tej gminy na północny-zachód, a później południowy-zachód do drogi prowadzącej do Orłowa. Wzdłuż tej drogi na południe do styku tej drogi z linią energetyczną SN. Wzdłuż tej linii w kierunku zachodnim do drogi Łęku – Orłowo. Wzdłuż tej drogi w kierunku północno-zachodnim, zostawiając popółnocnej stronie drogi jeziora Łękuk i Róg. Dochodzi do punktu, w którym droga wkracza do niewielkiego lasu za jeziorem Róg. Od tego punktu linią prostą do punktu załamania granicy gminy Wydminy. Wzdłuż granicy gminy Wydminy w kierunku zachodnim do starego torowiska. Wzdłuż torowiska aż do punktu początkowego posiada wspólną granicę z OChK Krainy Wielkich Jezior Mazurskich. Wzdłuż torowiska północny-zachód, a następnie na zachód, przecinając drogi Borki – Jurkowo Węgorzewskie oraz Możdżany – Janowo. Na zachód od miejscowości Możdżany skręca w drogę biegnącą do lasu w kierunku północno-wschodnim. Na granicy obszaru leśnego skręca na północny-zachód
i zachodnim skrajem lasu do lasu położonego na południe od jeziora Łękuk. Stąd linia prostą w kierunku zachodnim do skrzyżowania dróg L. Diabla Góra – Podleśne z drogą prowadzącą do miejscowości Żabinka. Od tego skrzyżowania wzdłuż drogi do Żabinki, następnie na północny-wschód wzdłuż drogi okalającej jezioro Łękuk do jej skrzyżowania z drogą zmierzającą do lasu w kierunku północno-zachodnim. Dalej skrajem las do cieku wpływającego do jeziora Łękuk. Dalej linią prostą na północ do skraju lasu. Wzdłuż jego skraju na północny-wschód, a następnie na północ, do granicy gminy Banie Mazurskie. Wzdłuż tej granicy na północ do drogi Jakunówko – Budzisko. Wzdłuż tej drogi w kierunku zachodnim do skrzyżowania Jakunówko – Grodzisko. Następnie tą drogą w kierunku północno-wschodnim do punktu początkowego.

53. Obszar Chronionego Krajobrazu Jezior Oleckich

Poczynając od skrzyżowania starego torowiska z drogą Dunajek-Sokółki (droga powiatowa) biegnie tą droga do wsi Dybowo.

Następnie granica skręca wzdłuż drogi polnej w kierunku wschodnim na odcinku 1800 m, dalej skręca skrajem lasu w kierunku południowym na odcinku 1100 m a następnie
w kierunku wschodnim do styku z narożnikiem granicy gminy Olecko koło przysiółka Doliwy.

Dalej biegnie wzdłuż granicy gminy Olecko w kierunku północno - wschodnim do skrzyżowania z linia energetyczną SN Olecko -PGR Karolin. Następnie powraca w kierunku południowo-wschodnim wzdłuż tej linii do styku z kompleksem leśnym w rejonie jeziora Kuliste.

Następnie skręca w kierunku północnym wzdłuż drogi polnej do wsi Łęgowo
a następnie skrajem lasu skręca w kierunku wschodnim do drogi prowadzącej w kierunku jez. Sedraneckie, a dalej wzdłuż tego jeziora w odległości ok. 150 m od brzegu do rozwidlenia dróg Olecko - Gołdap i Sedranki - Babki Oleckie.

Następnie wzdłuż drogi Olecko – Gołdap do skrzyżowania z drogą polną w odległości 1000 m na północ od drogi na Stożne. Następnie skręca w kierunku północno-wschodnim wzdłuż drogi polnej do wsi Monety i Biała Olecka, za którą skręca na północ do linii energetycznej SN, dochodząc do granicy gminy Olecko i nią do skraju kompleksu leśnego.

Następnie zachodnim skrajem kompleksu leśnego biegnie w kierunku PGR Mieruniszki Małe do styku z granica województwa.

Następnie wzdłuż granicy województwa prowadzi w kierunku wschodnim do skrzyżowania z drogą Mieruniszki - Sedranki.

Dalej tą drogą w kierunku południowym do wsi Lenarty, omijając ją od północy po rzece Lega dochodzi do drogi prowadzącej przez wieś Judziki i wzdłuż tej drogi skręca
w kierunku południowo-zachodnim do skrzyżowania z linią energetyczną Olecko - Drozdowo. Następnie wzdłuż tej linii lasu i jego skrajem do skrzyżowania z drogą Golubki - Babki Oleckie. Następnie wzdłuż tej drogi skręca skrajem lasu w kierunku wschodnim do granicy gminy Olecko i tą granicą na południe do drogi Golubki – Babki Oleckie i dalej na południowy – wschód do Babek Oleckich, gdzie skręca na północny – wschód wzdłuż drogi Sedranki – Lenarty, a dalej drogą na południowy – wschód do m. Pieńki (daw. PGR), potem do styku z kompleksem leśnym obejmując go od północy, wschodu i południa do skrzyżowania z drogą utwardzoną Dworek Mazurski – Możne i dalej tą drogą ok. 150 m do granicy administracyjnej miasta Olecka i nią do jeziora Olecko Wielkie. Dalej tą granicą na południowy – wschód do skrzyżowania z drogą Olecko - Raczki (droga wojewódzka),
a następnie wzdłuż tej drogi do skrzyżowania z drogą Wieliczki - Wysokie.

Następnie wzdłuż tej drogi granica skręca w kierunku południowo-zachodnim do Nowego Młyna (daw. PGR). Potem skręca wzdłuż drogi w kierunku zachodnim na północ od rzeki Lega do wsi Olecko Małe.

Dalej skręca w kierunku zachodnim wzdłuż drogi Olecko Małe - Zatyki do skrzyżowania z zachodnią linią energetyczną SN, a dalej prowadzi odgałęzieniem tej linii
w kierunku zachodnim do skrzyżowania z linią kolejową Olecko-Ełk.

Następnie granica biegnie wzdłuż linii kolejowej Olecko-Ełk w kierunku północnym do przysiółka Szczygły, gdzie skręca wzdłuż drogi polnej w kierunku północno-wschodnim do rzeki Legi.

Następnie granica biegnie wzdłuż rzeki Legi do m. Lesk i dalej w kierunku północnym do styku z linią energetyczną (przed drogą Olecko – Raczki), którą skręca w kierunku wschodnim do brzegu jeziora Olecko Wielkie. Wzdłuż zachodniego brzegu jeziora do styku z granicą administracyjną m. Olecka.

Następnie biegnie wzdłuż granicy m. Olecka w kierunku zachodnim do cieku wodnego. Następnie w kierunku leśniczówki Jaśki, przed leśniczówką do skraju lasu, a nim do drogi do wsi Jaśki, którą dalej na południe za jez. Dobskie.

Następnie skręca w kierunku zachodnim w odległości ok. 300 m od południowego brzegu jeziora Dobskiego do styku z drogą Gordejki - Janowo. Następnie tą drogą w kierunku południowo-wschodnim do mostu na cieku wodnym i wzdłuż tego cieku w kierunku południowo-zachodnim do skrzyżowania z granicą administracyjną gm. Świętajno.

Następnie wzdłuż granicy gminy Świętajno biegnie w kierunku północno-zachodnim do skrzyżowania z ciekiem na południe od jeziora Ryżonka Mała. Dalej na południe wzdłuż drogi polnej do linii energetycznej SN, a potem wzdłuż niej w kierunku południowym
i zachodnim do drogi Dunajek - Świętajno.

Wzdłuż drogi Dunajek - Świętajno granica biegnie na północ do skrzyżowania ze starym torowiskiem, które jest punktem początkowym opisu. Ten fragment granicy pokrywa się z granicą OChK Pojezierza Ełckiego.

54. Obszar Chronionego Krajobrazu Krainy Wielkich Jezior Mazurskich

Granica obszaru chronionego krajobrazu Krainy Wielkich Jezior Mazurskich ma przebieg następujący:

Poczynając od skrzyżowania drogi Węgorzewo-Srokowo z drogą Przystań-Węgielsztyn i linią kolejową Kętrzyn-Węgorzewo wzdłuż drogi Węgorzewo-Srokowo
w kierunku wschodnim do granicy administracyjnej miasta Węgorzewo. Następnie wzdłuż tej granicy administracyjnej w kierunku południowym do zachodniej odnogi rzeki Węgorapy. Dalej wzdłuż kanału Węgorzewskiego do styku z rzeką Węgorapą i granicy administracyjnej miasta. Dalej wzdłuż granicy administracyjnej miasta do styku z linią energetyczną. Następnie wzdłuż tej linii do styku z drogą Węgorzewo-Giżycko. Tą drogą na południowy-wschód do granicy administracyjnej miasta Węgorzewa i dalej w kierunku północno-wschodnim wzdłuż granicy administracyjnej do styku z drogą polną do wsi Kalskie Nowiny. Wzdłuż tej drogi polnej do skrzyżowania z drogą Węgorzewo-Kuty. Tą drogą na północny-zachód do stacji transformatorowej. Stąd linią prostą w kierunku północnym do kompleksu leśnego. Dalej zachodnim skrajem tego kompleksu do styku z granicą administracyjną gminy Budry. Następnie wzdłuż granicy administracyjnej do styku z drogą Krzywińskie-Budry. Jest to punkt styku granic gmin Budry, Węgorzewo i Pozezdrze. Wzdłuż granicy administracyjnej gmin Węgorzewo-Pozezdrze na południe do styku z drogą Stręgiel-Gębałka. Tą drogą
w kierunku wschodnim do styku z linią energetyczną SN.

Dalej wzdłuż tej linii w kierunku południowym do styku z drogą polną Stręgielek-Golikowo-Gębałka. Wzdłuż tej drogi polnej na wschód, potem na północny-wschód do skrzyżowania z drogą Jakunówko-Węgorzewo. Tą drogą na północny-zachód i dalej skręca
w kierunku wschodnim drogą Gębałka-Piłaki Wielkie. W miejscowości Piłaki Wielkie skręca w drogę polną w kierunku wschodnim do styku z granicą administracyjną gminy Pozezdrze.

Następnie w kierunku południowym wzdłuż granicy administracyjnej gminy do drogi Jakunówko-Grodzisko.Od tego punktu rozpoczyna się wspólna granica z OChK Puszczy Boreckiej. Tą drogą na południowy-zachód do drogi Jakunówko-Banie Mazurskie. Drogą tą na wschód do granicy gminy Krulanki. Dalej wzdłuż linii lasu na południe. Od styku granicy lasu z drogą polną prowadzącą do L. Diabla Góra linią prostą w kierunku południowym, do styku lasu z ciekiem zasilającym jezioro Łekuk. Dalej wzdłuż granicy lasu do drogi polnej. Drogą tą na południe do miejscowości Żabinka. Tam skręca na południowy-wschód do granicy lasu. Wzdłuż granicy lasu w kierunku południowo-zachodnim do starego torowiska
w pobliżu miejscowości Boćwinka. Wzdłuż torowiska na południowy-wschód do styku
z granicą administracyjną gmin Kruklanki-Wydminy (koniec wspólnej granicy z OChK Puszczy Boreckiej).

Dalej wzdłuż tej granicy administracyjnej do skrzyżowania z drogą Gawliki Wielkie-Żywki.

Wzdłuż tej granicy obszar posiada granicę wspólną z OChK Pojezierza Ełckiego. Następnie wzdłuż tej drogi w kierunku zachodnim do wsi Żywki. Z tej wsi skręca w kierunku południowym drogą do granicy lasu i dalej do L. Kaczorówka, a następnie na zachód do wsi Kruklin (od granicy lasu do Kruklina posiada wspólną granicę z OChK Pojezierza Ełckiego) Ze wsi Kruklin biegnie drogą do wsi Upałty Małe i dalej do skrzyżowania z drogą polną
w kierunku północnym do b.PGR Kożuchy Małe.

Następnie wzdłuż drogi polnej do wsi Pieczonki i styku z kompleksem leśnym. Południowo-zachodnim skrajem kompleksu leśnego do wsi Sołdany, dalej kolonii Wyłudy. Dalej drogą polną do skrzyżowania z drogą Kruklanki-Pozezdrze. Wzdłuż tej drogi
w kierunku północno-zachodnim do skrzyżowania z drogą polną do wsi Zofiówka. Tą drogą do Zofiówki, a następnie skręca w kierunku północno-zachodnim do drogi Pozezdrze-Kuty. Wzdłuż tej drogi do styku z kompleksem leśnym. Dalej wzdłuż skraju kompleksu leśnego do styku z drogą Pozezdrze-Giżycko. Następnie wzdłuż tej drogi na południowy-zachód do wsi Świdry. Omijając tę wieś skręca w drogę polną w kierunku południowo-zachodnim,
a następnie południowym do styku z granicą administracyjną miasta Giżycko. Wzdłuż granicy administracyjnej miasta do styku z kanałem Łuczańskim. Dalej wzdłuż wschodniego brzegu jeziora Kisajno, następnie skręca na południe wzdłuż drogi prowadzącej do szosy Giżycko-Wrony. Tą drogą w kierunku centrum miasta. Następnie skręca w kierunku południowym i biegnie dalej drogą, która dochodzi do linii kolejowej Giżycko-Kętrzyn. Wzdłuż linii kolejowej do skrzyżowania z drogą krajową Giżycko-Orzysz i dalej wzdłuż tej drogi do skrzyżowania z nieczynnym torowiskiem.

Następnie wzdłuż tego torowiska do styku z granicą administracyjną gminy Giżycko. Wzdłuż tej granicy na wschód, potem na północny-wschód. Następnie skręca w drogę polną do kolonii Siedliska i skrzyżowania z drogą Wydminy-Szczepanki.

Tą drogą na północny-wschód, a następnie na południe wzdłuż drogi prowadzącej do miejscowości Rydze. Dalej w kierunku południowo-zachodnim (omijając wieś Siemionki) do wsi Malinka (jest to granica wspólna z OChK Jezior Orzyskich). Następnie skręca wzdłuż Rowu Staświńskiego i styku z kompleksem leśnym. Dalej biegnie zachodnim skrajem kompleksu leśnego do styku z drogą polną w kierunku do wsi Szczepanki i skrzyżowania
z drogą Wydminy-Szczepanki-Lipińskie. Biegnie wzdłuż tej drogi, omijając wieś Szczepanki i Lipińskie. We wsi Lipińskie skręca w drogę polną do wsi Lipowy Dwór, do styku z linią energetyczną SN. Wzdłuż tej linii w kierunku zachodnim do skrzyżowania z drogą do wsi Staświny.

Ze wsi Staświny skręca w kierunku południowym drogą przez miejscowości Miłki
i Wyszowate (jest to wspólna granica z OChK Jezior Orzyskich).

Następnie skręca na południe skrajem kompleksu leśnego i do drogi prowadzącej do wsi Góra. Dalej drogą leśną w kierunku północno-zachodnim, a następnie południowo-zachodnim do L. Tyrkło i dalej do linii kolejowej Mikołaji-Orzysz (jest to wspólna granica
z OChK Mazurskiego Parku Krajobrazowego – Wschód).

Dalej wzdłuż linii kolejowej w kierunku północno-zachodnim do skraju kompleksu leśnego. Zachodnim skrajem tego kompleksu do kolonii Dąbrówka i dalej drogą polną do wsi Dąbrówka Mała. Drogą polną do kompleksu leśnego, jego skrajem do styku z granicą administracyjną gminy oraz styku z linią energetyczną SN. Wzdłuż linii energetycznej oraz drogi polnej do wsi Górkło. Dalej skręca w kierunku północno-zachodnim, następnie południowo-zachodnim, by wzdłuż drogi polnej dotrzeć do wsi Mateuszek i ponownego styku z granicą administracyjną gminy.

Następnie wzdłuż tej granicy do skrzyżowania z drogą Pszczółki-Lelek i dalej do drogi polnej prowadzącej do miejscowości Tałty, którą biegnie na południowy-zachód. Przed Tałtami skręca na wschód do miejscowości Pszczółki. Od tego punktu obszar posiada granicę wspólną z OChK Mazurskiego Parku Krajobrazowego. We wsi Lelek (Nowe Tałty) skręca
w drogę polną do wsi Pszczółki. Ze wsi Pszczółki wzdłuż drogi Mikołajki-Ryn w kierunku południowo-zachodnim do granicy miasta Mikołajki. Dalej wzdłuż północnej granicy administracyjnej do drogi Mrągowo-Mikołaji (nr 16). Drogą tą na zachód do skrzyżowania
z linią kolejową Mrągowo-Ełk za wsią Inulec (koniec wspólnej granicy z OChK Mazurskiego Parku Krajobrazowego) Dalej wzdłuż tej samej drogi w kierunku wsi Baranowo. Przed wsią Baranowo skręca na północny-wschód wzdłuż linii energetycznej do wsi Małoszyce. Dalej wzdłuż drogi w kierunku północno-wschodnim do wsi Faszcze. Następnie skręca w drogę
w kierunku północnym do wsi Jora Wielka i dalej do styku z granicą administracyjną gminy Ryn. Wzdłuż granicy gminy na zachód do skrzyżowania z drogą prowadzącą do miejscowości Notyst Mały.

Drogą tą do wsi Notyst Mały i wsi Mierzejewo. Dalej skręca w kierunku północno-wschodnim drogą do granicy administracyjnej miasta Ryn. Wzdłuż tej granicy do drogi
w kierunku na Głąbowo (na wschód od jeziora Ołów).

Początek wspólnej granicy z OChK Doliny Rzeki Guber. Ze wsi Głąbowo biegnie
w kierunku północnym do styku z granicą administracyjną gminy Ryn. Granicą gminy do brzegu Jeziora Iławki. Następnie skrajem kompleksu leśnego biegnie do wsi Sterławki Wielkie i skrzyżowania dróg Giżycko-Kętrzyn z linią kolejową Giżycko-Kętrzyn. Dalej wzdłuż tej drogi ponownie do styku z granicą administracyjną gminy Ryn.

Następnie wzdłuż tej granicy administracyjnej w kierunku północnym do drogi leśnej prowadzącej do Osewa (koniec wspólnej granicy z OChK Doliny Rzeki Guber) i dalej wzdłuż granicy gminy Ryn, a następnie Węgorzewo do skrzyżowania z drogą polną do wsi Pilwa. Drogą w kierunku północno-wschodnim do miejscowości Pilwa, następnie do miejscowości Radzieje. Omija tą miejscowość od południowego wschodu, biegnąc wzdłuż linii energetycznej, do drogi Radzieje-Łabapa. Dalej wzdłuż drogi przez miejscowości Łabapa, Kietlice, Pniewo i Przystań do skrzyżowania drogi Węgorzewo-Srokowo z linią kolejową Węgorzewo-Kętrzyn (punkt Początkowy opisu).

Obszary wyłaczone z terenu OChK Krainy Wielkich Jezior Mazurskich

       

    1. Obszar pomiędzy Kleszczewem, b.PGR Przykop a m. Jagodne Wielkie – opis granic:

      Od miejscowości Kleszczewo – zachodnią stroną drogi w kierunku południowym do Marcinowej Woli. Z Marcinowej Woli w kierunku południowo-zachodnim do styku z granicą administracyjną gminy. Następnie wzdłuż tej granicy w kierunku zachodnim, a następnie wzdłuż rowów melioracyjnych do styku z drogą polną prowadzącą do miejscowości Paprotki

      Następnie do kompleksu leśnego wzdłuż wschodniej granicy lasu do rowu i dalej wzdłuż cieku wodnego do miejscowości Jagodne Wielkie.

      Od miejscowości Jagodne granicę stanowi droga Jagodne-Rydzewo. Wzdłuż tej drogi do skrzyżowania z drogą Rydzewo-Paprotki. Tą drogą na wschód, a następnie na północny-wschód do kol. Rydzewo. Stąd wzdłuż linii energetycznej do drogi Rydzewo-Miłki. Drogą tą do styku z drogą polną do miejscowości Kleszczewo i dalej do wsi (początek opisu).

       

    2. Obszar pomiędzy m. Bogaczewo, Prażmowo, Rudówka, Tros, Szczybałty Giżyckie Wilkasy – opis granic :

       

Od miejscowości Tros na północny-zachód droga polną do granicy lasu. Wzdłuż linii lasu, przecinając granicę administracyjną gminy Ryn, do drogi prowadzącej do miejscowości Szczybały Giżyckie (na północ od jeziora Okrągłego).Przecina tą drogę i dalej biegnie na północ, a następnie na wschód przez miejscowość Wronka do miejscowości Wilkasy.

Tam omijając tereny zabudowane dochodzi do brzegu jeziora Duże Wilkasy. Wzdłuż linii brzegowej tego jeziora, linią prostą w kierunku północnym do jeziora Tałty. Wzdłuż linii brzegowej jeziora Tałty, potem wzdłuż Kanału Niegocińskiego do jeziora Niegocin. Wzdłuż linii brzegowej tego jeziora do końca terenów zabudowanych. Tam skręca w kierunku południowo-zachodnim do kompleksu leśnego. Granicą lasu na południowy-zachód,
a następnie na południe do drogi polnej na końcu lasu. Dalej na południe tą drogą do skrzyżowania z drogą prowadzącą do Bogaczewa. Stąd wzdłuż suchego rowu, biegnącego równolegle do linii brzegowej jeziora Bocznego i Jagodnego.

W pobliżu miejscowości Kolonia Prażmowo dochodzi do linii energetycznej, którą biegnie na południowy-zachód aż za Prażmowo, do przecięcia z drogą polną. Dalej na północny-zachód wzdłuż tej drogi, a następnie wzdłuż rowu melioracyjnego do drogi Szymonka-Stara Rudówka. Przecina tą drogę i dalej biegnie wzdłuż drogi polnej dochodzącej do drogi Stara Rudówka-Ryn. Drogą tą w kierunku wsi i przed wsią na północny-zachód wzdłuż drogi polnej do drogi Tros-Szczybały Giżyckie. Wzdłuż tej drogi do wsi, do punktu rozpoczęcia opisu.

55. Obszar Chronionego Krajobrazu Otuliny Mazurskiego Parku Krajobrazowego – Zachód

Granica obszaru chronionego krajobrazu Otuliny Mazurskiego PK- Zachód” ma przebieg następujący: poczynając od skrzyżowania drogi wojewódzkiej Mrągowo-Pisz z linią kolejową Mrągowo-Ełk, granica biegnie w kierunku wschodnim, brzegiem torowiska PKP (wzdłuż tego torowiska od drogi w kierunku Mrągowa do drogi gruntowej po wschodniej stronie jeziora Juksty obszar posiada wspólną granicę z OChK Jezior Legińsko – Mrągowskich) do przecięcia się z drogą krajową Mrągowo-Ełk w obrębie wsi Inulec i dalej wzdłuż tej drogi do granicy miasta Mikołajki. Od punktu przecięcia się linii kolejowej z drogą Mrągowo – Ełk do granicy miasta Mikołajki obszar posiada wspólną granicę z OChK Krainy Wielkich Jezior Mazurskich. Tu załamuje się w kierunku południowym, biegnie wzdłuż tej granicy do przecięcia się z granicą administracyjną Nadleśnictwa Maskulińskie, załamuje się w kierunku zachodnim (od tego punktu posiada wspólną granicę z Mazurskim Parkiem Krajobrazowym, aż do miejscowości Stare Kiełbonki) i biegnie wzdłuż tej granicy do styku
z granicą administracyjną gmin Mikołajki i Piecki i dalej biegnie wzdłuż tej granicy do skrzyżowania z drogą gruntową nr 230 (obręb Kosewo). Załamuje się w kierunku południowo-zachodnim i dalej biegnie tą drogą do drogi gruntowej nr 304 (obręb Kosewo), następnie wzdłuż tej drogi do drogi krajowej Ełk –Mrągowo. Dalej wzdłuż tej drogi do skrzyżowania z drogą powiatową Kosewo –Ukta, załamuje się w kierunku południowym
i biegnie wzdłuż tej drogi do drogi gruntowej Kosewo-Jakubowo, załamuje się w kierunku zachodnim i biegnie wzdłuż tej drogi 250 m, następnie granicą ALP (N- ctwo Strzałowo)
i ponownie wzdłuż tej drogi do drogi powiatowej Probark – Piecki. Skręca w kierunku południowo-zachodnim i biegnie wzdłuż tej drogi do skrzyżowania z drogą gruntową 274,którą dochodzi do granicy administracyjnej gmin Piecki i Mikołajki, skręca w kierunku południowym i wzdłuż granicy w/w gmin biegnie do jeziora Wągiel. Dalej wzdłuż jego linii brzegowej biegnie w kierunku południowym, następnie wzdłuż kanału melioracyjnego
nr 738/3 (obręb Piecki) i dalej wschodnią granicą “Stawu – Piecki”, po czym granicą lasów państwowych(N-ctwo Strzałowo) do drogi wojewódzkiej Piecki – Ruciane Nida. Skręca
w kierunku południowo-wschodnim i biegnie wzdłuż szosy do drogi gruntowej Dobry Lasek –Cierzpięty, skręca na południowy-zachód i biegnie tą drogą do granicy ALP (N-ctwo Strzałowo), załamuje się na zachód i biegnie tą granicą do drogi gruntowej Dobry Lasek - Nawiady i dalej wzdłuż tej drogi do punktu zetknięcia się z granicą działki nr 301/5 (obręb Nawiady). Następnie biegnie wzdłuż granicy ALP (N-ctwo Strzałowo) do drogi Mojtyny-Spychowo, po czym wzdłuż tej drogi do skrzyżowania z drogą krajową Stare Kiełbonki – Babięta (koniec wspólne granicy z Mazurskim Parkiem Krajobrazowym). Załamuje się
w kierunku północno-zachodnim i biegnie wzdłuż tej drogi do przecięcia się z drogą gruntową Nowe Kiełbonki – Prusinowo. Stąd biegnie w kierunku północno-zachodnim wzdłuż tej drogi, następnie drogą wojewódzką Babięta – Nawiady do południowej granicy działki nr 39 (obręb Nawiady) skręca w kierunku południowo-wschodnim i biegnie granicami działek 39, 48, 173/6, 173/9, południową i wschodnią granicą działki 171 , północną granicą działek 164/4, 164/11 do drogi gruntowej nr 263/1 i biegnie wzdłuż tej drogi do drogi Spychowo-Mrągowo. Stąd biegnie w kierunku ogólnym północnym przez Nawiady i Piecki do skrzyżowania z drogą gruntową 429/1 (obręb Brejdyny) skręca na zachód i biegnie wzdłuż tej drogi do drogi powiatowej Brejdyny – Krzywe, następnie wzdłuż tej drogi w kierunku ogólnym północnym do skrzyżowania z drogą krajową Piecki-Mrągowo i dalej wzdłuż tej drogi do punktu początkowego opisanej granicy.

56. Obszar Chronionego Krajobrazu Otuliny Mazurskiego Parku Krajobrazowego – Kierwik

Granica Obszaru Chronionego Krajobrazu Otuliny Mazurskiego PK - Kierwikma przebieg następujący: poczynając od punktu przecięcia się dróg gruntowych 303/3 i 323/1 (obręb Spychowo) granica biegnie w kierunku wschodnim wzdłuż drogi nr 303/3 do skrzyżowania z drogą asfaltową Spychowo-Koczek skręca w kierunku północnym i biegnie wzdłuż północnej granicy jeziora Kierwik do granicy obrębów Koczek – Spychowo,
a następnie tą granicą do linii kolejowej Pisz – Olsztyn, załamuje się w kierunku południowo-zachodnim i biegnie wzdłuż torów do południowego narożnika oddziału nr 46 (N-ctwo Spychowo). Wzdłuż linii kolejowej posiada wspólną granicę ze Spychowskim OChK. Załamuje się na północ i dalej biegnie wschodnią granicą tego oddziału, drogą leśną,
a następnie drogą gruntową nr 323/1 do punktu początkowego opisanej granicy

.57. Obszar Chronionego Krajobrazu Otuliny Mazurskiego Parku Krajobrazowego – Ruciane Nida

Granica Obszaru Chronionego Krajobrazu Otuliny Mazurskiego PK – Ruciane-Nida ma przebieg następujący: poczynając od punktu styku gmin Świętajno – Ruciane-Nida
i Piecki w kierunku wschodnim, do granicy oddziałów nr 416 N-ctwo Maskulińskie i dalej zachodnią i południową granicą tego oddziału, południową i wschodnią granicą oddziału
nr 415 i ponownie granicą gmin do drogi krajowej Stare Kiełbonki – Ruciane Nida. Biegnie wzdłuż tej drogi na wschód do skrzyżowania z drogą wojewódzką Piecki – Ruciane Nida. Stąd wzdłuż tej drogi w kierunku południowo-wschodnim do przecięcia się z rzeką Nidką, załamuje się w kierunku północnym i biegnie wzdłuż rzeki do północnej granicy oddziału 107

( N-ctwo Maskulińskie ). Następnie skręca na wschód i biegnie wzdłuż tej granicy do drogi gruntowej Wygryny – Ruciane Nida. Skręca na południowy – wschód i biegnie tą drogą do skrzyżowania z drogą powiatową Ruciane Nida – Wejsuny i następnie wzdłuż tej drogi na północny-wschód do śluzy “Guzianka”. Stąd biegnie do granicy jeziora Guzianka Mała i dalej linii brzegowej tego jeziora oraz jeziora Guzianka Wielka. Następnie kanałem łączącym to jezioro z jeziorem Nidzkim do linii kolejowej Pisz – Olsztyn, po czym wzdłuż torów
w kierunku północno-zachodnim, a następnie południowo-zachodnim do granicy gmin Ruciane Nida – Świętajno. Wzdłuż torów aż do granicy miasta Ruciane Nida (na zachód od jeziora Nidzkiego) posiada granicę wspólną z OChK Puszczy i Jezior Piskich. Tu załamuje się w kierunku północno-wschodnim i biegnie wzdłuż tej granicy do punktu początkowego opisanej granicy. Od skrzyżowania drogi leśnej z linią kolejową Pisz – Olsztyn (przy oddz. 314) do granicy gmin Ruciane Nida – Świętajno posiada wspólną granicę ze Spychowskim OChK.

58. Obszar Chronionego Krajobrazu Otuliny Mazurskiego Parku Krajobrazowego – Szeroki Bór

Poczynając od punktu przecięcia się granicy gmin Ruciane Nida – Pisz z drogą powiatową Wejsuny – Pisz biegnie w kierunku południowo-wschodnim do skrzyżowania
z drogą wojewódzką Pisz - Ruciane Nida (do tego punktu jest to wspólna granica
z Mazurskim Parkiem Krajobrazowym), załamuje się w kierunku zachodnim i wzdłuż drogi biegnie do skrzyżowania z drogą gruntową do Szerokiego Boru. Wzdłuż tej drogi od wsi Jagodzin do granicy gmin Ruciane Nida – Pisz posiada wspólną granicę z OChK Puszczy
i Jezior Piskich. Dalej skręca w kierunku północno – wschodnim biegnie drogą gruntową do przecięcia się z granicą administracyjną gmin Ruciane Nida - Pisz i dalej biegnie w kierunku północnym do punktu początkowego opisanej granicy. Od załamania w kierunku północno-wschodnim aż do punktu początkowego posiada wspólną granicę z Mazurskim Parkiem Krajobrazowym.

59. Obszar Chronionego Krajobrazu Otuliny Mazurskiego Parku Krajobrazowego - Wschód

       

    1. Granica Obszaru Chronionego Krajobrazu Otuliny Mazurskiego PK – Wschód

       

ma przebieg następujący: poczynając od styku północnej granicy miasta Mikołajki
z drogą krajową Mikołajki – Orzysz granica biegnie wzdłuż tej drogi w kierunku północno-wschodnim do miejscowości Pszczółki (do tego punktu posiada wspólną granicę z OChK Krainy Wielkich Jezior Mazurskich). Następnie w kierunku wschodnim przez Pszczółki, Woźnice i Olszewo do wsi Grabówek. We wsi Grabówek skręca na południowy-wschód
w drogę powiatową i biegnie tą drogą przez miejscowości Grabówka, Nowa Wieś, Chmielewo, Dąbrowa ponownie do drogi krajowej Mikołajki-Orzysz. Następnie biegnie wzdłuż tej drogi do drogi gruntowej nr 303 (obręb Tuchlin), po czym biegnie wzdłuż tej drogi, przecina linię kolejową Mikołajki-Ełk i biegnie dalej drogą gruntową Tuchlin – Leśnictwo Tyrkło i dalej do przecięcia z drogą Zastrużne- Góra. Dalej biegnie w kierunku wschodnim tą drogą do drogi gruntowej nr 146 (obręb Góra) i dalej w kierunku ogólnym południowo-wschodnim początkowo tą drogą następnie droga gruntową Góra – Mikosze
(od miejscowości Tuchlin do granicy lasu na północny-zachód od miejscowości Góra posiada wspólną granicę z OChK Krainy Wielkich Jezior Mazurskich), po czym drogą gruntową 121 (obręb Mikosze) przecina rzekę Orzyc i biegnie drogą nr 136/2 (obręb Mikosze) do drogi krajowej Orzysz-Mikołajki, załamuje się na zachód i biegnie do skrzyżowania z drogą Grzegorze – Kolonia Gałdynek, skręca na południe i biegnie tą drogą, do skrzyżowania
z drogą wojewódzką Orzysz – Pisz i dalej wzdłuż tej drogi do skrzyżowania z drogą gruntową nr 61 (obręb Jeglin).

Załamuje się na zachód i biegnie tą drogą, a potem wzdłuż rowu melioracyjnego do wschodniej ściany lasu (od skrzyżowania drogi Pisz – Orzysz z drogą na Nowe Guty aż do tej ściany lasu obszar posiada wspólną granicę z OChK Puszczy i Jezior Piskich; natomiast od tego punktu rozpoczyna się wspólna granica z Mazurskim Parkiem Krajobrazowym). Tam skręca na północ i wzdłuż granicy lasu, a następnie drogi gruntowej dociera do drogi prowadzącej do miejscowości Karwik. Tu skręca w kierunku wschodnim i biegnie początkowo tą drogą, a następnie drogą gruntową wzdłuż jeziora Seksty oraz wschodnią granicą grobli. Od końca grobli biegnie drogą gruntową w kierunku wschodnim, na wysokości linii wysokiego napięcia załamuje się w kierunku północnym i biegnie wzdłuż linii energetycznej do przecięcia się linii z drogą powiatowa Szczechy Wielkie - Zdory i dalej
w kierunku północno-wschodnim, początkowo wzdłuż tej drogi, po czym wzdłuż drogi gruntowej Zdory - Kwik do przecięcia się z drogą gruntową prowadzącą do byłego folwarku Kwik.

Dalej drogą gruntową wzdłuż jeziora Śniardwy do skrzyżowania z drogą Nowe Guty - Pisz, skręca w kierunku wschodnim i biegnie tą drogą ok. 150 m, do przecięcia się z drogą gruntową nr 130 (obręb Nowe Guty). Tu załamuje się w kierunku północno-wschodnim
i biegnie tą drogą, a następnie drogą powiatową Nowe Guty - Okartowo do skrzyżowania
z drogą wojewódzką Orzysz – Mikołajki. Załamuje się w kierunku zachodnim i biegnie wzdłuż tej drogi, następnie od miejscowości Wężewo wzdłuż linii kolejowej Orzysz - Mikołajki do przecięcia się z drogą gruntową Wężewo - Suchy Róg. Stąd biegnie w ogólnym kierunku zachodnim tą drogą przez wieś Suchy Róg i dalej do skrzyżowania z drogą Chmielewo -Dziubiele, załamuje się na północ i biegnie do skrzyżowania z drogą gruntową Dziubiele – Łuknajno, skręca na zachód i biegnie początkowo tą drogą, a następnie rowem melioracyjnym nr 25 (obręb Dziubiele) i dalej drogą gruntową Dziubiele - Grabówka do granicy administracyjnej gmin Orzysz - Mikołajki. załamuje się w kierunku północno-wschodnim i biegnie początkowo wzdłuż tej granicy, a następnie granicą obrębów Łuknajno
i Grabówka do drogi gruntowej Długi Grąd – Łuknajno. Skręca na północ i biegnie tą drogą do przecięcia z rowem melioracyjnym, skręca na zachód i biegnie do drogi gruntowej Grabnik Mały – leśnictwo Łuknajno i dalej w tym kierunku drogą gruntową do Woźnic. Dalej w tym kierunku przez wieś Grabnik Mały, drogą gruntową do linii kolejowej Orzysz-Mikołajki, po czym wzdłuż torów do granicy miasta Mikołajki (koniec wspólnej granicy
z Mazurskim Parkiem Krajobrazowym)i wzdłuż granicy miasta dochodzi do punktu początkowego opisanej granicy.

60. Obszar Chronionego Krajobrazu Puszczy i Jezior Piskich

Północno-zachodnią granicę obszaru chronionego krajobrazu “Puszcza i jeziora Piskie” stanowi poczynając od wsi Jeglin droga Pisz – Orzysz (droga krajowa nr 16) do skrzyżowania z drogą polno-leśną w kierunku południowo-wschodnim do wsi Łysonie. Ten fragment granicy pokrywa się z granicą OChK Otuliny Mazurskiego Parku Krajobrazowego – Szeroki Bór.

Następnie granica skręca w kierunku południowo-wschodnim drogą polno – leśną obok Łysoni i wzdłuż rzeki Dziękałówki do styku z drogą prowadząca w kierunku północno – wschodnim wzdłuż rzeki Dziękałówki (na północ od niej). Ok. 3 km przed m. Bemowo Piskie granica dochodzi do rzeki jw. i prowadzi do skraju lasu, tędy dochodzi do drogi na
m. Bemowo Piskie. Omijając tę miejscowość skręca w kierunku wschodnim wzdłuż drogi przy kanale Kozielskim do wschodniego skraju kompleksu leśnego.

Dalej skręca na południowy – wschód skrajem lasu do drogi na m. Nitki, którą skręca w kierunku północno – wschodnim do drogi na m. Monety. Ten fragment granicy pokrywa się z granicą OChK Jezior Orzyskich.

Dalej granica prowadzi drogą w kierunku wsi Monety, około 1,5 km odcinkiem tej drogi. Dalej skręca w kierunku południowo-zachodnim w drogę polną do styku z ciekiem wodnym i tym ciekiem do rzeki Święcek. Ten fragment granicy pokrywa się z granicą OChK Wzgórz Dybowskich.

Następnie granica biegnie rzeką Święcek, potem wschodnim skrajem kompleksu leśnego omijając wieś Nitki, Drygały do drogi do wsi Zabielne. Z tej wsi drogą polną
w kierunku wsi Orłowo, dalej drogą w kierunku m. Ruda do południowego skraju kompleksu leśnego, nim do styku z linią kolejową Biała Piska-Pisz, gdzie skręca w kierunku południowo-wschodnim skrajem kompleksu leśnego obejmując go do styku z drogą Biała Piska-Pisz (droga wojewódzka).

Dalej biegnie w kierunku południowym skrajem kompleksu leśnego do drogi polnej Szymki – Biała Piska. Następnie drogą polną do styku z drogą Szkody – Kumielsk i dalej
w kierunku południowym drogą do kompleksu leśnego obejmując go od wschodu i południa w kierunku wsi Długi Kąt, Sokoły Górskie i wsi Jakuby, przed którą skręca wzdłuż cieku wodnego na południowy zachód do granicy województwa i rzeki Wincenta. Następnie wzdłuż rzeki Wincenta w kierunku zachodnim do granicy gminy Pisz. Dalej prowadzi granicą gminy w kierunku północnym w okolice wsi Szymki, gdzie skręca w kierunku tej wsi po rzece Surzance i drodze do wsi. Dalej granica prowadzi drogą przez Rakowo Piskie do skrzyżowania z linią kolejową Biała Piska-Pisz.

Następnie granica prowadzi linią kolejową w kierunku zachodnim wzdłuż cieku Gucka Struga, a dalej zachodnim skrajem kompleksu leśnego w kierunku wsi Babrosty i dalej na północ oraz drogą w kierunku północno-zachodnim do wsi Łupki. Następnie skręca
w kierunku południowym drogą polną i linią energetyczną do styku z granicą administracyjną miasta Pisz.

Wzdłuż granicy miasta Pisz, omijając miasto, granica prowadzi do styku z drogą Pisz-Łomża (droga krajowa), potem 700 m odcinkiem tej drogi i skręca w kierunku wschodnim
w drogę polno - leśną i nieczynnym torowiskiem wzdłuż wschodniego skraju kompleksu leśnego do ponownego styku z drogą Pisz-Łomża.

Następnie skręca w kierunku wschodnim drogą Biała Piska – Pisz. Ok. 800 m odcinkiem tej drogi i skręca w kierunku południowym wzdłuż nieczynnego torowiska do wsi Jeże. Omijając tę wieś skręca w drogę w kierunku zachodnim do leśniczówki Woliska Duże. Następnie biegnie drogą w kierunku północno – zachodnim w kierunku wsi Pogubie Średnie, omija tę wieś i biegnie w kierunku południowym do wsi Pogubie Tylne. Za jez. Pogubie Małe skręca drogą w kierunku południowo – zachodnim wzdłuż linii energetycznej SN do styku z drogą do leśnictwa Kulik.

Drogą do leśnictwa Kulik granica prowadzi w kierunku północnym za leśnictwo,
a dalej skręca w drogę polną i wschodnim skrajem kompleksu leśnego do cieku i drogi leśnej prowadzącej na północny – zachód do wsi Wiartel do skrzyżowania z drogą Pisz – Ruciane Nida. 6 km odcinkiem tej drogi na południowy zachód i dalej skręca w kierunku zachodnim do wsi Karwica i styku z ciekiem Ruczaj. Wzdłuż cieku do styku z drogą do wsi Krzyże, omijając wieś drogą w kierunku północnym do skrzyżowania z linią kolejową Ruciane – Szczytno.

Wzdłuż linii kolejowej Ruciane – Szczytno granica biegnie w kierunku północno – wschodnim do skrzyżowania z drogą prowadzącą do Pisza. Ten fragment granicy pokrywa się z granicą OChK Otuliny Mazurskiego Parku Krajobrazowego.

Z tego miejsca granica skręca w kierunku południowym drogą do miasta Pisz. Wzdłuż granicy miasta na zachód do styku z drogą polno – leśną prowadzącą wzdłuż jez. Nidzkiego do wsi Dębowe i leśniczówki Czapla. Następnie drogą leśną w kierunku wschodnim
i północnym do wsi Jaśkowo i Wiartel do styku z granicą gminy. Następnie wzdłuż granicy gminy do linii kolejowej Szczytno – Pisz.

Dalej granica prowadzi linią kolejową na wschód do Jagodzina. Ten fragment granicy pokrywa się z granicą OChK Otuliny Mazurskiego Parku Krajobrazowego.

Dalej granica biegnie na wschód drogą do Pisza, a po ok. 1 km skręca drogami na północny – wschód do skraju kompleksu leśnego i dalej do styku z OChK Otuliny Mazurskiego Parku Krajobrazowego – Wschód.

Od tego miejsca do punktu początkowego granica pokrywa się z granicą OChK Otuliny Mazurskiego Parku Krajobrazowego - Wschód.

Do OChK Puszczy i Jezior Piskich należy teren między Zdunowem a Wielkim Lasem.

Jego granica prowadzi od Zdunowa drogami leśnymi do m. Stare Uściany, najpierw na północ a dalej (w połowie drogi) na wschód a potem na północ. W Starych Uścianach prowadzi południowym skrajem kompleksu leśnego, otaczając m. Wielki Las, a za nią przecinkami i drogami leśnymi na południe do drogi na Zdunowo. Tą drogą biegnie do punktu początkowego.

61. Obszar Chronionego Krajobrazu Jezior Orzyskich

Północną granicę obszaru stanowi droga gminna Malinka - Siemionki. Przed Siemionkami granica skręca w kierunku południowo-wschodnim do skraju kompleksu leśnego, potem wzdłuż tego kompleksu biegnie skrajem północno-wschodnim do drogi Wydminy - Ranty, dalej 1000 m odcinkiem tej drogi. Przed m. Cegielnia Ranty skręca
w kierunku południowo-zachodnim do oczka wodnego i dalej biegnie wzdłuż wschodniego
a potem północnego skraju kompleksu leśnego.

Od skraju kompleksu leśnego dochodzi do granicy gminy Stare Juchy i biegnie nią na odcinku ok. 700 m. Ten fragment granicy pokrywa się z granicą OChK Pojezierza Ełckiego.

Dalej granica biegnie w kierunku południowo – zachodnim skrajem kompleksu leśnego do m. Biała Giżycka; omijając tę miejscowość biegnie dalej do granicy gminy Orzysz. Wzdłuż tej granicy w kierunku południowym do wsi Czarne, a dalej drogą i na jej przedłużeniu do styku z linią kolejową Ełk-Orzysz, którą prowadzi do wsi Skomack Wielki.

Dalej granica biegnie drogą w kierunku północno - wschodnim do m. Berkowo (dawny PGR). Stąd wzdłuż drogi w kierunku północno-zachodnim w stronę m. Zelki, potem
w kierunku północno – wschodnim do wsi Płowce. Dalej skręca w kierunku wschodnim do styku z granicą gminy Stare Juchy. Wzdłuż tej granicy na południe do skraju kompleksu leśnego, skrajem tego kompleksu do jeziora Rogale, potem do granicy gminy Ełk.

Następnie wzdłuż drogi powiatowej do wsi Rożyńsk do skrzyżowania z linią kolejową Ełk-Orzysz. Wzdłuż tej linii do drogi Rożyńsk – Ełk. Ten fragment granicy pokrywa się
z granicą OChK Pojezierza Ełckiego.

Od tego miejsca granica biegnie do styku z kompleksem leśnym obejmując go wschodnim skrajem do miejscowości Ruska Wieś i dalej drogą w kierunku południowym do wsi Zdedy.

Następnie drogą w kierunku wschodnim do skrzyżowania z drogą wojewódzką Nowa Wieś-Biała Piska. Dalej biegnie na wschód wzdłuż tej drogi przez m. Tarcze do skrzyżowania z drogą na Nową Wieś. Następnie drogą na południe obejmując kompleks leśny do styku
z linią kolejową do stacji Bajtkowo.

Od stacji Bajtkowo granica biegnie drogą wzdłuż linii energetycznej w kierunku północnym do wsi Suczki, za którą skręca wzdłuż cieku do jez. Zdedy w kierunku zachodnim do drogi na Monety; tą drogą skręca w kierunku południowo-zachodnim do skrzyżowania
z drogą do wsi Nitki i dalej do granicy kompleksu leśnego; tam skręca w kierunku północno-zachodnim drogami i skrajem lasu, obejmując jeziora Zdedy i Kępno, po czym biegnie do skrzyżowania z drogą Ełk-Orzysz (droga krajowa). Następnie wzdłuż tej drogi w kierunku zachodnim do wsi Wierzbiny i granicy administracyjnej miasta Orzysz.

Wzdłuż granicy miasta Orzysz prowadzi w kierunku północnym do Kanału Orzysz. Dalej na północ drogami i linią energetyczną biegnie do drogi na Grądy, potem do skrzyżowania z linia kolejową, dalej skrajem lasu do drogi Orzysz-Giżycko (droga wojewódzka).

Wzdłuż drogi Orzysz-Giżycko granica biegnie na północ do skrzyżowania z drogą polną (do wsi Bielskie), potem otaczając las od zachodu i północy drogą do wsi Bielskie, następnie do linii energetycznej SN Wydminy - Danowo. Wzdłuż tej linii do styku z drogą Talki - Konopki Wielkie (droga wojewódzka). Dalej wzdłuż granicy gminy do wsi Malinka - do skrzyżowania z drogą gminną Malinka - Siemionki.

62. Obszar Chronionego Krajobrazu Pojezierza Ełckiego

Granica Obszaru Chronionego Krajobrazu Pojezierza Ełckiego ma przebieg następujący: poczynając od przecięcia granicy administracyjnej gminy Kruklanki z drogą Sołtmany-Gawliki Wielkie, na południowo-wschodnim skraju jeziora Sołtmany. Od tego punktu biegnie wzdłuż granicy gminy Kruklanki w kierunku północno-wschodnim, do punktu jej przecięcia z linią energetyczną SN (do tego punktu obszar posiada wspólną granicę
z OChK Krainy Wielkich Jezior Mazurskich). Następnie wzdłuż linii energetycznej na południowy wschód do drogi Szczybały Orłowskie – Orłowo.

Dalej tą drogą na południe, by po krótkim odcinku skręcić w drogę polną, biegnącą na wschód w kierunku jeziora Sowa. Drogą tą do skraju lasu rosnącego wokół jeziora Sowa
i wzdłuż linii lasu do granicy administracyjnej gminy Świętajno. Wzdłuż granicy gminy otacza jezioro Sowa i biegnie dalej w kierunku południowym do drogi wojewódzkiej Olecko-Wydminy, przecina ją, a następnie biegnie dalej w kierunku południowym drogą powiatową Pietrasze - Szczecinowo. W północnej części Szczecinowa skręca w drogę wiejską , biegnącą na wschód, do stacji transformatorowej. Tam skręca na południowy wschód i wzdłuż linii energetycznej dochodzi do drogi lokalnej w południowym rejonie wsi (droga ta łączy Szczecinowo z Gorłówkiem). Tą drogą biegnie do pierwszego skrzyżowania, po czym zmienia kierunek na południowo-wschodni, biegnąc wzdłuż drogi łączącej się dalej z drogą Gorłówko – Stare Juchy. Drogą tą podąża w kierunku miejscowości Stare Juchy.

Następnie przed niewielkim kompleksem leśnym skręca w kierunku wschodnim drogami polnymi, kilkakrotnie zmieniając kierunek podąża do wsi Zawady Ełckie, otaczając jednocześnie od północy jezioro Zawadzkie. Dochodzi do drogi Zawady Ełckie – Gorłówko.

Tam skręca w kierunku północno-wschodnim i podąża wzdłuż drogi Zawady Ełckie – Połom, a następnie drogą polną do styku z kompleksem leśnym (ALP). Dalej wzdłuż zachodniego skraju tego kompleksu do rzeki Ełk. Wzdłuż prawego brzegu Ełku w kierunku północnym, a następnie północno-zachodnim do mostu powyżej wsi Kije. Za wsią Kije skręca w kierunku zachodnim wzdłuż cieku wodnego do styku z granicą administracyjną gminy Świętajno. Biegnie nią na północny zachód, po czym w miejscu jej załamania skręca na zachód, linią prostą łącząc się z drogą polną na południowym skraju lasu. Przy oddziale nr 91 skręca w kierunku północnym dochodzi do granicy gminy, którą podąża na północny zachód, a następnie na wschód. Dalej wzdłuż granicy lasu (przecinając drogę Pietrasze – Wronki) do drogi biegnącej do miejscowości Jelonek. Tą drogą w kierunku północno-wschodnim do wsi Jelonek. Ze wsi Jelonek biegnie drogą w kierunku południowo - wschodnim do styku ze starym torowiskiem. Wzdłuż tego torowiska do przecięcia z drogą Wronki – Zalesie. Od wsi Jelonek do wspomnianej drogi posiada wspólną granicę z OChK Puszczy Boreckiej. Dalej wzdłuż torowiska do drogi wojewódzkiej Gryzy-Dunajek-Świętajno. Wzdłuż tej drogi przez miejscowość Dunajek i Świętajno do wsi Giże. Wzdłuż drogi Gryzy-Świętajno, aż do północnego skraju jeziora Świętajno posiada granicę wspólną z OChK Jezior Oleckich.

Ze wsi Giże drogą gminną w kierunku południowo-wschodnim, a następnie północno-wschodnim do wsi Zajdy i wschodniej granicy lasu w okolicach kol. Kukowo. Wschodnim skrajem kompleksu leśnego do drogi krajowej Olecko-Ełk. Następnie wzdłuż tej drogi na południe do wsi Gąski. Wzdłuż tej drogi do skrzyżowania z drogą prowadzącą do miejscowości Zatyki obszar posiada wspólną granicę z OChK Doliny Legi.

Ze wsi Gąski nadal na południe wzdłuż drogi polnej Gąski-Romejki do jej przecięcia się z granicą administracyjną gminy Ełk;

Następnie wzdłuż tej granicy do przecięcia z drogą polną Świdry-Czaple;

Następnie w kierunku południowym tą drogą do wsi Czaple. Na odcinku od skrzyżowania z drogą do miejscowości Babki Gąseckie do skrzyżowania z drogą na Chełchy posiada granicę wspólną z OChK Doliny Legi. Za wsią skręca na południowy zachód wzdłuż drogi lokalnej Czaple-Krokocie; dalej wzdłuż rowu melioracyjnego biegnącego w kierunku północno-zachodnim oraz wzdłuż granicy lasu do drogi polnej na południowym skraju kompleksu leśnego.

Drogą leśną w kierunku zachodnim do wsi Płociczno, drogą przez wieś, a następnie wschodnim skrajem kompleksu leśnego do linii kolejowej Ełk-Olecko.

Wzdłuż tej linii w kierunku północno-wschodnim do skraju lasu. Dalej skręca
w kierunku południowo-wschodnim wzdłuż linii lasu do drogi Przykopka-Chełchy,
a następnie tą drogą do skrzyżowania z drogą krajową nr 16 Ełk-Augustów.

Następnie skręca w kierunku północno-wschodnim wzdłuż tej drogi do skrzyżowania z drogą powiatową Sędki-Pisanica. Od miejscowości Przykopka do tego punktu posiada granicę wspólną z OChK Doliny Legi.

Wzdłuż drogi Sędki-Pisanica do południowego skraju lasu, tam wkracza na drogę
w kierunku jeziora Selmęt Wielki., dochodzi do drogi Laski Wielkie-Łoje. Następnie
w odległości 300 m od linii brzegowej jeziora Selmęt Wielki, do drogi polnej. Tą drogą
w kierunku południowo-wschodnim, przecinając linię kolei wąskotorowej, do drogi Sypitki-Pisanica. Drogą tą przez most na rzece Lega (tu posiada granicę wspólną z OChK Jezior Rajgrodzkich) i dalej wzdłuż drogi na zachód do torów kolejowych.

Następnie wzdłuż torów w kierunku zachodnim do b. PGR Regielnica, w tej wsi skręca na południowy zachód, drogą dochodzi do drogi powiatowej Ełk-Wiśniowo Ełckie. Drogą tą w kierunku południowo-wschodnim, za jeziorem Regielskim skręca na południe
w drogę polną i dochodzi nią do wsi Regiel. Dalej na południowy wschód drogami lokalnymi, przez wieś Żelazki i Dąbrowskie (łącznie z jeziorkiem wewnątrz wsi), do wsi Długosze. Przed Długoszami skręca na zachód i wzdłuż linii lasu dochodzi do granicy województwa.

Wzdłuż tej granicy w kierunku zachodnim, a następnie na południe, wzdłuż zachodniej linii brzegowej jeziora Toczyłowo, do granicy lasu. Stąd linią prostą do drogi gruntowej, w południowej części wsi Bogusze i do drogi wojewódzkiej Bogusze-Nowa Wieś Ełcka. .

Wzdłuż tej drogi w kierunku północno-zachodnim do wsi Nowa Wieś Ełcka.
W północnej części Nowej Wsi Ełckiej biegnie wzdłuż linii brzegowej rzeki Ełk do torów kolejowych, następnie wzdłuż torów w kierunku południowo-zachodnim, ponownie wzdłuż drogi, aż do wsi Szarejki, omijając od północnego wschodu zabudowania wsi Maleczewo.
W Szarejkach skręca na południowy zachód wzdłuż drogi Mostołty-Ełk. Biegnie nią do wsi Mąki, za którą skręca w kierunku północnym do PGR Szarek. Od miejscowości Szarek
w kierunku północno-zachodnim drogami polnymi, a w końcowym fragmencie także wzdłuż linii energetycznej, do drogi krajowej nr 16.

Następnie skręca w kierunku północnym wzdłuż tej drogi, a następnie za wsią Buniaki wkracza na drogę lokalną, którą dociera do wsi Bartosze.

Wzdłuż drogi powiatowej Bartosze-Rożyńsk na zachód do skrzyżowania z linią kolejową. Omija Różyńsk wzdłuż tej linii i za tą miejscowością ponownie wkracza na drogę. Drogą tą w kierunku północno-wschodnim do granicy gminy Stare Juchy. Wzdłuż niej
w kierunku południowo-wschodnim do lasu. Od skrzyżowania drogi z linią kolejową przed wsią Różyńsk do tego punktu posiada granicę wspólną z OChK Jezior Orzyskich. Dochodzi do lasu, a następnie jego skrajem do wsi Grabnik. Dochodzi do drogi Woszczele-Grabnik. Biegnie nią na północny zachód, by za wsią Grabnik skręcić w kierunku północnym wzdłuż drogi polnej. Zachodnim skrajem lasu do drogi prowadzącej do wsi Liski. Drogą do wsi,
a następnie w kierunku południowo-zachodnim wzdłuż drogi polnej do granicy administracyjnej gminy Stare Juchy. Wzdłuż tej granicy w kierunku zachodnim do punktu, gdzie granica gminy załamuje się na południe. Od tego punktu drogą polną, omija od północnego wschodu zabudowania wsi Płowce i Stare Krzywe. Dalej drogą polną na północ do granicy gminy Stare Juchy. Granicą gminy na północny-zachód, a potem północny-wschód do skraju lasu (wzdłuż fragmentu granicy gminy Stare Juchy obszar posiada wspólną granicę z OChK Jezior Orzyskich). Skrajem lasu, potem drogą leśną Radzie - Kałtki. W miejscowości Kałtki drogą na północny-zachód w kierunku miejscowości Panistruga, do skraju lasu. Skrajem lasu do Wydmin (trzykrotnie przecinając linię kolejową Ełk-Giżycko).

W Wydminach wzdłuż drogi na północny-zachód do jeziora Wydmińskiego, drogą wzdłuż jego południowo-zachodniego brzegu do drogi Wydminy - Sucholaski. Drogą tą na północny-zachód do Sucholasek i dalej drogą Sucholaski - Żywki. W południowej części kompleksu leśnego skręca na zachód w drogę polną. Dochodzi nią do lasu. Wzdłuż jego granicy do drogi prowadzącej do Kruklina i tą drogą do drogi Kruklin - Żywki. Drogą tą na północny-zachód, a następnie na północ do skraju lasu. Wzdłuż drogi Kruklin – Żywki posiada wspólną granicę z OChK Krainy Wielkich Jezior Mazurskich. Skrajem lasu na południowy-wschód (aż za miejscowości Mazuchówka i Wydminy). Na wschód od Wydmin dochodzi do drogi polnej i wzdłuż niej dociera do linii energetycznej. Tą linią na północny-wschód do skraju lasu. Skrajem lasu do drogi Gawliki Wielkie - Gawliki Małe. Tą drogą , przez PGR Gębałki do Gawlik Małych.

Tam wzdłuż linii energetycznej na południe, a potem południowy wschód do drogi leśnej. Drogą przez las, potem wzdłuż lasu do drogi polnej prowadzącej do jeziora Szóstak Mały. Drogą polną do stacji transformatorowej (na północny-wschód) i dalej wzdłuż linii energetycznej do drogi polnej biegnącej do Orzechowa. Drogami polnymi wzdłuż jeziora Szóstak, potem linią prostą łączącą koniec drogi ze skrajem lasu, a następnie wzdłuż wschodniej linii lasu do drogi Czarnówka - PGR Gębałki. Tą drogą na północny-wschód do Czarnówki.

Następnie wzdłuż drogi Czarnówka - Gawliki Wielkie do drogi wojewódzkiej Wydminy-Olecko. Drogą wojewódzką na zachód do skrzyżowania z linią energetyczną.

Dalej wzdłuż tej linii w kierunku północno-zachodnim, a następnie północno-wschodnim do drogi prowadzącej do Gawlik Wielkich. Drogami polnymi w kierunku lasu, drogami prowadzącymi wzdłuż lasu na południowy zachód. Dalej drogą prowadzącą wzdłuż południowej granicy lasu, do skrzyżowania z granicą administracyjną gminy Kruklanki
i drogi wiejskiej Sołtmany – Gawliki Wielkie (punkt początkowy opisu).

Obszar wyłączony z terenu OChK Pojezierza Ełckiego – opis granic.

Z w/w obszaru wyłącza się rejon miasta Ełk o granicach, których przebieg jest następujący: poczynając od styku drogi powiatowej Bałamutowo - Stare Juchy z kompleksem leśnym na zachód od wsi Bałamutowo granica biegnie wzdłuż drogi Bałamutowo - Malinówka do skrzyżowania z drogą prowadzącą do miejscowości Sikory Juskie, fragmentem drogi polnej na południe do linii energetycznej i dalej wzdłuż tej linii na wschód do Stradun. Dochodzi do drogi biegnącej wzdłuż rzeki Ełk i podąża nią do drogi Straduny - Ełk. Tą drogą podąża na południe i za miejscowością Oracze skręca w kierunku południowo-wschodnim wzdłuż drogi polnej Oracze - Konieczki do granicy miasta Ełk. Następnie skręca w kierunku północno-wschodnim i drogami polnymi oraz wałem dociera do rzeki Ełk. Przecina ją, biegnąc wzdłuż drogi Ełk - Augustów na północny-wschód, potem skręca na północ w drogę do Miluk i wzdłuż linii lasu dochodzi do drogi Ełk - Regielnica (na południowy-zachód od jeziora Selmęt Wielki).

Dalej pokrywa się ze wschodnią i południową granicą administracyjną miasta Ełk do drogi Chruściele - Ełk, drogą do PGR Ełk i dalej na wschodnią stronę jeziora Ełckiego.

Wschodnim brzegiem tego jeziora do styku z drogą Ełk - Orzysz i linią kolejową Ełk - Orzysz. Wzdłuż linii kolejowej na północny-wschód do drogi Ełk - Woszczele. Tą drogą do linii kolejowej Ełk - Giżycko. Wzdłuż linii kolejowej do miejscowości Woszczele, do skrzyżowania z drogą Woszczele - Bałamutowo.

Następnie skręca w kierunku północnym wzdłuż tej drogi, potem skrajem kompleksu leśnego do torów kolejowych Ełk - Giżycko, wzdłuż torów i dalej skrajem lasu do styku
z drogą Stare Juchy - Bałamutowo (punkt początkowy opisu).

63. Obszar Chronionego Krajobrazu Doliny Legi

Południową granicę tego obszaru stanowi droga krajowa Nr 16 Ełk-Augustów od wsi Golubka do skrzyżowania z drogą prowadzącą do wsi Przykopka i następnie wzdłuż tej drogi do tej wsi (odcinek od punktu na drodze Ełk-Augustów - gdzie odchodzi na południowy-wschód droga do Pisanicy - do wsi Przykopka stanowi wspólną granicę z OChK Pojezierza Ełckiego).

Dalej omijając wieś Przykopkę prowadzi drogą na Chełchy do skraju lasu a potem drogą po tym skraju do skrzyżowania z linią kolejową Ełk-Olecko, wzdłuż linii w kierunku północno-wschodnim do skrzyżowania z drogą w kierunku wsi Czaple (droga wzdłuż tej wsi stanowi wspólną granicę z OChK Pojezierza Ełckiego).

Następnie skręca drogą w kierunku wschodnim do wsi Babki Gąseckie a ok. 300m za nią przy drodze na Kijewo skręca na wschód drogą do styku z granicą administracyjną gminy Olecko. Wzdłuż tej granicy w kierunku północno-wschodnim do styku z drogą prowadzącą do wsi Bartkowski Dwór i dalej do tej wsi, a od niej w kierunku wschodnim drogą do wsi Kleszczewo.

Następnie skręca w kierunku północno-zachodnim drogą Kleszczewo-Wieliczki do skrzyżowania z drogą polną ok. 200m do Norek (PGR) i tą drogą oraz linią na jej przedłużeniu do lasu i granicy administracyjnej gminy Olecko. Dalej tą granicą do drogi polnej za pkt. wysok. 164,7 i w kierunku południowo-zachodnim do drogi ze wsi Zatyki do skrzyżowania z drogą Ełk-Olecko.

Tą drogą ok. 1300m na północ do drogi na Kolonię Kukowo (z tego odcinek ok. 800m stanowi wspólną granicę z OChK Pojezierze Ełckie).

Dalej dochodząc do cieków otaczających od północy łukiem las i do drogi wzdłuż granicy gminy. Tą drogą na południe do siedliska a dalej w kierunku południowo-wschodnim wzdłuż drogi dochodzącej do linii kolejowej Ełk-Olecko.

Następnie wzdłuż tej linii na południe do linii energetycznej i na wschód wzdłuż niej do drogi prowadzącej do b.PGR Nowy Młyn do przecięcia z drogą Wieliczki-Kleszczewo (odcinek ten stanowi wspólną granicę z OChK Jezior Oleckich).

Dalej na południowy-wschód i wschód wzdłuż drogi polnej do rozwidlenia drogi na Niedźwieckie. Z tego punktu na południe omijając las nad rz. Legą od wschodu, dochodząc do rz. Legi na odległość ok.100m i w kierunku na południe omijając zabudowę wsi Starosty oraz drogą dochodząc do północnego skraju kompleksu leśnego obejmując go od północy
(w tym na odcinku drogi Wieliczki-Cimochy) i wschodu omijając leśniczówkę Kłosowo do granicy gminy Wilczki. Dalej na południe granicą gminy do drogi Dorsze-Kalinowo i tą drogą do wsi Piętki.

Ze wsi Piętki skręca drogą leśną w kierunku zachodnim do wsi Zaborowo (jest to wspólna granica z OChK Jezior Rajgrodzkich).

Dalej na północ wzdłuż zachodniego skraju kompleksu leśnego drogą, w tym na odcinku po drodze Iwaśki-Guty (PGR) do wsi Puchówek i Kleszczewo. We wsi Kleszczewo skręca wzdłuż rz.Legi do rozwidlenia i na Gąsiorówko. Od tego punktu w drogę polną
w kierunku południowo-zachodnim do skrzyżowania z drogą Guty-Kijewo i do styku z linią energetyczną SN Kleszczewo-Sędki a tą linią na południe do styku z granicą administracyjną gminy Kalinowo. Tą granicą do drogi do wsi Golubie a dalej drogą Golubie-Golubka. Następnie wzdłuż tej drogi w kierunku południowym do skrzyżowania z drogą krajową nr 16 Ełk-Augustów we wsi Golubka.

64. Obszar Chronionego Krajobrazu Wzgórz Dybowskich

Początek opisu granicy stanowi punkt w rejonie leśniczówki Karpiny, gdzie do drogi Dymusy-Drygały dochodzi z m. Myszki. Od tego miejsca 1 km droga w kierunku południowo-wschodnim, gdzie granica skręca w kierunku północnym najpierw drogą a potem skrajem kompleksu leśnego do wsi Pogorzel Wielka i drogi wojewódzkiej Ełk-Biała Piska.
1 km odcinek tej drogi i skręca wzdłuż rzeki Święcek.

Dalej za liniami energetycznymi SN skręca wzdłuż cieku wodnego w kierunku północno-wschodnim do skrzyżowania z drogą do wsi Monety ( odcinek ten jest granicą
z OChK Jeziora Orzyskie ).

Następnie wzdłuż tej drogi w kierunku południowym do drogi do wsi Rakowo Małe, dalej skrajem lasu do styku z drogą Rakowo Małe - Różyńsk Wielki. Stąd drogą przez Jebramki, Różyńsk Wielki - omjając tą wieś - do wsi Taczki i Dybowo. Następnie skręca drogą i skrajem lasu w kierunku południowym do wsi Guty Rożyńskie i wsi Wojtele. Dalej skręca w kierunku północno-wschodnim wzdłuż drogi Prostki-Biała Piska do wsi Marchewki i do skrzyżowania z drogą gminną do wsi Długochorzele. Następnie wzdłuż tej drogi do wsi Sokółki. Przed tą wsią skręca w kierunku południowym w drogę polną do skrzyżowania
z drogą Prostki-Biała Piska.

Następnie skręca w kierunku południowym do wsi Gorczyce do styku z granicą administracyjną województwa. Dalej wzdłuż tej granicy administracyjnej w kierunku południowo-zachodnim do styku z drogą polną prowadzącą do wsi Skarżyn. Następnie wzdłuż drogi Skarżyn –Myśliki, omijając zabudowę wsi Skarżyn - do Myślik. Z tej wsi skręca w kierunku południowym obejmując od wschodu, południa i zachodu kompleks leśny do ponownego styku z drogą Prostki-Biała Piska.

Następnie wzdłuż tej drogi w kierunku zachodnim do wsi Kożuchy Małe. Dalej zachodnim skrajem kompleksu leśnego przez las drogą Konopki - Kruszewo i dalej zachodnim i wschodnim skrajem kompleksu leśnego za leśniczówkę Karpiny - do punktu początkowego granicy.

65. Obszar Chronionego Krajobrazu Jezior Rajgrodzkich

Granica obszaru chronionego krajobrazu Jezior Rajgrodzkich ma przebieg następujący: poczynając od brzegu jeziora Rajgrodzkiego i jednocześnie granicy administracyjnej województwa obejmuje od południowego zachodu kompleks leśny
w pobliżu wsi Zawady-Tworki. Dalej drogą w kierunku północno-zachodnim obejmując wsie Krzywe, Cisy i Jebramki do wsi Sypitki. W miejscowości Sypitki granica OChK Jezior Rajgrodzkich przekracza przy moście rzekę Legę. Na szerokości rzeki graniczy z OChK Pojezierza Ełckiego. Następnie biegnie wzdłuż drogi Sypitki-Pisanica do skrzyżowania
z drogą Makosieje – Kucze.

Następnie skręca w kierunku północno-wschodnim wzdłuż drogi powiatowej Sypitki-Pisanica, prowadzi 1,5 km odcinkiem tej drogi i skręca w kierunku wschodnim drogą do kolonii Kucze i dalej zachodnim skrajem kompleksu leśnego do styku z drogą Pisanica-Borzymy. Dalej granica skręca w kierunku Pisanicy i po 500 m skręca drogą w kierunku północnym do skrzyżowania z drogą polną do wsi Żydy. Dalej z tej wsi drogą do byłego PGR Żydy. Następnie skręca w drogę polną w kierunku północno-wschodnim przez Kulesze do styku z linią energetyczną SN Żydy-Skomentno. Następnie wzdłuż tej linii energetycznej do styku z drogą krajową nr 16 w Skomętowie Wlk. Od tego punktu skręca na południe wzdłuż rzeki Kalinki do zachodniego skraju kompleksu leśnego obejmując go od północy, dochodząc do drogi w odległości około 1 km od rzeki Kalinki w Skomętowie Wlk.

Następnie granica biegnie drogą w kierunku na Długie na odcinku około 250 m
i skręca w kierunku północno-zachodnim do skraju kompleksu leśnego, omijając go od zachodu aż do drogi Zaborowo-Piątki. Tą drogą przez las w kierunku wschodnim granica dochodzi koło wsi Piątki do wschodniego skraju kompleksu leśnego (wzdłuż tej drogi obszar graniczy z OChK Doliny Legi). Dalej granica prowadzi skrajem kompleksu leśnego
w kierunku południowym, najpierw skrajem lasu, potem drogą do skrzyżowania z drogą
(nr 16) we wsi Długie. We wsi Długie skręca na południe w drogę polną do kompleksu leśnego. Wzdłuż wschodniego skraju kompleksu leśnego do skrzyżowania z drogą Pisanica-Borzymy
i linii kolejowej. Dalej wzdłuż tej linii do skrzyżowania z drogą Pisanica-Pomiany. We wsi Borzymy skręca w drogę do wsi Stożne i Przepiórki. Około 200 m za Przepiórkami skręca drogą polną w kierunku wschodnim do styku z granicą administracyjną województwa. Wzdłuż tej granicy województwa do wsi Zawady-Tworki.

66. Obszar Chronionego Krajobrazu – Grabowo.

Od miejscowości Grabowo w miejscu skrzyżowania z drogą lokalną z Rożyńska Małego na północ w kierunku Gołdapi do skrzyżowania z drogą z m. Jabłońskie na wysokości Gołdapskiej Góry. Tam zamienia kierunek na południowy – zachód i przebiega zgodnie
z kierunkiem tej drogi do m. Jabłonskie. Tam skręca na drogę lokalną w kierunku m. Skocze
i dochodzi do granicy OChK Doliny Gołdapy i Węgorapy. Zgodnie z granicą tego OChK
w kierunku południowo - zachodnim przez miejscowości Różynsk Mały, Rózyńsk Wielki
do mostu na rzeczce Boćwinka. Lewym brzegiem rzeki podąża na południe do przepustu na nieczynnym torowisku przed m. Okrasin. Torowiskiem w kierunku miejscowości Grabowo Gdzie dociera do drogi lokalnej i tą drogą na wschód dochodzi do punktu w którym rozpoczęto opis.

67. Skarliński Obszar Chronionego Krajobrazu.

Granica przebiega od stacji PKP Ostrowite na linii Olsztyn –Toruń, skąd w/w torem
w kierunku północno – wschodnim przecina drogę Łąkorz- Bielice i około 300m za przejazdem skręca na południowy –wschód duktem leśnym do osady Rybaczówka. Od w/w osady granica zakręca ponownie na północny –wschód duktem leśnym i po około 600m na wschód i dochodzi do szosy Biskupiec – Nowe Miasto. Ta droga na południowy – wschód po ok. 500m dochodzi do przepustu na cieku wodnym Kakaj. Tym ciekiem w gorę przez łąki na wschód do brzegu lasu i od oddziału Nr 75 przecinką leśną na długości ok. 3 000 m na północny – wschód do poprzecznej przecinki na granicy oddziału Nr 67. Tą przecinką przez około 400m na północny – zachód do granicy oddziałów 42 i 65.Dalej droga biegnącą środkiem oddziału 65 na północny - zachód do toru PKP Olsztyn – Toruń w pobliżu wzniesienia Łysa Góra (113,2 m npm).

Od tego miejsca granica OChK biegnie torem ku północnemu – wschodowi do granicy gmin Biskupiec – Nowe Miasto Lubawskie w pobliżu jeziora Gil. Dalej przebiega drogami leśnymi na południe zgodnie z granica administracyjną w/w gmin do wschodniego brzegu
jez. Lekarty i dalej wzdłuż leśnych jezior Moczyska i Przedzieniec w górnym biegu rzeki Kakaj do wschodniego brzegu lasu w pobliżu jeziora Jeziorki, gdzie dalej podąża brzegiem lasu dochodząc do drogi Biskupiec – Nowe Miasto.

Tu granica OChK skręca zdecydowanie ku wschodowi i wzdłuż w/w szosy omijając zwartą zabudowę wsi Skarlin prowadzi do brzegu jeziora Skarlinskiego w pobliżu przysiółka Adrian. Dalej granica przebiega brzegiem jeziora do jego wschodniego krańca, okrąża jezioro od południa doprowadzając do jego zachodniego krańca u ujścia rzeki Skarlanki. Dalej granica prowadzi na zachód wzdłuż drogi Nowe Miasto Lubawskie – Grudziądz, stanowiącej jednocześnie północną granicę Brodnickiego Parku Krajobrazowego. Na około 1 000 m przed wsią Łąkorz wspólna granica skręca ku polu dniowi doprowadzając do miejscowości Wilogrób na północno – wschodnim krańcu jeziora Łąkorz. Stamtąd granica OChK skręca ponownie na zachód do wsi Łąkorek i dalej drogą gminną doprowadza do osady Osetno.
Po około 1200m przebiegu przechodzi na drogę gruntową i biegnie na zachód przez kolonię Olszak do wsi Ostrowite. Dalej na północ drogą gminną skręcając na wysokości byłego PGR w drogę gruntową i doprowadza do toru kolejowego Olsztyn – Toruń. Dalej granica biegnie przez około 800 m torem na północny – wschód do stacji Ostrowite dochodząc do punktu
w którym rozpoczęto opis.

 

 

 

Podmiot udostępniający informację:
Warmińsko-Mazurski Urząd Wojewódzki w Olsztynie

Osoba odpowiedzialna za treść: None
Data modyfikacji: 2008/11/07 10:14:14
Redaktor wprowadzający: